

Ανάμεσα στα πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα που μάς διηγήθηκε, μάς ανέφερε, ότι αμέσως μετά τους Σεισμούς του 1953 στα Επτάνησα βρέθηκε ως φαντάρος στη Ζάκυνθο και στην Κεφαλονιά, στο πλαίσιο της ανοικοδόμησης.
Πολύ ευχαρίστως δέχτηκε ν' αποτυπώσουμε σε βίντεο τη μαρτυρία του, για τις ανάγκες του "Ίσκιου" μας. Η οποιαδήποτε μαρτυρία, που αφορά στην δίσεκτη εκείνη περίοδο, έχει την δική της αξία. Μακάρι οι επαΐοντες του τόπου μας να είχαν φροντίσει ν' αποτυπώσουν μαγνητοσκοπικά όσες περισσότερες παρόμοιες (ίσως και πολύ σημαντικότερες) μαρτυρίες.
Κατά την διάρκεια της ερασιτεχνικής μας βιντεοσκόπησης στην ψαροταβέρνα της Κερκίνης, ο θόρυβος των... αδίστακτων ψαροφάγων τριγύρω μας ήταν έντονος και ο κ. Χαρίσης δεν ακούγεται όσο καθαρά χρειάζεται. Δείτε τη σύντομη διήγησή του και αμέσως μετά επιχειρούμε μια μεταγραφή όσων λέει:
"Υπηρέτησα φαντάρος στην Κεφαλονιά και Ζάκυνθο δεκαοχτώ μήνες. Κι εφτιάχναμε σπίτια, οικοδομές, διότι είχαν πέσει όλα από τους Σεισμούς.
Εγώ ήμουν οικοδόμος εκεί και απολύθηκα μετά από τους δεκαοχτώ μήνες από εκεί που υπερέτησα.
Όμως οι Κεφαλονίτες εμάς μάς έβλεπαν για φράγκα, όχι γι' ανθρώπους. (Μετά από μια παύση, επαναλαμβάνει μ' έμφαση:) Οι Κεφαλονίται μάς έβλεπαν για φράγκα, όχι γι' ανθρώπους.
Αυτά."
Συμπαθέστατος ο κ. Χαρίσης και η μαρτυρία του συγκινητική!
ΑπάντησηΔιαγραφή