Αναστάσιμο προσκύνημα στον Άι Λύπιο της Ζακύνθου

ΣΟΛΩΜΟΣ ΑΛΥΠΙΟΣ

Κάθε Αντίπασχα

οι Σκιές παραδίδουν

στον Διονύσιο

της Λαμπρής τα σώματα

μαζί με τα καρφιά τους.

Απ' τα λιόφυτα

κρέμεται τ' αεράκι

το πυρομανές

καθώς δίκαιοι στάζουν

από τα δάχτυλά του.

Τον αλυχτάνε

τα σκυλιά του όνειρου

κι απελπίζεται.

Ήδη παστελαραίοι

στήνουν μπάγκους της Γιορτής.

Τ' Άι-Λύπιου 

τα χαρούπια κατάρες 

θά 'ναι και οργές 

του Ιερομόναχου

εις βάρος της Γυναίκας.

Στο σπήλαιό του 

λανθάνει κουρνιασμένο 

μαύρο ποίημα 

και ανυπερήφανο 

τρώει στίχους του και ζει. 

[Ποίημα, φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας,

Κυριακή του Αντίπασχα, "την ώρα που θολώνουνε τα νερά", Πρωτομαγιά 2011]