Ένα ποίημα για την Χρυσοπηγή

ΤΗΣ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ 

Της Χρυσοπηγής τα μαλλιά 

να μυρίζουν εξανάσταση 

παπαρούνες ευλαβείς 

να σκορπούν το κόκκινό τους όπου περνά 

το Φρούριο να γερνά

γερτό στα νυχτολούλουδα 

και κάπου εκεί 

στη στροφή των ηδονών 

και των αιρετιζόντων 

ο Μή μου άπτου 

να επωμίζεται το Κόνισμα κι αυτός 

αν και σφαδάζει ακόμη από τον πόνο τον πολύ. 

[Ποίηση, φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Μπόχαλη, Νια Παρασκευή 20 Απριλίου 2012]