Ποίηση σε καιρό Λοιμού, 41: ΑΝΑΣΤΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ

Ποίηση π. Παναγιώτη Καποδίστρια 

ΑΝΑΣΤΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ

Μια καλημέρα

προϋποθέτει νύχτα

αφιλτράριστη

τίμια πανσέληνο

δίχως αποθαμένους.

Εάν γυμνώσεις

απ' τους μύθους το σώμα

διακωμωδείσαι.

Ανάστα ψυχούλα μου!

Μάης χελιδονίζει.

(27-28.4.2020)

[Εικαστικό σχόλιο: A Boy Blowing on an Ember to Light a Candle (El Soplón) (detail; c. 1570), El Greco. Colomer Collection, Madrid.]