
Ας γευτούμε αυτό το ταξιδάκι στα νερά τα Αιγαίου, ευχαριστώντας ξανά τον Μανώλη για τις φωτοστιγμές που μάς δωρίζει!
π. Π.Κ. ]

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες.
Ο άνεμος, όταν περνάει στίχους
ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Ο άνεμος, όταν περνάει στίχους
ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ’ άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ’ άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μάς διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
Μάς διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε.
6 σχόλια:
αχ! Φούρνοι ! Ζάκυνθος! Άμφισσα !
Πότε θα σπάσω τα δεσμά της Αθήνας!
να 'στε καλά.
Και οι 21 ήταν υπέροχες, "εικαστικότατες"!
Manolito, συγχαρητήρια!
Π.Κ, καλησπέρες.
υπέροχες, χαρούμενες, δροσερές
Πολύ όμορφες εικόνες!
Ευχαριστούμε!!!
Είναι αληθινός καλλιτέχνης ο φίλος σας! Συγχαρητήρια.
Οι Φούρνοι αγαπημένο μέρος...
Δημοσίευση σχολίου