Στον ίσκιο του Ήσκιου: Ίνα τι;

Παρασκευή 25 Απριλίου 2008

Ίνα τι;

Ποιος είν' ετούτος

ο απόξενος ξένος

ο λογχισμένος;

Τότε βγήκα στην αυλή

ξανακλαίγοντας πικρά.

Ποίηση και Φωτογραφίες: Π.Κ.

12 σχόλια:

Λυδήριος είπε...: Ταιριάζουν νομίζω απόλυτα οι στίχοι του Αντώνη Καλαμογδάρτη:

Φθονεί την γήν ο ουρανός κι ως κτήμα του αρπάζει

οτι την γήν παρηγορεί, ότι την γήν δοξάζει;

Ή στον βιβλίον των Μοιρών ευρίσκεται γραμμένον

να είναι ολιγόζωον το διακεκριμένον;; 25 Απριλίου 2008 στις 2:27 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Αισθάνομαι την Προδοσία να είναι προσωπική και να βαραίνει μέσα μου.
Ήταν Νεκρός και Ξένος. Δεν Τον ήθελε κανείς.. Δεν είναι πιο αγριευτικό κι απο την ίδια τη Σταύρωση το γεγονός οτι στις τελευταίες στιγμές σκορπίσανε όλοι όσοι τον αγαπούσαν?; 25 Απριλίου 2008 στις 7:07 π.μ.
Unknown είπε...: Αυτός

είναι αυτός που προδίδω με κάθε μου βήμα.
μ'ακολουθεί κι έτσι το μονοπάτι μου είναι κόκκινο.

καλή ανάσταση π.κ., κάθε τι καλό σε όλους γύρω σου, και σε σένα!; 25 Απριλίου 2008 στις 1:22 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Σε τι απ' όλα να σταθώ, στην ίδια την προδοσία, στους προδότες, στο γιατί, ή στην επίγνωση της προδοσίας? Εκείνος ήξερε το μέγεθος της θυσίας και ωστόσο επέλεξε να θυσιαστεί μήπως και καταλάβουμε το βαθύτερο λόγο της ύπαρξής μας...Ινα τι λοιπόν κρυβόμαστε όπως ο Πέτρος? Μάλλον για να κλαύσουμε πικρώς...; 25 Απριλίου 2008 στις 2:14 μ.μ.
Artanis είπε...: Καλημέρα Π.Κ., πέρασα για να σας αφήσω τις ευχές μου, για καλή Ανάσταση...
Καλά να περάσετε, στην όμορφη Ζάκυνθο...; 25 Απριλίου 2008 στις 2:59 μ.μ.
Alkmini είπε...: Kαλό Πάσχα και Καλή Ανασταση ψυχών πατερ παναγιωτη.
Να περασεις ομορφα με την οικογενεια σου.; 25 Απριλίου 2008 στις 6:55 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Νέε φίλε Λυδήριε,

Συμπαθητικοί στίχοι!

Καλή Ανάσταση!

υ.γ. Ευχαριστώ για την πολύ ενημερωμένη σελίδα που δημιούργησες για μένα στην Βικιπαίδεια, παρότι δεν γνωριζόμαστε καν. Αυτές οι φιλίες είναι τελικά σημαντικότερες των τρεχουσών!; 26 Απριλίου 2008 στις 7:58 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αριάδνη Δήμου,

Ορθώς απεκρίθης!!! Υπήρξε πάντα ξένος... Ο οικειότερος ξένος...

Ας Τον αναστήσουμε!; 26 Απριλίου 2008 στις 8:00 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Άμπθα,

Τουλάχιστον να υπάρχει η συναίσθηση αυτής της αμαρτωλότητας, όχι ο κομπασμός και το υπερφίαλο, που συνιστούν διάρκεια στην πτώση.

Αντεύχομαι να βιώνετε οικογενειακώς αναστάσιμες εμπειρίες στην κάθε σας ημέρα!; 26 Απριλίου 2008 στις 8:04 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αρτάνις,

Ευχαριστώ για τις ευχές. Ανταποδίδω με αγαλλίαση, ενώπιον του Κυριακού Τάφου, επικαλούμενος ευχές-προσευχές γιά όλους σας/μας!; 26 Απριλίου 2008 στις 8:06 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Καρποφόρα Συκή,

Καλώς εμπήκες στη μικρή, φτωχή μα ζεστή παρέα μας!

Ωραίες οι σκέψεις σου έναντι της θυσίας του Θεανθρώπου.
Ας την βιώνουμε αδιάλειπτα, ώστε να έχουμε δικαίωμα συμμετοχής στην αναστάσιμη πραγματικότητα!

Χαίρε πάντα!; 26 Απριλίου 2008 στις 8:12 μ.μ.
P. Kapodistrias είπε...: @ Αλίκη,

Αχ, αυτή την ανάσταση των ψυχών μας! Μακάρι να την ενεργήσουμε, έστω και στο ΚΑΙ πέντε!!!

Αντεύχομαι από καρδιάς για όλους σας! Ανάσταση παντού για πάντα!!!; 26 Απριλίου 2008 στις 8:15 μ.μ.