Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που έλαβα την ποιητική συλλογή «Ανακαλυπτήρια», του αγαπημένου, πολυσέβαστου, εξαιρέτως ταλαντούχου και βεβαίως πολυβραβευμένου αδελφού και δόκιμου ποιητή Πρωτοπρ. Παναγιώτη Καποδίστρια.
Δυστυχώς δεν βρήκα χρόνο ενωρίτερα να τη παρουσιάσω από το παρόν ιστολόγιο όπως θα ήθελα. Ίσως ούτε και τώρα να την έχω μελετήσει ακόμα στο βάθος που της αξίζει. Κι αυτό φυσικά οφείλεται στο γεγονός ότι ο ποιητής μας και το έργο του δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται κανείς χρόνο για να επεξεργασθεί προσεχτικά τις έννοιες, τα νοήματα, τις λέξεις, τη βαθυστόχαστη σκέψη του.
O Kαποδίστριας είναι πιστός ακόλουθος του φωτός, το οποίο το παρατηρεί να «ξεφυλλίζεται» (σ. 54) και να είναι «απαρηγόρητο» (σ. 56). Δεν χάνει επίσης ευκαιρία να λάβει και την εμπειρία της «ευωδίας φωτός» (σ. 72).
Ο λόγος του ευγενής, ελληνικός και με μια παραδοσιακή αυθεντικότητα, στην οποία χωράνε οι εύηχοι τόνοι και τα πνεύματα, τα οποία σηματοδοτούν μια γνήσια σχέση κι επικοινωνία με τον γλωσσικό θησαυρό της πολυχιλιετούς και γεμάτης ιστορίας και τέχνης λαλιάς μας.
Το ταξίδι, και μάλιστα το μακρινό, που όπως λέει ο Σεφέρης είναι «το πρώτο πράγμα που έκανε ο Θεός», είναι από τα βασικά στοιχεία στην ποίηση του Καποδίστρια. Σημαντικά τοπωνύμια για τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό, όπως Επίδαυρος, Πάτμος, Κωνσταντινούπολη, Ίμβρος, και τόσα άλλα, παρελαύνουν λογοστεφανωμένα στην εύρυθμη ποίηση των Ανακαλυπτηρίων.
Η συλλογή αυτή εκδόθηκε τον Ιούλιο του 2014 από το Κέντρο Λόγου Μπανάτου «Αληθώς». Αποτελείται από 144 σελίδες, στις οποίες βρίσκουμε 4 ποιητικές ενότητες, που περιέχουν 73 ποιήματα. Εύχομαι ειλικρινώς να είναι καλοτάξιδη!