© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην Αγία Πετρούπολη














Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Ο 135ός "Πόρφυρας", αφιέρωμα στον Γιώργο Χρονά


Αφιερωμένο στον ποιητή Γιώργο Χρονά κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού Πόρφυρας (Νο 135, Απρίλης – Ιούνιος 2010). Τα κείμενα, διαρθρωμένα σε δύο μεγάλες ενότητες (Ο δημιουργός, Μαρτυρίες), στις οποίες παρεμβάλλεται πολυσέλιδο ποιητικό ανθολόγιο το Γιώργου Χρονά που επιμελήθηκε ο Δημήτρης Κονιδάρης, ο οποίος είχε και τη γενική επιμέλεια του αφιερώματος, υπογράφουν οι: Γιώργος Βέης, Τάσος Γαλάτης, Αντώνης Γκάντζης, Σταυρούλα Δημητρίου, Παύλος Μάτεσις, Χάρης Μεγαλυνός, Διονύσης Ν. Μουσμούτης, Κωνσταντίνος Μπούρας, Αντώνης Περαντωνάκης, Ζωή Σαμαρά, Γιάννης Ε. Στάμος, Διονύσης Στεργιούλας, Θάνος Φωσκαρίνης, Ντίνος Χριστιανόπουλος, Μένης Κουμανταρέας, Νίκος Χατζηνικολάου, Δον Σάντσο Βουλτσίδης, Ερρίκος Σοφράς, Αγαθή Δημητρούκα, Παναγιώτης Γούτας και Ειρήνη Α. Βρης. Το αφιέρωμα, που περιλαμβάνει επίσης άφθονο φωτογραφικό υλικό, ολοκληρώνεται με βιογραφικά στοιχεία και κριτικό ανθολόγιο για τον Γιώργο Χρονά (Ευγένιος Αρανίτσης, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, Αλέξης Ζήρας, Χάρης Μαυρομμάτης, Λίζα Κοντομίχαλου, Θωμάς Κοροβίνης). Σχεδιασμός εξωφύλλου και σύλληψη: Kirios Kriton. Φωτογραφία εξωφύλλου: Παύλος Ευθυμίου. Επαναλαμβανόμενο κόσμημα: Σπύρος Αλαμάνος.

«[…] στην πορεία λοιπόν των βασανιστικών μας επιλογών, “συναντηθήκαμε” μ’ έναν πρωτότυπο και χαρακτηριστικά θερμό δημιουργό, τον ποιητή Γιώργο Χρονά. Τον επιλέξαμε ως έναν από τους σημαντικούς και ιδιαίτερα προσωπικούς ποιητές της γενιάς του ’70, ο οποίος –ίσως ως στάση ανθρώπου αλλ’ ίσως και επειδή είναι κι ο ίδιος πολυάσχολος εκδότης περιοδικού, αλλά και δημοσιογράφος κι άνθρωπος του ραδιοφώνου, ένας ποιητής αυτάρκης εκδοτικά, με έντονη παρουσία αλλά κι ένας ποιητής μοναχικός– δύσκολα δημοσιεύει πρωτότυπη δουλειά του στις σελίδες των περιοδικών», σημειώνεται στο πρωτοσέλιδο σημείωμα της σύνταξης του περιοδικού ("Ένας ποιητής εξαιρετικών αισθημάτων").

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Η απονομή μεταπτυχιακού τίτλου στον π. Ιωάννη Τσαφταρίδη


Με ικανοποίηση και δίκαιη καύχηση πληροφορούμαστε μέσω του δημοσιευόμενου ήδη φωτογραφικού υλικού που μόλις έφθασε στο ηλεκρονικό ταχυδρομείο μας, την επάξια απονομή Master, πριν λίγες μέρες (στις 25 Μαΐου 2010), στον πολυαγαπητό μας Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Τσαφταρίδη, ο οποίος υπηρετεί -ως γνωστόν- από πολλά χρόνια στην Αφρική, τελευταία μάλιστα στο Germiston του Johannesburg.


Ο π. Ιωάννης, παράλληλα με τα πολλαπλά καθήκοντά του ως Ιερέα στην Ομογένεια της Νοτίου Αφρικής, αλλά και ως Συντονιστή της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας για τους Ορθόδοξους Βουλευτές της Αφρικής, εργάσθηκε πολύ κι επισταμένως επί του απαιτητικού θέματος της θρησκευτικότητας του εθνικού ποιητή της Ελλάδας Διονυσίου Σολωμού και μ' επιτυχία κατατάχτηκε στους μεταπτυχιακούς αποφοίτους της αξιόλογης Έδρας Νεοελληνικών και Λατινικών Σπουδών του University of Johannesburg.


Εμείς, από τη θέση αυτή, δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε στον π. Ιωάννη, τον φίλο Ζακύνθιο Κληρικό, ο οποίος βγάζει ασπροπρόσωπο το γενέθλιο νησί του στα πέρατα του Κόσμου, διαρκείς ανόδους στις Κορυφές!!! Είναι πράγματι δημιουργικά επίμονος και συνήθως διαπρέπει σε ό,τι ασχοληθεί. Μακάρι, η "πολυμερώς και πολυτρόπως" αποδεδειγμένη αξία του να αξιοποιηθεί ενεργέστερα από την Εκκλησία όπου υπηρετεί (το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, εννοούμε) και σύντομα να τον καμαρώσουμε "Επί Σκοπόν"!!!
π. Π.Κ.

Πρόγευση Mundial 2010


Η Νότιος Αφρική ζει σε αθλητικούς ρυθμούς από κάμποσα χρόνια, όπως μαρτυρά και η υπεραφίσα που αποτύπωσε ο φακός μας στο κέντρο του Johannesburg τον Νοέμβριο του 2007, προετοιμαζόμενη με τον τρόπο της  για το Mundial 2010. 


Πολλά έχει επενδύσει η αχανής αυτή αφρικανική χώρα στην διοργάνωση της μεγάλης Γιορτής του Ποδοσφαίρου, κυρίως την παρουσίαση ενός "πολιτισμένου" προσώπου στoυς διεθνείς προβολείς.


Ελπίζω να Σάς έχω από εκεί, την επόμενη εβδομάδα, σχετικό ρεπορτάζ. Προς το παρόν, θαυμάστε την πόλη από το ύψος γέφυρας (εάν εισέλθουμε, θα διαπιστώσουμε τις πολυειδείς πολιτισμικοκοινωνικές αντιθέσεις της) και θαυμάστε ύστερα σε βίντεο το επίσημο τραγούδι του Mundial!


Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Στις φτωχογειτονιές του Johannesburg


Εάν δεν συμβεί κάτι το εξαιρετικά απρόοπτο (πάντοτε το σκιαζόμουνα αυτό...), στα μέσα της επόμενης εβδομάδας θα βρίσκομαι ξανά στο Johannesburg, για να συμμετάσχω με εισήγηση στο Συνέδριο που διοργανώνει η Ελληνική Κοινότητα στο Germiston για τα 70 χρόνια της στην πόλη των Αντιθέσεων. Δείτε περισσότερα εδώ.

Για να Σάς προϊδεάσω λοιπόν (αλλά κυρίως, για με προϊδεάσω!) δημοσιεύονται σήμερα μερικές φωτοστιγμές από το πρώτο ταξίδι. Περνάμε με αυτοκίνητο από τις φτωχογειτονιές των Νέγρων, όπου μάλιστα υπάρχει ένα παζάρι. Ελάτε μαζί!!!
π.Π.Κ.













Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στη Ρωσία (εικόνες και ήχος) / Святейший Патриарх Константинопольский Варфоломей прибыл с визитом в Русскую Православную Церковь (Фото-Видео)


























Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

Τα Εγγλέζικα Μνήματα στη Ζάκυνθο

  Εξερευνά, φωτογραφίζει και παρουσιάζει η ΜΑΡΙΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΙΤΗ-ΚΟΝΤΟΝΗ  


Η πρώτη γνωριμία, που είχα με τα Εγγλέζικα Μνήματα στην Αγία Τριάδα, ήταν σ' ένα άρθρο του αείμνηστου Γιάννη Ν. Κούτση, που δημοσιεύθηκε το 1984 στην Ετήσια εικονογραφημένη Επιθεώρηση Ζάκυνθος, την καλλιτεχνική Επιμέλεια της οποίας είχε η συμπατριώτισσά μας και φίλη Κυρία Κρύστα Αγαλιώτου-Γιακουμέλου.

Το 1993, που για πρώτη φορά τα επισκέφτηκα, ήταν σε καλύτερη κατάσταση, διότι, όπως μου είπε ο Κος Δ. Μπονίκος, ερχόταν ένα συνεργείο από το Αγγλικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης και καθάριζαν τα γλυπτά μνημεία. Τώρα έχουν αφεθεί στην τύχη τους πρασινισμένα, ετοιμόρροπα και απαγορεύεται η επίσκεψη τους λόγω επικινδυνότητας.

Ο λόγος που δεν συντηρείται αυτό το Νεκροταφείο, όπως μου είπαν (σε αντίθεση με αυτό της Κέρκυρας, που είναι ένα στολίδι), είναι επειδή δεν πρόκειται για καθαρά στρατιωτικό και δεν υπάρχουν πιστώσεις για Νεκροταφεία Άγγλων πολιτών. (Εδώ θα συμπληρώσω, μήπως δεν ενδιαφέρθηκε κανένας Ζακυνθινός ΑΡΧΩΝ να γνωστοποιήσει το πρόβλημα στην σωστή Αρχή;;; Στο κάτω κάτω το μνημείο είναι στην ζακυνθινή γη και εχει φτιαχτεί από ντόπιους μαστόρους, ντόπια υλικά και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας μας.

Και πάλι όμως -δόξα τω Θεώ- που υπάρχει ακόμη, χάρη στην φροντίδα και αγάπη του Κου Δ. Μπονίκου, των προγόνων του και των Γειτόνων.

Το Νεκροταφείο για όσους δεν γνωρίζουν είναι πίσω από την Εκκλησία της Αγίας Τριάδος και δίπλα στα ερείπια του Αγίου Ιωάννη του Τράφου (άλλη πονεμένη ιστορία και αυτή).

Το καλύτερο που βρήκα στην σημερινή μου επίσκεψη από αυτήν του 1993, είναι οτι μπροστά στα ερείπια της Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη υπάρχει ένα φροντισμένο μικρό περιβολάκι, μια κληματαριά και πλήθος γεράνια, όλα χάρμα οφθαλμών που σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή.

Ελπίζοντας ότι με την σημερινή μας περιήγηση θα ξυπνήσουμε το ενδιαφέρον κάποιων για την διάσωση και αξιοποίησή του, παραθέτω αυτούσιο απόσπασμα από το Άρθρο του αείμνηστου Αρχιτέκτονα Γιάννη Ν. Κούτση,που μνημόνευσα πιο πάνω.
Ακρωτήρι 20/05/2010



...Είναι γνωστό ιστορικά ότι στη Ζάκυνθο υπήρχαν δύο νεκροταφεία εγγλέζικα.
Το πρώτο, δηλαδή αυτό που σώζεται σήμερα και που προοριζότανε για τους Άγγλους πολίτες που κατοικούσαν στη Ζάκυνθο και τους αξιωματούχους στρατιωτικούς και πολιτικούς και που σύμφωνα με τον Λ .Ζώη, ιδρύθηκε το 1675.
Το δεύτερο, πάλι σύμφωνα με τον Λ .Ζώη, ιδρύθηκε από το δημοτικό συμβούλιο της Ζάκυνθος το 1815 περίπου, με την έναρξη της αγγλικής «προστασίας» και προοριζόταν για την ταφή των Άγγλων καθολικών στρατιωτών. Το νεκροταφείο αυτό βρισκόταν στο σημείο που σήμερα είναι το υπαίθριο θέατρο...
Τα ταφικά στοιχεία του, κυρίως επιτύμβιες πλάκες ιστορικής μόνον αξίας, μεταφερθήκανε στο άλλο νεκροταφείο.
Αντίθετα, τα ταφικά στοιχεία που υπάρχουν στο πρώτο νεκροταφείο, εκτός από το ιστορικό ενδιαφέρον τους, έχουν κατά κανόνα μεγάλη αισθητική αξία.
Από τα δείγματα αυτά συμπεραίνει κανείς ότι η αγγλική παροικία της Ζακύνθου ,πολύ πριν ακόμη από την προστασία (1817-1857), ήτανε και πολυάριθμη και αξιόλογη. Η μορφή και η μεγαλοπρέπεια των τάφων μαρτυρούν και υψηλό αισθητικό αλλά και οικονομικό επίπεδο.

Θα μπορούσε κανείς να κατατάξει τους τάφους στις εξής κατηγορίες.
1.Τάφοι ναόσχημοι
Οι τάφοι αυτοί κατασκευασμένοι από λαξευτές ζακυνθινές πέτρες (Ψαμμίτης Γέρακα) ή μάρμαρο λευκό ή και τα δύο συνδυασμένα, μιμούνται αρχαία κλασικά πρότυπα ναών.
2. Τάφοι με μορφή σαρκοφάγων
Κατασκευασμένοι από την παραπάνω πέτρα η και από βουνίσια ζακυνθινή πέτρα (Ζαχαρία).
3. Επιτύμβιες στήλες
Αυτές είναι στολισμένες με σκαλιστά ανθέμια και γιρλάντες και είναι μαρμάρινες από λευκό μάρμαρο.
4. Επιτύμβιες πλάκες
Αυτές είναι ανακλινδροειδούς μορφής, σκαλισμένες κυρίως σε πέτρα βουνίσια (Ζαχαρία), σε ελικοειδή διαμόρφωση, καθώς και σε οριζόντια θέση, στηριγμένη σε τέσσερα λεοντοειδή πόδια, η να σηκώνουν κανιστροειδή πέτρινα στολίδια.
5. Επιτύμβιες πλάκες κατακόρυφες
Αυτές έχουν ποικιλία μορφών με θυρεούς και μονογράμματα.
6. Επίτοιχος τάφος μεγαλοπρεπής, συνδυασμένος με τον μανδρότοιχο του νεκροταφείου και διακοσμημένος με σύμπλεγμα αγγέλων γλυπτών.
7. Μαρμάρινοι η πέτρινοι Σταυροί.

Η διάταξη των τάφων είναι ακανόνιστη μέσα στον περίβολο του νεκροταφείου. Οι μανδρότοιχοι είναι λιθόκτιστοι, επιχρισμένοι και μπαίνουμε στο νεκροταφείο από σιδερένια κιγκλιδωτή πόρτα με σκαλοπάτια. Ο χώρος του νεκροταφείου αποτελείται από δύο επίπεδα που συνδέονται με μια πέτρινη σκάλα.
Στο πιο ψηλό επίπεδο έχουν τοποθετηθεί οι επιτύμβιες πλάκες του άλλου νεκροταφείου που μεταφέρθηκαν εδώ τα τελευταία χρόνια…









































Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails