Αναμένοντες έξω από τον Ναό της Αναστάσεως Ιεροσολύμων [528η φωτογραφία ταυτότητας]

Παλαιστίνιος μικροπωλητής [527η φωτογραφία ταυτότητας]

Γυναίκες της Βηθλεέμ [526η φωτογραφία ταυτότητας]

Παιδιά στο παλαιστινιανό χωριό Ubeidiya [525η φωτογραφία ταυτότητας]

«Ρεμπέτικο ή η "στοιβαγμένη ζωική δύναμη που ασφυκτιά". Ο Χατζιδάκις στην Hangover Square». Διάλεξη Π. Βλαγκόπουλου

στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών

Με θέμα: «Ρεμπέτικο ή η "στοιβαγμένη ζωική δύναμη που ασφυκτιά”. Ο Χατζιδάκις στην Hangover Square», θα μιλήσει την Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019 και ώρα 8.00 μ.μ., στην αίθουσα διαλέξεων της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών (Μουσείο Σολωμού, Μουράγια) ο Αναπληρωτής Καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου, Τμ. Μουσικών Σπουδών, κ. Πάνος Βλαγκόπουλος. Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Γιατί το 1949 ένας νεαρός Έλληνας συνθέτης κλασικής παιδείας αποφασίζει να γυρίσει την πλάτη του στο δημοτικό τραγούδι και να στραφεί στο ρεμπέτικο ως πηγή έμπνευσης; Η στροφή του Χατζιδάκι υπαγορεύτηκε, όπως αυτή του πρωταγωνιστή της ταινίας «Hangover Square» (1945), από τη διάγνωση μιας πολιτισμικής ασθένειας, από λόγους που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως νιτσεϊκούς-θεραπευτικούς.

Ο κ. Πάνος Βλαγκόπουλος θα επιχειρήσει τη σκιαγράφηση μιας εθνικής γενεαλογίας για τη στροφή του Χατζιδάκι, η οποία από τη μια φτάνει μέχρι το ενδιαφέρον για το δημοτικό τραγούδι και το αυτονόητο της πρακτικής της εναρμόνισης, από την άλλη τη συνδέει με τη λογοτεχνική Γενιά του Τριάντα και την έννοια της διπλής συνέχειας (αρχαία-σύγχρονη Ελλάδα / Λαϊκό-Λόγιο) που αυτή εισηγήθηκε.

Με ποιητική παιδικότητα ή σαλότητα, το "Cabaret la Vie Parisienne" στο "Θέατρο τση Ζάκυθος"

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Σκηνές Μεσοπολέμου ζωντανεύουν, εφέτος τον χειμώνα, στον Αυριακό Μπανάτου, εδώ στη σεισμοπαθή (με κάθε έννοια) Ζάκυνθο, όπου δραστηριοποιείται καλλίκαρπα, από πολλά χρόνια, το "Θέατρο τση Ζάκυθος". Κάτω από τον γενικό τίτλο "Cabaret la Vie Parisienne", στεγάζονται τραγούδια της Edith Piaf, κείμενα του Ζαν Κοκτώ, Youkali Tango του Kurt Walle και μουσικές του βωβού κινηματογράφου, σε σκηνοθεσία του ηθοποιού Κώστα Καποδίστρια.

Όλα αυτά -κατά τη γνώμη του γράφοντος- δεν προκρίθηκαν τυχαία από τους πεπειραμένους συντελεστές του σχήματος "Θέατρο τση Ζάκυθος". Παρότι όλα (κείμενα και μουσικές) έλκουν την καταγωγή τους από το α΄ μισό του 20ού αιώνα, τη μεταιχμιακή και παρακμιακή αυτή περίοδο της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, ταυτοποιούνται τραγικότροπα με τη σημερινή κατάσταση στον δυτικό κόσμο... Ιδέες επίφοβες στο σελοφάν της νεωτερικότητας, επιδέξια ψέματα ως αναντίρρητες εντέλει αλήθειες και υπεραξίες (θυμηθείτε το νυκτερινό ΟΧΙ μας, που ξημερώθηκε ΝΑΙ), πολιτικές απολίτικες ή αντιπολίτικες, άνθρωποι σπρωγμένοι μόνιμα στην αδιέξοδη μοναχικότητά τους, έρωτες ανεπίδοτοι ή ατελέσφοροι, το Εγώ ως Εγώ και το Εμείς ως Εγώ...

Παρακολουθώντας την παράσταση του Αυριακού σκεπτόμουν διαρκώς ότι πρόκειται για έναν σκανδαλωδώς σουρεαλιστικό ρεαλισμό, μια ναρκισιστική αυτο-τρικλοποδιά. Έτσι όπως θα έλεγε ή ήθελε ο Κοκτώ, όταν γνωμάτευε: «Να αγαπάς και να αγαπιέσαι, αυτό είναι το ιδεώδες. Με την προϋπόθεση ότι πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο». 

Είχε μια καταλυτική ποιητική παιδικότητα ή σαλότητα η παράσταση, για να δικαιωθεί και πάλι ο Κοκτώ, σημειώνοντας: «Τα παιδιά και οι τρελοί κόβουν το γόρδιο δεσμό που οι ποιητές ξοδεύουν μια ζωή για να λύσουν». Οι μονολογούντες ήρωες της παράστασης (αποδιδόμενοι πειστικά από τους δύο ηθοποιούς, τον Γιώργο Βούτο και την Αγγελική Σούλη) είχες την αίσθηση ότι έχουν οξειδωθεί μες στη σκουριά της εποχής τους (για να παραφράσουμε τον Ελύτη) ή μάλλον έχουν γεννηθεί γερασμένοι... Αν και ο Κοκτώ θα παρέμβει παρηγορητικά, λέγοντάς μας: «Μπορούμε να γεννηθούμε γέροι, όπως μπορούμε να πεθάνουμε νέοι».

Αυτό, ας κρατήσουμε, αγαπητοί συν-θεατές, αποχωρώντας από τον Αυριακό νυχτιάτικα, μες στον βρεχούμενο νοτιά της σύγχρονης Ζακύνθου, μιας ανέστιας Ελλάδας: Μπορεί να μας γέρασαν εκ γενετής, ας πεθάνουμε τουλάχιστον νέοι!!! Έρρωσθε!

Μία παράσταση του Θεάτρου τση Ζάκυνθος, σε σκηνοθεσία Κώστα Καποδίστρια, μουσική επιμέλεια Έλενας Κακολύρη και χορογραφίες Σόνιας Μηχανού και Γωγώς Γκιβέτση.

Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή, από  4 Ιανουαρίου 2019. Ώρα έναρξης: 21:15. 

Ερμηνεύουν υποκριτικά και χορευτικά: 
Γιώργος Βούτος, Γωγώ Γκιβέτση, Σόνια Μηχανού, Αγγελική Σούλη, Κηρύκος Φαραός. 
Φωτογραφίες: Μπάμπης Σιγούρος.

Οι φιλόμουσοι Ζακύνθιοι απόλαυσαν έργα για πιάνο της ιταλικής περιόδου του Παύλου Καρρέρ [φωτογραφίες - video]

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων μάς προσκάλεσε ευγενώς, την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2019, στην Αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Ζακύνθου, όπου χάρισε στο φιλόμουσο κοινό της Ζακύνθου το δεύτερο μέρος της παρουσίασης των έργων για πιάνο της ιταλικής περιόδου του Παύλου Καρρέρ, τα οποία -αγαθή συγκυρία- φυλάσσονται στο Αρχείο του Μουσείου.

Τα εν λόγω έργα απέδωσε πανυπέροχα ο έγκριτος πιανίστας Διονύσης Σεμιτέκολος.

Το χορευτικό συγκρότημα «Υακίνθη» παρουσίασε, στο δεύτερο μέρος της βραδιάς, χορούς εποχής.

Την εκδήλωση προλόγισε μετ' επιστήμης ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ιωάννης Στεφ. Παπαδάτος.

Ακολουθεί σχετικό οπτικο-ακουστικό υλικό:

Ηγουμενεύοντας στο Όρος Θαβώρ [524η φωτογραφία ταυτότητας]

Νεοφώτιστοι και θεατές στον Ιορδάνη Ποταμό [521η-523η φωτογραφίες ταυτότητας]

"Μικροπαγκόσμιος" Πόλεμος στα Βαλκάνια 1915-1918 ("Ιστορία Εικονογραφημένη", τεύχος 607)

Σημείωμα Σύνταξης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ν. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗΣ

Με την έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το ελληνικό κράτος δεν είχε την πολυτέλεια να παραμείνει ουδέτερο, ούτε και να συμπαραταχθεί με τις Κεντρικές Δυνάμεις (Γερμανία και Αυστροουγγαρία), όπως θα προτιμούσαν ο βασιλιάς Κωνσταντίνος, το περιβάλλον του και ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Θεοτόκης. Σύμμαχοι των Κεντρικών Δυνάμεων γίνονται οι κατεξοχήν εχθροί της Ελλάδας (Τουρκία και Βουλγαρία), με συμφέροντα που είναι αδύνατο να συμβιβαστούν με τα ελληνικά.

Τον Απρίλιο του 1915 οι Σύμμαχοι επιχειρούν να αποβιβαστούν στα Δαρδανέλια για να απομονώσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να βοηθήσουν τους Ρώσους. Τον Ιανουάριο του 1915 η Αγγλία εξ ονόματος της Αντάντ υποσχέθηκε στην Ελλάδα «σοβαρά ανταλλάγματα» στη Μικρά Ασία αν βοηθούσε τη Σερβία. Ο Βενιζέλος θεώρησε τότε απαραίτητη τη σύμπραξη της Ρουμανίας, αν όχι και της Βουλγαρίας, στην οποία ήταν μάλιστα διατεθειμένος να προσφέρει ως αντάλλαγμα την περιοχή της Καβάλας και της Δράμας. Αμέσως, όμως, η αρνητική απάντηση της Ρουμανίας και η οριστική πλέον πρόσδεση της Βουλγαρίας στις Κεντρικές Δυνάμεις ανάγκασαν τον Βενιζέλο να απαντήσει αρνητικά στην Αντάντ.

Τον Οκτώβριο του 1915 η Μεγάλη Βρετανία πράγματι πρόσφερε την Κύπρο, με μόνο αντάλλαγμα να εφαρμόσει η Ελλάδα τη συνθήκη συμμαχίας της με τη Σερβία, που εκείνη την ώρα δεχόταν τη συνδυασμένη επίθεση Βουλγάρων, Γερμανών και Αυστριακών. Δεν ήταν, όμως, πλέον ο Βενιζέλος στην κυβέρνηση. Στην ουσία κυβερνούσε ο Κωνσταντίνος. Έτσι χάθηκε η μοναδική (όπως αποδείχθηκε) ευκαιρία ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.

Μπροστά στην προέλαση της Βουλγαρίας τα γαλλογερμανικά στρατεύματα υποχωρούν στη Θεσσαλονίκη και δημιουργούν ένα στρατόπεδο που ενισχύεται με σερβικές, ιταλικές και ρωσικές δυνάμεις. Εντωμεταξύ, η Ρουμανία εισήλθε στον πόλεμο τον Αύγουστο του 1916. Το φθινόπωρο του 1916, Γάλλοι, Ρώσοι και Σέρβοι καταλαμβάνουν το Μοναστήρι και απελευθερώνουν την Κορυτσά. Μετά την ρουμανική ήττα του Δεκεμβρίου, το Μακεδονικό Μέτωπο σταθεροποιείται. Τον Ιούλιο του 1917 η Ελλάδα εισέρχεται στον πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων, μετά την παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1918 η στρατιά του Μακεδονικού Μετώπου εξαπολύει επιθέσεις προς το Βελιγράδι. Το βουλγαρικό μέτωπο καταρρέει και η πρώτη ανακωχή υπογράφεται στη Θεσσαλονίκη με τη Βουλγαρία στις 29 Σεπτεμβρίου. Η στρατιά καταλαμβάνει κατόπιν τη Σόφια, απελευθερώνει το Βελιγράδι, κατευθύνεται προς το Βουκουρέστι και ανοίγει τον δρόμο για τη Βιέννη. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Αυστρία και η Ουγγαρία υπογράφουν ανακωχή, η κάθε μια χωριστά, προτού η ανακωχή της 11ης Νοεμβρίου θέσει τέλος στις μάχες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Ελλάδα συμμετείχε στη Συνδιάσκεψη της Ειρήνης ως νικήτρια χώρα και παρουσίασε δικαιωματικά τις εδαφικές διεκδικήσεις της. Χάρη στη Συνθήκη των Σεβρών, η χώρα αναδύθηκε τελικά από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως η Μεγάλη Ελλάδα «των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών». 

"Η Παλαμική Ανθολογία του Πατριάρχη" στην εν Πάτραις Οικία Παλαμά

Artwork: Ιωάννης - Πορφύριος Καποδίστριας

Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο 12 και 13 Ιανουαρίου 2019, η Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς, σε συνεργασία με τον Δήμο Πατρέων & το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας διοργανώνει εκδηλώσεις για την επέτειο των 160 χρόνων από την γέννηση του ποιητή στην πόλη της Πάτρας. 

Το Σάββατο 12 Ιανουαρίου στις 21.00 στο Δημοτικό Θέατρο "Απόλλων" θα δοθεί επετειακή παράσταση του θεατρικού έργου του Κωστή Παλαμά «Τρισεύγενη». Το μοναδικό θεατρικό του Παλαμά έχει ανέβει από το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας σε μία επιμελημένη παράσταση, σε σκηνοθεσία του Κώστα Τσιάνου και μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη. Πριν την παράσταση ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας Σταύρος Τσακίρης θα ομιλήσει για τον «θεατρικό Παλαμά». 

Την επόμενη μέρα, την Κυριακή 13 Ιανουαρίου στις 11 το πρωί στην ανακαινισμένη Οικία Παλαμά, επί της οδού Κορίνθου, θα πραγματοποιηθούν τα εγκαίνια της έκθεσης με θέμα: «Ο Ποιητής γράφει στις εφημερίδες και τα έντυπα της εποχής του». Το περιεχόμενο της έκθεσης θα παρουσιάσει ο πρόεδρος του Μουσείου Τύπου της Ε.Σ.Η.Ε.Π.Ι.Ν. – Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Πελοποννήσου, Ηπείρου και Νήσων, Μιχάλης Βασιλάκης. 

Μετά τα εγκαίνια της έκθεσης, ο μουσικός – θεολόγος Παναγιώτης Ανδριόπουλος, θα παρουσιάσει την «Παλαμική Ανθολογία» του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου. 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ως μαθητής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, σε ένα τετράδιο με τον τίτλο «Ποιήματα» κατήρτισε μία προσωπική ποιητική ανθολογία, η οποία περιλαμβάνει, από το 1954 ως το 1970, 79 ποιήματα από 35 ποιητές, 32 Έλληνες και 3 ξένους. 

Ανάμεσα στους ποιητές ανθολογείται και ο Κωστής Παλαμάς (8 ποιήματα), ενώ ο Πατριάρχης ανθολογεί και το ποίημα του Γεωργίου Δροσίνη «Απόκριση στον Παλαμά». Επίσης, η μαθητική έκθεση του Πατριάρχη με θέμα: «Το πατρικό σπίτι», την οποία έγραψε όταν φοιτούσε στην Ε΄ Γυμνασίου, αρχίζει με ένα δίστιχο από το γνωστό ποίημα του Παλαμά «Το σπίτι που γεννήθηκα».

Ο ομιλητής θα αναφερθεί, με την προβολή διαφανειών, στα συγκεκριμένα Παλαμικά ποιήματα που ανθολόγησε ο Πατριάρχης και την σημασία τους, καθώς και στις μεταφράσεις τους στην τουρκική γλώσσα.

Εν λευκώ. Υπερ-χιονισμένα Γρεβενά

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Music and poesy use to quicken you.
William Shakespeare

Χιονίζει ξανά. Με μείον έξη. Άμα το σκεφτείς παλιακός Γρεβενιώτικος καιρός. Ακούς τα άρβυλα να κάνουν την μουσική τους στο φρεσκοστρωμένο σοκάκι. Μπροστά μια βιαστική φιγούρα κρατώντας μια τσάντα. Το κόκκινο της χρώμα τονίζει την ασπράδα της μέρας. Gloating, because I'm feeling so hap-hap-happy, I'm slap-happy τραγουδάει σε μια γωνιά του μυαλού σου η Ella. Μια αλατιέρα προσπερνάει την καθημερινότητα τραβώντας για Εγνατία. Φαντάζεσαι ερημικές γωνιές του χωριού σου. Τώρα απόκοσμες στην ησυχία τους. Στον μαντρότοιχο του Γυμνασίου ο Χατζηδάκης, ωραία ιστορημένος, βλέπει τις νιφάδες να στρώνουν πεντάγραμμο. Στο πάρκο... Αλλάζει η εικόνα και βλέπεις το παιδομάνι του Ιουλίου, έφηβοι στα κινητά, αγχωμένες μανάδες, ψίθυροι και κουβέντες μισές. Και όμως τα σκεπάζει πια η απαλότητα. Κρυώνεις, αλλά χουζουρεύεις ταυτόχρονα σε γάντια και κασκόλ. Χθες χάρηκες σε ανάρτηση ποιητή στίχους Ελισαβετιανού, με μια λαγαρή οδύνη, λάμπουσα. Πετάγονται στιγμές και σε πιάνουν στο δόκανο τους. Στην τζέπη "The Sayings of SHAKESPEARE", εκδόσεις Duckworth (με εκείνο το ωραίο σηματάκι)- κι όμως (κι εκεί!) ανάμεσα στους στίχους, υποχρεώσεις τυπωμένες σε άψυχο Α4. Το έχωσες εκεί μπας και τα κρυφοπούν με τα λόγια του Βάρδου. Ναι, καλά. Πίνεις μια γουλιά καφέ, σκέφτεσαι το πρωινό και ξεκινάς να γράφεις.

ΥΓ βραδυνό: χιονίζει ασταμάτητα.

Άσπρη μέρα Ιωαννίνων

Φωτογραφίες: Ιωάννης Μπράτης