Περιδιάβαση στο προεπαναστατημένο Κίεβο {1}

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Αποκαμωμένοι εργάτες στο Tabazimbi της Νοτίου Αφρικής [549η φωτογραφία ταυτότητας]

Σταματημένες στο Soweto της Νοτίου Αφρικής [548η φωτογραφία ταυτότητας]

Μάγειρος στη σαβάνα της ΒΔ South Africa [547η φωτογραφία ταυτότητας]

Φωτοστάσεις στην έκθεση "Broken History – Σπασμένη Ιστορία" του Παύλου Σάμιου στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο [+video]

Πήγε, αποτύπωσε και σχολιάζει ποιητικά ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Σε μια εποχή που η αντοχή της ιστορικής μνήμης δοκιμάζεται σκληρά ο Παύλος Σάμιος δεν εφησυχάζει ούτε σιωπά. Γράφει μια νέα εικαστική ιστορία με τον συμβολικό τίτλο «Σπασμένη Ιστορία» ή, σε ελεύθερη μετάφραση, «Ιστορία σε θρύψαλα».

Για την αφήγησή του, ο καλλιτέχνης επιλέγει το διάλογο εμβληματικών έργων της αρχαιοελληνικής τέχνης με βυζαντινές - μεταβυζαντινές χριστιανικές απεικονίσεις, όπως η γεμάτη συμβολισμό εικόνα της «Άκρας Ταπείνωσης». Κυκλαδικά ειδώλια, αρχαϊκοί κούροι, κόρες και σφίγγες, κλασσικά γλυπτά από τον Παρθενώνα και αγάλματα όπως η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου κ.ά., αποδίδονται με ένα νέο τολμηρό τρόπο συνδυάζοντας σε «εγκατάσταση», τη ζωγραφική, τη γλυπτική και το γκράφιτι.

Τα έργα σκόπιμα κατακερματισμένα, επιζωγραφισμένα με γκράφιτι, και κατασκευασμένα από φθηνά -όχι τυχαία- παράταιρα και ανακυκλωμένα υλικά, όπως χαρτοκιβώτια, πέτρες, βιομηχανικά χαρτιά κ.ά., συνθέτουν ένα εικαστικό requiem και μια έμμεση κριτική στην «πολιτικώς ορθή» κοινωνία καθώς και στη βίαιη αποδόμηση, το βανδαλισμό και τον ευτελισμό των αξιών.

Την απάντηση στην ερώτηση «σε τι χρησιμεύουν οι καλλιτέχνες σε μια περίοδο κρίσης;» φιλοδοξεί να δώσει η έκθεση που φιλοξενείται στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, στο πλαίσιο μιας πολιτιστικής πολιτικής, που δίνει χώρο σε έναν σύγχρονο καλλιτεχνικό προβληματισμό και ενώνει το νήμα της μεγάλης καλλιτεχνικής παράδοσης από τις απαρχές της ελληνικής τέχνης ως τις μέρες μας.

Η συγκεκριμένη εικαστική ενότητα του Παύλου Σάμιου καθρεφτίζει ακριβώς την αγωνία του ιστορικού παρελθόντος για την εποχή μας με τον ίδιο τρόπο που ο Φεντερίκο Φελλίνι κάνει finale στην ταινία «Roma».

Δρ. Αικατερίνη Π. Δελλαπόρτα, Διευθύντρια του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου

Ποιητικό σχόλιο

π. Παναγιώτη Καποδίστρια 

για την έκθεση του Σάμιου

Broken History - Σπασμένη Ιστορία

Σπασμένα φώτα 

αγαλμάτων σώματα 

τροπαιοφόρα. 

Σε χαρτόκουτα 

κρύβεις της προσφυγιάς σου 

το έξτρα κάλλος.

16.5.2019

Χορεύοντας με τους Zulu, South Africa [546η φωτογραφία ταυτότητας]

Νεολαίοι κοροϊδεύοντας τον φωτογράφο στο Soweto της Νοτίου Αφρικής [545η φωτογραφία ταυτότητας]

Υπάλληλος βενζινάδικου στα περίχωρα της ΒΔ South Africa [544η φωτογραφία ταυτότητας]

Οικιακές βοηθοί στο Johannesburg [543η φωτογραφία ταυτότητας]

SOS από τους Ισπανούς ελληνιστές για τη διατήρηση της διδασκαλίας Αρχαίων Ελληνικών

Η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών και των κλασσικών σπουδών στην Ισπανία βρίσκεται σε μία κρίσιμη καμπή και μάλιστα κινδυνεύει να εξαφανισθεί από το εγκύκλιο πρόγραμμα σπουδών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μπροστά στο ενδεχόμενο να σταματήσει η διδαχή της γλώσσας που απετέλεσε τη μήτρα της δυτικής λογοτεχνίας κι επιστήμης, μία σειρά από ισπανικά ιδρύματα για τις κλασσικές σπουδές ανέλαβαν μία πρωτοβουλία σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης, αλλά και στα κατά τόπους όργανα εκπαιδευτικής πολιτικής στις αυτόνομες περιφέρειες της χώρας, για να αναστραφεί η τάση απαλοιφής των κλασσικών σπουδών από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Όπως τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διαπρεπής ελληνιστής Εουσέμπι Αγιένσα Πρατ, (συγγραφέας του βιβλίου Στις Εσχατιές της Θάλασσας: Ελληνοϊσπανικές Λαογραφικές Συγκριτικές Μελέτες, εκδ. Ηρόδοτος 2018), «εάν δεν γίνει κάτι για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο, τότε υπάρχει κίνδυνος, με δεδομένου ότι θα συνταξιοδοτηθεί σύντομα η πλειονότητα των υπαρχόντων καθηγητών Αρχαίων Ελληνικών, που έχει πολλά χρόνια στην εκπαίδευση, δεν θα υπάρχει πλέον στο πρόγραμμα σπουδών και στις εξετάσεις για το απολυτήριο Λυκείου -που εξασφαλίζει την είσοδο στα Πανεπιστήμια- το σχετικό μάθημα». Μάλιστα, όπως τονίζει, λιγοστές είναι ήδη οι αυτόνομες περιφέρειες που περιλαμβάνουν τα Αρχαία στα προγράμματά τους, καθώς επιλέγουν στο πεδίο των κλασσικών σπουδών να διδάσκεται μόνον η λατινική, καταργώντας την κατ’ επιλογή διδασκαλία δύο αρχαίων γλωσσών.

Barca Nostra. Ο «Πλωτός Τάφος» των μεταναστών στη Μεσόγειο, εκτίθεται στην Μπιενάλε της Βενετίας

Εάν ο επιμελητής της φετινής 58ης Μπιενάλε εικαστικών της Βενετίας Ραλφ Ρούγκοφ θέλησε να προσδώσει και ένα πολιτικό μήνυμα στον τίτλο της «Μπορεί να ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς», ένα από τα εκθέματα που παρουσιάζονται στο διεθνές ετούτο γεγονός, χωρίς να είναι καθαρά αισθητικό, κατορθώνει να δημιουργήσει ακριβώς το συναίσθημα μίας πολιτικής δήλωσης. Τούτο το συναισθηματικά και πολιτικά φορτισμένο έκθεμα είναι το σκάφος που πρωταγωνίστησε στο τραγικότερο ναυτικό δυστύχημα στα νερά της Μεσογείου με θύματα 800-900 μετανάστες τον Απρίλιο του 2015.

Στο πλαίσιο της εικαστικής παρέμβασης του Ελβετού καλλιτέχνη Κριστόφ Μπουσέλ, «Η Βάρκα μας» (Barca Nostra, ένα λογοπαίγνιο με το Mare Nostrum, την κοινή και «ανοικτή» θάλασσα της Μεσογείου, που υποτιθέμενα μοιραζόμαστε όλα τα κράτη που τα βρέχουν τα νερά της και όλοι οι κάτοικοί τους) το κουφάρι του σκάφους αυτού, από το οποίο μόλις 28 άνθρωποι ανασύρθηκαν ζωντανοί, μετά τη σύγκρουσή του με το πορτογαλικό πλοίο που είχε σπεύσει να τους διασώσει, έχει μεταφερθεί αυτούσιο στο Αρσενάλε--έξω από την κεντρική έκθεση του επιμελητή--ως μία θλιβερή υπενθύμιση, ένα memento mori, του ανθρώπινου δράματος που είχε εξελιχθεί τη βραδιά της 18ης προς 19η Απριλίου. Συνάμα όμως αποτελεί κι ένα αλάθευτο και εκκωφαντικό σχόλιο για τις παραλείψεις, τις αστοχίες, τις αδυναμίες και την αδιαφορία ίσως και τη λήθη, όλων ημών του δυτικού και «πεπολιτισμένου» κόσμου απέναντι στο δράμα των μεταναστών και των προσφύγων από συρράξεις-που συχνά, φευ, η βαθύτερη αιτία τους βρίσκεται στην προβληματική σχέση εξάρτησης των κοινωνιών αυτών με τη Δύση.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Χορευτές Zulu στη Νότιο Αφρική [541η και 542η φωτογραφίες ταυτότητας]