14 βήματα Πάθους και Ανάστασης

με το φακό του Ιωάννη-Πορφύριου Καποδίστρια

Μουσική ποιητική με την Δάφνη Πανουργιά και τον Διονύση Μπουκουβάλα

Η Δάφνη Πανουργιά ερμηνεύει τραγούδια των Κανάρη, Κουρουπού, Μπουκουβάλα, Σφέτσα και Χατζιδάκι σε μελοποιημένη ποίηση Ελύτη, Καβάφη, Φώσκολου κ.α.

Στο πιάνο, ο συνθέτης Διονύσης Μπουκουβάλας.

Νια Πέμπτη, 24 Απριλίου 2014, 9 το βράδυ.

Πορτοκάλι, Αργάσι

τηλ. 6972.032.698

είσοδος ελεύθερη

Οι μπότηδες πέφτουν στο Πεντοφάναρο της Κερκύρας [φωτογραφίες + videos]

 Σήμερα το πρωί, Μέγα Σάββατο 2014, στην Κέρκυρα 
Ανταπόκριση από Κορφούς: Τατιάνα Καρύδη 

Το πένθος των Εικόνων

 Φωτογραφίζει και σχολιάζει επίκαιρα ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Έχουν και οι εικόνες των εκκλησιών μας το πένθος τους αυτές τις μέρες των αγίων Παθών. Τις αισθάνεται σχεδόν σε λυγμό... Όχι επειδή προφανώς βλέπουν τον Ιησού Χριστό να πορεύεται στο Πάθος, αλλά κυρίως για την έκπτωση των δικών μας υπάρξεων ως θείων εικόνων. 

Το μοβ ή το μαύρο χρώμα που τις επικαλύπτει δηλοί αυτό ακριβώς: Ότι συναισθανόμαστε περίλυποι την κατάσταση της απώλειας επαφής με τον Νυμφίο της ψυχής μας και την διάθεση επανασυναγωγής όλων μας πλάι Του. Το άχραντο Σώμα του, το πανακήρατο Αίμα Του προσφέρεται γι' ανακούφιση και παρηγορία, για ψυχοσωματική νίψη και ανάνηψη. Άραγε, πόσο μετέχουμε; 

Μουσικάντηδες στα Γάδαρα της Ιορδανίας [131η-133η φωτογραφίες ταυτότητας]

Το "Αληθώς" προτείνει η Κατερίνα Δεμέτη στο inflight magazine "Blue" της Aegean Airlines

Η φίλη Κατερίνα Δεμέτη, αρχαιολόγος και διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, παρουσιάζει στιγμές της Ζακύνθου στο περιοδικό BLUE, δηλαδή στο inflight magazine της AEGEAN AIRLINES (Άνοιξη 2014, τεύχος 48). 

Αξιοπρόσεκτα όσα αναφέρει και μάλιστα λαμβάνουν άλλη διάσταση, πρώτον διότι τις προτάσεις κάνει ένας άνθρωπος του Πολιτισμού και, δεύτερον, διότι θα το δουν πλείστες όσες χιλιάδες ταξιδιωτών. Είναι γνωστό ότι κατά τα αεροπορικά ταξίδια, τα περιοδικά διαβάζονται συνήθως επισταμένως, επηρεάζοντας θετικά τους αναγνώστες - ταξιδευτές! 

Μετά χαράς διαπιστώσαμε ότι στη σελίδα 172, η Κατερίνα Δεμέτη προτείνει ως εποικοδομητική επιλογή-δράση της σύγχρονης Ζακύνθου το Κέντρο Λόγου Μπανάτου "Αληθώς". Μέσα σε λίγες λέξεις τα λέει όλα και μας σκλαβώνει με την αγάπη της! Αφού την ευχαριστήσουμε για την τιμή και την προτίμηση, αντιγράφουμε εδώ το σχετικό απόσπασμα:

"Από χωριά θα επέλεγα το Μπανάτο, γιατί μέσα στην εκκλησία της Παναγούλας λειτουργεί το Κέντρο Λόγου και Τέχνης ΑΛΗΘΩΣ, που τα τελευταία χρόνια έχει παρουσιάσει μουσικοφιλολογικές βραδιές με πληθώρα θεμάτων σχετικά με τις τέχνες, τις επιστήμες, το περιβάλλον και τη θεολογία".

ΟΧΙ στα προσκλητήρια "αγάπης" των πολιτικών

Μικρό σχόλιο του π. Παναγιώτη Καποδίστρια 

Ποτέ δεν με πήρε τηλέφωνο τόσα χρόνια, ούτε για καλό, μήτε για κακό... Παρά τις αντίθετες -κατά καιρούς διαβεβαιώσεις και αγκαλιές- γνωρίζω ότι με αγνοεί επιδεικτικά, καθώς και ό,τι κάνω ως άνθρωπος της Εκκλησίας και των Γραμμάτων... 

Χθες το βράδυ όμως -δεν μπορώ να πω- με θυμήθηκε, βρήκε τον αριθμό του κινητού τηλεφώνου μου και μου απέστειλε ένα θερμό sms, που ήταν όμως ένα από τα εκείνα τα μαζικά προσκλητήρια "αγάπης", που αποστέλλουν -φευ- αυτές τις μέρες οι υποψήφιοι!...

Φίλε μου υποφήφιε Δήμαρχε, ούτε δεδομένος, μήτε αναλώσιμος είμαι. Γι' αυτό "χαιρετίσματα στην εξουσία, εγώ κρατάω την ουσία και ονειρεύομαι"!!!... Εξάλλου, κατά τον Ελύτη, "είμαι του ολίγου και του ακριβούς"!!!

Ή, αν θέλετε να το προχωρήσω περισσότερο και βαθύτερα, χρησιμοποιώ στίχους Ελύτη ξανά, από τα Τρία ποιήματα με σημαία ευκαιρίας, που αποτελούν το... πολιτικό πιστεύω μου:

"[...] 
δεν υπάρχει ούτ' ένας που να μ' εκπροσωπεί

πόλεμος και ειρήνη μ' έφαγαν από τις δύο μεριές

ό,τι απομένει αντέχει ακόμη

ώς πότε

φίλοι

θα σηκώνουμε το αφορεσμένο παρελθόν

γιομάτο βασιλιάδες και υπηκόους

προσωπικά

νιώθω σαν αποπλανημένο κυπαρίσσι

που δεν του 'μεινε καν μια πλάκα τάφου

μόνον άδεια οικόπεδα κοτρόνια μάντρες

κι ο απαρηγόρητος βοριάς

χτυπώντας πέρα στα ψηλά τα τείχη των εργοστασίων

έγκλειστοι όλοι μας εκεί δουλεύουμε όπως

άλλοτε μέσα στην Ιστορία

τα

Επερχόμενα

χρόνια χυμένα θα 'λεγες ακάθαρτο πετρέλαιο

που του βάλανε φωτιά 
[...]".

Ταύτα και μένω, με θυμό απέναντι σε όλους εκείνους τους γνωστούς αγνώστους σωτήρες του τόπου μας, παλαιότερους και νεοφανείς!

Πωλητής ασημικών στα Γάδαρα της Ιορδανίας [130ή φωτογραφία ταυτότητας]

Στα θερινά ανάκτορα του Πεκίνου / 颐和园 [γ΄ μέρος: 8 επιπλέον φωτοστιγμές]

 Ταξίδεψε στην Κίνα, αποτύπωσε και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

[Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες μας, αυτής εδώ της ανάρτησης προηγήθηκαν δύο μέρη φωτοστιγμών: 
Το πρώτο (μαζί με τέσσερα βιντεάκια) μπορείτε να το ξαναδείτε ΕΔΩ 
και το δεύτερο μ' ένα κλικ ΕΔΩ!]

Κινέζος προτείνει χτενίσματα στο Πεκίνο [129η φωτογραφία ταυτότητας]

Πρωί παρακμής και απριλιάτικης βροχής στου Ζέζα Μεσσηνίας {2ο μέρος}

 Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Ανθούσα Μεσσηνίας, πρωί 7ης Απριλίου 2014 

Μητροπολίτης Φιλαδελφείας Βενέδικτος (Αμμάν Ιορδανίας) [128η φωτογραφία ταυτότητας]

Η Google τιμά τα 216α γενέθλια του Σολωμού με μια "Φεγγαροντυμένη"

Εάν σήμερα μπείτε στη μηχανή αναζήτησης Google θα διαπιστώσετε ότι το λογότυπό της τιμά την 216η επέτειο από τη γέννηση του κορυφαίου Έλληνα και Ζακυνθίου Ποιητή μας Διονυσίου Σολωμού. Εκεί μια "Φεγγαροντυμένη" αναμένει τον αναζητητή. 

Αξίζει να θυμίσουμε ότι ο Σολωμός γεννήθηκε στο νησί μας, σαν σήμερα στις 8 Απριλίου 1798. Ευλογημένη μέρα για εμάς και για την Ελληνική Γραμματεία! Ο Ποιητής των ποιητών βρίσκεται πάντα στην κορυφή μακράν παντός άλλου! Μακάριος να είναι εκεί που Είναι και να μεσιτεύει για "φως που πατεί χαρούμενο τον Άδη και το Χάρο"!

Ο Κρητικός

Κάτι κρυφό μυστήριο εστένεψε τη φύση

Κάθε ομορφιά να στολιστή και το θυμό ν’ αφήση.

Δεν ειν’ πνοή στον ουρανό, στη θάλασσα, φυσώντας

Ούτε όσο κάνει στον ανθό η μέλισσα περνώντας,

Όμως κοντά στην κορασιά, πού μ’ έσφιξε κι εχάρη,

Εσειότουν τ’ ολοστρόγγυλο και λαγαρό φεγγάρι•

Και ξετυλίξει ογλήγορα κάτι που εκείθε βγαίνει,

Κι ομπρός μου ιδού πού βρέθηκε μία φεγγαροντυμένη.

Ετρεμε το δροσάτο φως στη θεϊκιά θωριά της,

Στα μάτια της τα ολόμαυρα και στα χρυσά μαλλιά της.

Εκοίταξε τ’ αστέρια, κι εκείνα αναγάλλιασαν,

Και την αχτινοβόλησαν και δεν την εσκεπάσαν•

Κι από το πέλαο, που πατεί χωρίς να το σουφρώνει,

Κυπαρισσένιο ανάερα τ’ ανάστημα σηκώνει,

Κι ανεί τς αγκάλες μ’ έρωτα και με ταπεινοσύνη,

Κι έδειξε πάσαν ομορφιά και πάσαν καλοσύνη.

Τότε από φως μεσημερνό ή νύχτα πλημμυρίζει,

Κι η χτίσις έγινε ναός πού ολούθε λαμπυρίζει.

Το μετέωρο βήμα της Ουκρανίας στην 550η "Ιστορία Εικονογραφημένη"

Μας πληροφορεί σχετικά ο διευθυντής του περιοδικού και συνεργάτης μας ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ν. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗΣ μες από το ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ

Η σύγχρονη ουκρανική ιστορία ξεκινά από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους της Ουκρανίας, το 1991. Πρώτος πρόεδρος της χώρας ανακηρύχθηκε ο Λεονίντ Κραβτσούκ, που τρία χρόνια αργότερα αντικαταστάθηκε από τον πιο μακροημερεύοντα μέχρι σήμερα Ουκρανό ηγέτη, τον Λεονίντ Κούτσμα. Η διακυβέρνηση των δύο πρώτων ηγετών της Ουκρανίας έφερε το κλασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα των μετασοβιετικών κυβερνήσεων, τη συμβίωση δηλαδή αδύναμων πολιτικών ηγετών με μία μικρή ομάδα μεγαλοεπιχειρηματιών που έκαναν αμύθητες περιουσίες από την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, τους αποκαλούμενους ολιγάρχες.

Όταν η Ουκρανία ανεξαρτητοποιήθηκε το 1991, μέσα σε μια νύχτα ο μισός πληθυσμός της αναγκάστηκε να μάθει ταχύτατα ουκρανικά, και χιλιάδες ιστορικοί που έως τότε δίδασκαν τη σοβιετική ιστορία τώρα θα έπρεπε να επινοήσουν την ουκρανική ιστορία. Συγγραφείς, ήρωες, μνημεία, τοπωνύμια και χρονολογίες, άλλαξαν εθνολογικό πρόσημο. Όσους γνωρίζαμε ως Ρώσους έγιναν τώρα Ουκρανοί.

Η Ουκρανία είναι  μια βαθιά διαιρεμένη χώρα ανάμεσα στην ανατολή (όπου ζουν κυρίως Ρώσοι και ορθόδοξοι) και στη δύση (κυρίως Ουκρανοί, Ρουθηνοί και Ουνίτες).  Η βαθιά διαιρετική γραμμή που εμφανιζόταν σε όλες τις εκλογές ανάμεσα σε ανατολική και δυτική Ουκρανία εκφράζει ιστορικές διαφοροποιήσεις. Οι δυτικές περιοχές  έγιναν θέατρα πολέμων και κυριαρχιών ανάμεσα στους Πολωνούς, τους Λιθουανούς, τους Αυστριακούς και τους Ρώσους και τα σύνορα δεν ακολουθούν εθνολογικά κριτήρια ούτε προς τα δυτικά ούτε προς τα ανατολικά. Εκφράζει όμως και το μεγάλο τραύμα του ουκρανικού λιμού στη δεκαετία του 1930, στην οποία η δυτική Ουκρανία σπάρθηκε με τα κόκκαλα εκατομμυρίων αγροτών (oι υπολογισμοί, δύσκολοι και πολιτικά εμπρόθετοι, κυμαίνονται από 2.8 έως 7.5 εκατομμύρια).

Το βράδυ της 19ης Ιανουαρίου 2014 διαδραματίστηκαν στο Κίεβο βίαιες συγκρούσεις, με αφορμή την υιοθέτηση νόμων οι οποίοι ενίσχυαν τις ποινικές διώξεις σε βάρος όσων συμμετείχαν σε διαδηλώσεις. Οι συγκρούσεις αυτές ήταν η δραματική αφετηρία ενός διμήνου σοβαρών ταραχών, κατά ο οποίο η Πλατεία Ανεξαρτησίας έγινε, ξανά, το κέντρο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, μετά την απόφαση της κυβέρνησης να μην υπογράψει συμφωνία συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά να ενισχύσει τη συνεργασία με τη Ρωσία.

          Θα υπάρξει άραγε ένας δεύτερος Κριμαϊκός Πόλεμος; Έχουμε ξεχάσει τον πρώτο Κριμαϊκό Πόλεμο που έγινε το 1853-56, ανάμεσα στη Ρωσία αφενός και στη Γαλλία και την Αγγλία αφετέρου, οι οποίες προσέτρεξαν  σε βοήθεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο πόλεμος αυτός ήταν ο τελευταίος  πόλεμος στην Ευρώπη που είχε αφορμή θρησκευτικά ζητήματα. Ωστόσο εξέφραζε τον ανερχόμενο ρωσικό ιμπεριαλισμό προς νότον. Στον πόλεμο αυτό που διεξήχθη στην Κριμαία, η  Ρωσία ηττήθηκε. Η αναμέτρηση όμως αυτή προκάλεσε τεκτονικές αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή. Ακολούθησαν καθοριστικές πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις τόσο στη Ρωσία όσο και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Η Ουκρανία αυτή τη στιγμή συνθλίβεται υπό το βάρος της έλλειψης εθνικής ομόνοιας και συνεννόησης ως προς τον στρατηγικό της προσανατολισμό, ανάμεσα σε φιλοδυτικούς και φιλορώσους. Μια πραγματιστική πολιτική επιτάσσει εντούτοις τη διατήρηση φιλικών σχέσεων με τη Μόσχα, δεδομένης της σχέσης ασύμμετρης αλληλεξάρτησης που διέπει τις δύο χώρες, την ίδια στιγμή που η ΕΕ έχει να προσφέρει πολλά σε επίπεδο εκδημοκρατισμού, κράτους δικαίου, τεχνολογίας, τεχνογνωσίας και επενδύσεων. 

Πρωί παρακμής και απριλιάτικης βροχής στου Ζέζα Μεσσηνίας {1ο μέρος}

 Ταξιδεύει και φωτογραφίζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Ανθούσα Μεσσηνίας, πρωί 7ης Απριλίου 2014