Γκαλερίστας στο Parys της South Africa [389η φωτογραφία ταυτότητας]

Στα πέριξ της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου

Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας, 22 και 23.9.2017

"Ν’ ακούς αγάλματα πέτρινα". Διάλεξη της Ιουλίτας Ηλιοπούλου

[«Ο Κούρος». Κολάζ του Οδυσσέα Ελύτη (1978). Μέρος της σύνθεσης αποτελεί ο Κροίσος του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου]

Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο συνεχίζει τον κύκλο εκδηλώσεων με τίτλο «Αρχαιολογία και Ποίηση», που πλαισιώνει την περιοδική έκθεση «Οδύσσειες», με τη διάλεξη της ποιήτριας Ιουλίτας Ηλιοπούλου για το έργο του Οδυσσέα Ελύτη και τη σχέση του με την αρχαιότητα. Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου, και ώρα 18:00, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου.

Πολύ μακριά από την αρχαιολατρία ή την αρχαιοπρέπεια, συστηματικά αποφεύγοντας τα δοσμένα σύμβολα του μύθου και της τραγικής παράδοσης, ο Ελύτης αναπτύσσει μία δυναμική σχέση με τον αρχαίο κόσμο, άλλοτε εντάσσοντας χωρία αρχαίων κειμένων στην ποίησή του, άλλοτε αναφερόμενος σε αρχαία μνημεία ή έργα γλυπτικής, με τρόπο που να αποτελούν όχι μόνο πρότυπα αισθητικής, αλλά και διαχρονικές οντότητες με φυσικές και μεταφυσικές προεκτάσεις. Ο διάλογος του Οδυσσέα Ελύτη με γνωστές αρχαιότητες του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, όπως ο Κροίσος ή η κόρη Φρασίκλεια, θα ζωντανέψει μέσα από αναγνώσεις και ερμηνευτικές προσεγγίσεις του έργου του στο αμφιθέατρο του Μουσείου, αλλά και στους εκθεσιακούς του χώρους σε έναν περίπατο αναζήτησης της ποιητικής έμπνευσης του κορυφαίου Έλληνα ποιητή.

Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου σπούδασε Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και Θέατρο στην Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Έχει εκδώσει επτά ποιητικά βιβλία και παραμύθια από τις εκδόσεις ύψιλον και έχει γράψει ποιητικά κείμενα και στίχους για έργα γνωστών συνθετών. Παράλληλα, μελετά και επιμελείται το έργο του Οδυσσέα Ελύτη. Πρόσφατα έργα της αποτελούν το δοκίμιο «Αναζητώντας τη Δέκατη Τέταρτη Ομορφιά, δοκίμια για τον Οδυσσέα Ελύτη» (ύψιλον, 2015) και η επιμέλεια του τόμου «Ο Κόσμος ο μικρός, ο μέγας!» με μουσική του Γιώργου Κουρουπού (Ίκαρος 2016).

Επιστημονική Ημερίδα για τον Βασίλη Βασιλικό από την Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών

Επιστημονική Ημερίδα για τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό, με ελεύθερη είσοδο, θα πραγματοποιήσει η Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών (Μουσείο Σολωμού Κέρκυρας) στην Ιόνιο Ακαδημία στις 14 Οκτωβρίου 2017, ώρα 09.00-14.00. Τιμητικά προσκεκλημένος είναι ο Βασίλης Βασιλικός. 

Θα μιλήσουν, ο επίκουρος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α. Θανάσης Αγάθος, ο κριτικός λογοτεχνίας Αλέξης Ζήρας, ο φιλόλογος-κριτικός λογοτεχνίας Αριστοτέλης Σαΐνης και η ομότιμη καθηγήτρια του Α.Π.Θ. Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη. Ο Βασίλης Βασιλικός θα συζητήσει με το κοινό, με συντονιστές τον Νάσο Μαρτίνο και τον Περικλή Παγκράτη. Η Ναταλία Καποδίστρια θα διαβάσει Βασίλη Βασιλικό (θεατρικό αναλόγιο). Μουσική συμμετοχή θα έχει η Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας. 

Οι ανάγκες μετακίνησης των προσκεκλημένων καλύφθηκαν με ευγενική χορηγία της Aegean.

Μαθητές Μοζαμβίκης στον ορθόδοξο ναό του Λορέντζο Μαρκές [386η και 387η φωτογραφίες ταυτότητας]

Ο Παναγιώτης Μάργαρης συναντά τον Μίκη Θεοδωράκη [video]

Οπτικoακουστικό υλικό από τις συναντήσεις του Ζακυνθινού διάσημου κιθαρίστα Παναγιώτη Μάργαρη με τον παγκόσμιο μύθο της μουσικής Μίκη Θεοδωράκη στο σπίτι του συνθέτη, κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του άλμπουμ "Ο Παναγιώτης Μάργαρης ερμηνεύει Μίκη Θεοδωράκη", τον Ιούνιο του 2017.

Και άλλοι γονδολιέρηδες Βενετίας [384η και 385η φωτογραφίες ταυτότητας]

Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΕΗΠΚ) 2017 στη Ζάκυνθο

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ζακύνθου, σε συνεργασία με το Σύλλογο Φίλων Ξενοπουλείου Παιδικής Βιβλιοθήκης και το Τεχνικό Επιμελητήριο Δυτικής Ελλάδος - Ν.Ε. Ζακύνθου, συμμετέχει και φέτος στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με θέμα «ΠΟΛ(ε)ΙΣ», με τις ακόλουθες δράσεις που φέρουν το γενικό τίτλο: «Η κληρονομιά και το μέλλον της μικρής ευρωπαϊκής πόλης».

Την Παρασκευή, 22 Σεπτεμβρίου 2017, ώρα 09:00 – 14:00, θα πραγματοποιηθεί εκπαιδευτική δράση για μαθητές της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού από την αρχαιολόγο της ΕΦ.Α. Ζακύνθου Δήμητρα Νικολιά και την εκπαιδευτικό Παναγιώτα Ακτύπη, υπό τον τίτλο «Χαμένα μνημεία της πόλης μας στο Μουσείο Ζακύνθου». Η δράση περιλαμβάνει ξενάγηση σε επιλεγμένα έργα της συλλογής του Μουσείου και επίσκεψη στους χώρους προέλευσής τους στο κέντρο της πόλης μας.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ώρα 18:00, στην Ξενοπούλειο Παιδική Βιβλιοθήκη θα πραγματοποιηθεί εκπαιδευτική δράση από την αρχιτέκτονα Γεωργία Πλατυπόδη και την εκπαιδευτικό Άννα Ψωμαδάκη για παιδιά από 6 ετών με τίτλο: «Εργαστήρι αρχιτεκτονικής της φανταστικής μας πόλης». Η δράση περιλαμβάνει παρουσίαση κτιρίων και μνημείων ευρωπαϊκών χωρών, ανάγνωση παραμυθιού και δημιουργία από τα παιδιά μακέτας με τη δική τους φανταστική πόλη.

Το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017, ώρα 19:00, στην αίθουσα Η της Επτανησιακής Σχολής του Μουσείου Μεταβυζαντινής Τέχνης, θα πραγματοποιηθεί ημερίδα, ανοικτή για το κοινό, με τίτλο: «Η κληρονομιά και το μέλλον της μικρής ευρωπαϊκής πόλης».

Η προστασία και ανάδειξη της κληρονομιάς των μικρών ευρωπαϊκών πόλεων έφερε στο προσκήνιο το παρελθόν τους ως πρωτεύουσα αξία, η οποία συνέβαλε στην τουριστική τους ανάπτυξη. Ο τρόπος με τον οποίο η πολιτιστική κληρονομιά θα αποτελέσει γόνιμο έδαφος για τον σχεδιασμό του μέλλοντος αυτών των πόλεων συνιστά ένα κρίσιμο ερώτημα. Με αυτό το πνεύμα, η Ζάκυνθος μπορεί να μας δείξει τους τρόπους με τους οποίους αντιμετώπισε το απόθεμα της πολιτιστικής κληρονομιάς της σε δύσκολες στιγμές και να στοχαστεί ταυτόχρονα το μέλλον του αστικού της περιβάλλοντος με όρους που θα εξασφαλίζουν τη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινωνικών συντελεστών της.

Κεντρικός ομιλητής της ημερίδας θα είναι ο κ. Παναγιώτης Τουρνικιώτης, καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ. Θα ακολουθήσουν ανακοινώσεις από τους αρχιτέκτονες μηχανικούς κ.κ. Χριστίνα Βούτου με θέμα: «Διαμορφώνοντας τον τόπο μας: φαντασία και πραγματικότητα στη διαδικασία του σχεδιασμού», Νίκο Βουτσινά με θέμα: «Zacintho città “riparata” ή η πόλη της Ζακύνθου πίσω από τα ρεπάρα» και Γεωργία Πλατυπόδη με θέμα: «Αρχιτεκτονικά αποτυπώματα της ζακυνθινής υπαίθρου».

Η ημερίδα θα ολοκληρωθεί με συζήτηση για το μέλλον και τη μεταμορφωτική πορεία των πόλεων μέσα στο σύγχρονο κόσμο.

Ευχαριστούμε τον Σύλλογο Διπλωματούχων Μηχανικών Ζακύνθου και το ξενοδοχείο ΦΟΙΝΙΞ για την στήριξη της εκδήλωσης.

Υπενθυμίζεται πως κατά το τριήμερο των ΕΗΠΚ (22-24 Σεπτεμβρίου 2017) η πρόσβαση στα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους είναι ελεύθερη για το κοινό.

Επιχειρώντας κατάσβεση στην Μπόχαλη Ζακύνθου, πλάι στην Παναγία τη Χρυσοπηγή

απόψε το δειλινό 
Φωτογραφίες: Τάσης Κουτουλογένης 

"Η ελληνική ιστοριογραφία σε διεθνές πλαίσιο". Διάλεξη του Δρ Βαγγέλη Καραμανωλάκη

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου  2017-ώρα 8 μ.μ. 

Το Σπίτι της Κύπρου και η Εταιρεία Μελέτης Έργου Ιωάννη Καποδίστρια έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στη διάλεξη του κ. Βαγγέλη Καραμανωλάκη, Επίκουρου Καθηγητή Θεωρίας και Ιστορίας της Ιστοριογραφίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και Προέδρου της Διοικ. Επιτροπής Ιστορικού Αρχείου ΕΚΠΑ, 

με θέμα: 

"Η ελληνική ιστοριογραφία σε διεθνές πλαίσιο", 

για τον κύκλο διαλέξεων "Προς την Επανάσταση και τη συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους". 

Συντονίζει ο κ. Ανδρέας Κούκος, Νομικός, Ιστορικός Ερευνητής, Πρόεδρος  Δ.Σ. ΕΜΕΙΚ .

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Σπίτι της Κύπρου (Ξενοφώντος 2Α- Σύνταγμα)

4. Τυχαίοι στη Βενετία [383η φωτογραφία ταυτότητας]

Πρωινές πωλήτριες Βενετίας [382η φωτογραφία ταυτότητας]

Νήπια της Ναζαρέτ [381η φωτογραφία ταυτότητας]

Νίκος Εγγονόπουλος στην Άνδρο ΜΕ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

25 Ιουνίου - 1 Οκτωβρίου 2017

Νίκος Εγγονόπουλος, "Πλατεία Αγίου Μάρκου, Ζάκυνθος", 1957, Τέμπερα σε χαρτί, 30 x 36 εκ. Ιδιωτική συλλογή

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή παρουσιάζει το καλοκαίρι 2017 ένα αφιέρωμα στον διακεκριμένο ποιητή και ζωγράφο Νίκο Εγγονόπουλο.

Ο Νίκος Εγγονόπουλος έκανε έμβλημά του το απόφθεγμα του Οράτιου, Utpicturapoesis: «Όπως η ζωγραφική, η ποίηση» ή, πιο ελεύθερα: «Η ζωγραφική και η ποίηση πρέπει να βασίζονται στην ίδια αρχή». Υπήρξε ζωγράφος, υπήρξε ποιητής, υπήρξε επίσης καθηγητής στο Πολυτεχνείο. Τρεις αλληλοσυμπληρούμενες διαδρομές –ο όρος καριέρα θα ήταν αδόκιμος εδώ– για έναν μόνο άνθρωπο, που τις ακολούθησε αδιάκοπα και ακούραστα επί σχεδόν πενήντα χρόνια. Τρεις δραστηριότητες διαχωρισμένες μεν μεταξύ τους, που ωστόσο εμπλουτίζονταν η μία από την άλλη χάρη σ’ έναν ισχυρό κοινό παρονομαστή: την τεράστια, ποικίλη και ακόρεστη, στην πάροδο του χρόνου, γενική παιδεία του Εγγονόπουλου.

Σκοπός της έκθεσης που του αφιερώνουμε είναι να αναδείξει αυτήν την πολλαπλή δημιουργικότητα, αλλά και αυτό το αναμφισβήτητο ταλέντο που επέδειξε σε ότι καταπιάστηκε. Βέβαια, σε ένα μουσείο είναι αναπόφευκτο να κυριαρχήσει η πλευρά του ζωγράφου, χωρίς ωστόσο να επισκιάζεται η πλευρά του ποιητή, όπως και του καθηγητή. Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορεί να πει κανείς για τον ρόλο του ζωγράφου και μόνο... Εκείνου του ζωγράφου που φοβάται τη μαύρη τρύπα όπως φοβάται ο συγγραφέας τη λευκή σελίδα, καθώς το περιγράφει πολύ καλά ο ίδιος: 

«Ο ζωγράφος μεταχειρίζεται χρώματα και πινέλα, λάδι, νεύτι και άλλα. Ξέρει όμως ότι πίσω από το τελάρο του υπάρχει μία φοβερή, βαθειά μαύρη τρύπα. Παραμερίζει, με την τόλμη του ονείρου, το τελάρο και σκύβοντας μες στο σκοτεινό βάραθρο βλέπει μακρυά, πολύ μακρυά, κοντά στο βάθος, κάτι να φωσφορίζει αμυδρά. Στο συναμεταξύ πετούν –αθόρυβα– μαύρα πουλιά, φτερωτά ψάρια και φαντάσματα. Ξανάρχεται στο φως. Αναμεσίς σ’ αυτόν και στο τελάρο του βρίσκεται τώρα ένα θεριό. Αλλά και πάλι δε φοβάται». 

Ποιος θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα τις αγωνίες του ποιητή, αν όχι ο ίδιος ο ζωγράφος;

Η έκθεση δομείται σε επτά ενότητες, που συναρθρώνονται μεταξύ τους:

•      Η πρώτη θεματική αποτελείται από πίνακες θρησκευτικού ή μη χαρακτήρα, επηρεασμένους από τη βυζαντινή ζωγραφική, ιδιαίτερα από την τεχνική της αυγοτέμπερας πάνω σε ξύλο.
•      Η δεύτερη ενότητα αφορά τους ιστορικούς ήρωες και τα καλλιτεχνικά πρότυπα που επηρέασαν τον Εγγονόπουλο, στους οποίους θέλησε να αφιερώσει μία ή περισσότερες συνθέσεις.
•      Στην τρίτη ενότητα κυριαρχεί η γυναικεία μορφή, σε αυτή την απόλυτα αναγνωρίσιμη ως φτιαγμένη από το χέρι του Εγγονόπουλου γυναίκα, αλλά και την τόσο άπιαστη, τόσο αινιγματική, που διατρέχει το σύνολο του έργου του δημιουργού της χωρίς να αποκαλύπτει τα μυστικά της.
•      Η ελληνική μυθολογία αποτελεί το θέμα της τέταρτης ενότητας που, όπως και οι ήρωες και τα πρότυπα, μας δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούμε την έκταση των γνώσεων του ζωγράφου και να εκτιμήσουμε καλύτερα την πολιτισμική κληρονομιά μας.
•      Πέμπτη ενότητα, το ζευγάρι, αυτή η οντότητα με τα δύο κεφάλια, που τόσο αγαπούσε ο Εγγονόπουλος και αποτελεί τη βάση για πολλές και σημαντικές συνθέσεις.
•      Το έκτο μέρος εστιάζει στο ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για την αρχιτεκτονική και την ικανότητά του να αποδίδει τη γοητεία πολλών κατοικιών με το βλέμμα ενός ζωγράφου γνώστη των λεπτομερειών της προοπτικής.
•      Και τέλος, στην έβδομη ενότητα παρουσιάζεται η δραστηριότητα του Νίκου Εγγονόπουλου ως δημιουργού κοστουμιών για το θέατρο.

Η κάθε πτυχή πλαισιώνεται με εμπεριστατωμένα κείμενα, τα οποία συνέγραψαν με γνώση άνθρωποι που γνωρίζουν εμβριθώς το έργο του Εγγονόπουλου και εμπεριέχονται στον δίγλωσσο συνοδευτικό κατάλογο των 290 σελίδων, όπου αναπαράγεται και το σύνολο των 110 έργων του, ο οποίος θα εκδοθεί από τη Μικρή Άρκτο.

Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Ανατολική Γερμανία. Το ζήτημα των Προσφύγων [591η "Ιστορία Εικονογραφημένη"]

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ν. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗΣ

Την πρώτη μεταπολεμική περίοδο οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Γερμανία ξεκινούν με δεδομένο το δύσκολο και πρόσφατο τότε παρελθόν του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα στη διαμορφούμενη ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα η Ελλάδα έγινε μέλος του ΝΑΤΟ, το 1952, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον «κομμουνιστικό κίνδυνο», αλλά και η Δυτική Γερμανία, επωφελούμενη από την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης Ανατολικού - Δυτικού Μπλοκ, εισήλθε στο ΝΑΤΟ, το 1955, επανακτώντας, μόλις δέκα χρόνια μετά τη λήξη του πολέμου, και την εθνική της κυριαρχία, η οποία μέχρι τότε περιοριζόταν αυστηρά από το καθεστώς της συμμαχικής κατοχής. Μάλιστα, μόλις δύο χρόνια αργότερα (1957) η Γερμανία του Κόνραντ Αντενάουερ θα γινόταν ένα από τα έξι ιδρυτικά μέλη της ΕΟΚ, γεγονός που έδειχνε τη νέα θέση της στον δυτικό κόσμο.

Απέναντι στην ελληνική χούντα η κυβέρνηση της Βόννης περιήλθε σε αμηχανία, γιατί ενώ αναγνώριζε το σκληρό πλήγμα στη νομιμότητα, οι συνταγματάρχες από την πλευρά τους δεν αποστασιοποιήθηκαν ουσιαστικά από την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, ενώ ταυτόχρονα απέρριπταν τις οικονομικές προσφορές της Ανατολικής Γερμανίας, δείχνοντας πρόθυμοι να συνεργάζονται οικονομικά μόνο με τη Δύση. Μιμούμενο τη Δυτική Γερμανία, το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας επεδίωξε, όχι μόνο στην Ελλάδα, να χρησιμοποιήσει τον εμπορικό τομέα ως Δούρειο Ίππο για τη διπλωματική ομαλοποίηση των διακρατικών σχέσεων και την «υποκατάσταση» της δυτικογερμανικής παρουσίας.

Ο έκδηλος αντικομμουνιστικός χαρακτήρας του στρατιωτικού καθεστώτος που επιβλήθηκε στην Ελλάδα με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου επέφερε αρχικά έντονη ψύχρανση των σχέσεων της Αθήνας με όλα τα κομμουνιστικά κράτη, συμπεριλαμβανομένης και της Ανατολικής Γερμανίας. Καθώς, όμως, το καθεστώς άρχιζε να αντιμετωπίζει ολοένα και περισσότερες επικρίσεις από τη Δυτική Ευρώπη και να περιέρχεται σταδιακά σε απομόνωση οι συνταγματάρχες προέβησαν σε κινήσεις «καλής θέλησης» προς το Ανατολικό Μπλοκ, οι οποίες βρήκαν ανταπόκριση.

Η ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Ανατολικού Βερολίνου και Αθήνας το 1973 και η ρηξικέλευθη Οστπολιτίκ του Κωνσταντίνου Καραμανλή επέτρεψαν τον σταδιακό και διστακτικό αρχικά επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων από το 1974 και μετά. Το ίδιο το ανατολικογερμανικό καθεστώς άρχισε να διευκολύνει την τάση αυτήν πολλών Ελλήνων επιτρέποντας τη μετανάστευση Aνατολικογερμανών υπηκόων που ήταν παντρεμένοι με Έλληνες και τη μετατροπή του ανατολικογερμανικού μάρκου σε δραχμές. Στο διάστημα 1974-1979 επετράπη σε 319 αιτούντες η επιστροφή. Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και η ραγδαία βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Αθήνας και Ανατολικού Βερολίνου σήμανε την άρση και των τελευταίων εμποδίων στην επιστροφή των Ελλήνων που βρίσκονταν ακόμη στην Ανατολική Γερμανία.

Η περίπτωση των Ελλήνων της Ανατολικής Γερμανίας δεν έχει επαρκώς μελετηθεί σε σύγκριση με τις κοινότητες των πολιτικών προσφύγων που μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου (1946-1949) διασκορπίστηκαν στις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ.

Οι σχέσεις Ελλάδας-Γερμανίας βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια, κυρίως στο πλαίσιο της οικονομικής-δημοσιονομικής κρίσης που μαστίζει την πρώτη και λόγω του πρωταρχικού ρόλου που διαδραματίζει στην Ενωμένη Ευρώπη η δεύτερη.