Ανάλυση: Π. Κ.
Η επίθεση αυτοκτονίας στον ελληνορθόδοξο ναό του Προφήτη Ηλία (Μαρ Ελιάς), στα περίχωρα της Δαμασκού, ανέδειξε με ωμότητα τη συνεχιζόμενη ευαλωτότητα των θρησκευτικών μειονοτήτων στη μεταβατική Συρία. Το περιστατικό εκτυλίχθηκε την Κυριακή, 22 Ιουνίου 2025, κατά την διάρκεια Θείας Λειτουργίας, παρουσία περίπου 350 πιστών. Ο δράστης, οπλισμένος με αυτόματο όπλο και εκρηκτικά, άνοιξε πυρ μέσα στον ναό και ακολούθως προχώρησε σε πυροδότηση, προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 25 ανθρώπων και τραυματίζοντας δεκάδες άλλους.
Η μεθοδολογία και η επιλογή του στόχου φανερώνουν στρατηγικό σχεδιασμό με στόχο τη μέγιστη συμβολική και κοινωνική καταστροφή. Οι αρχές απέδωσαν την επίθεση στο Ισλαμικό Κράτος, χωρίς να έχει υπάρξει μέχρι στιγμής επίσημη ανάληψη ευθύνης. Ο ναός του Προφήτη Ηλία (Μαρ Ελιάς) βρίσκεται σε περιοχή μικτής θρησκευτικής σύνθεσης, γεγονός που ενισχύει την πιθανότητα πρόθεσης πρόκλησης διαθρησκευτικού ρήγματος σε μία κρίσιμη χρονικά φάση για τη χώρα.
Η τρομοκρατική δράση εντάσσεται σε μια γνωστή δυναμική βίας που αξιοποιεί τη θρησκευτική ταυτότητα ως πολιτικό εργαλείο. Στο εσωτερικό της Συρίας, η νέα μεταβατική κυβέρνηση υπό τον Αχμέτ αλ-Σαράα επιχειρεί σταδιακή σταθεροποίηση μετά την ανατροπή Άσαντ, σε ένα περιβάλλον όπου οι κρατικοί μηχανισμοί ασφαλείας παραμένουν αποδυναμωμένοι. Η εμφάνιση ένοπλων εξτρεμιστικών πυρήνων εντός πόλεων υποδηλώνει διατήρηση δικτύων και δομών που δραστηριοποιούνται αθόρυβα, αναμένοντας συγκυριακά κενά ισχύος.
Η κοινωνική διάσταση της επίθεσης είναι εξίσου κρίσιμη. Η χριστιανική κοινότητα της Δαμασκού, με μακρά ιστορική παρουσία και στενούς δεσμούς με τοπικούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς, βρέθηκε στο επίκεντρο ενός τραύματος που έχει στόχο την ψυχολογική παράλυση. Στις δηλώσεις των επιζώντων και των εκκλησιαστικών παραγόντων κυριάρχησαν λέξεις όπως «συγγνώμη», «συγχώρεση» και «ενότητα», αποτυπώνοντας μια σταθερή στάση που στηρίζεται σε θεολογικές και κοινωνικές αρχές μακράς διάρκειας. Η κοινότητα δεν απέκλινε από τον άξονα της ειρηνικής συνύπαρξης, ενισχύοντας τη συνοχή αντί να την υπονομεύσει.
Σε διεθνές επίπεδο, η επίθεση στον Προφήτη Ηλία (Μαρ Ελιάς) ενεργοποίησε αλυσιδωτές αντιδράσεις από κυβερνήσεις και οργανισμούς που εκφράζουν έντονη ανησυχία για την ασφάλεια των μειονοτήτων και τον κίνδυνο αναβίωσης της τζιχαντιστικής απειλής. Ο εντοπισμός και η εξουδετέρωση τέτοιων δικτύων απαιτεί όχι μόνο αυξημένα μέσα επιτήρησης, αλλά και θεσμική συνεργασία μεταξύ πολιτείας και τοπικών θρησκευτικών κοινοτήτων, ώστε να χτιστεί ένα πλέγμα κοινωνικής ανθεκτικότητας και πρόληψης.
Το γεγονός στον ναό του Προφήτη Ηλία (Μαρ Ελιάς) αποκαλύπτει τις βαθύτερες ρωγμές στο κοινωνικό σώμα της Συρίας, τις οποίες δεν αρκεί να καλύψει μια προσωρινή πολιτική ηρεμία. Αφορά στο πώς ορίζει μια κοινωνία την έννοια της ασφάλειας, της συμβίωσης και της ανοικοδόμησης, όχι μόνο σε υλικό επίπεδο, αλλά ως συλλογική συνθήκη πολιτισμικής επιβίωσης. Ο τρόπος με τον οποίο θα διαχειριστούν οι θεσμοί και οι κοινότητες αυτή την κρίση θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την κατεύθυνση που θα λάβει η Συρία τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου