© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Ζακυνθινά Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς α λα Μπαμπουράνο!!!







Μέρα χαράς και προσμονής καλύτερων ημερών σήμερα! Παντού ακούγονται κάλαντα, φιλαρμονικές, ενώ ευωδιάζει αισιοδοξία, έστω και προσωρινή!
Δεν μπορούσαμε να μη Σάς πούμε κι εμείς τα Κάλαντα, αλά Μπαμπουράνο!!!

Τι εστί Μπαμπουράνος; Ένας εξαίσιος χιουμορίστας από τους ελάχιστους που απόμειναν στην "μουρλόχωρα" του Χάση (τουτέστιν το Zante μας), για να μάς θυμίζει, ότι la vita è bella και όλοι έχουμε δικαίωμα στο Χαμόγελο.

Στο πρώτο βιντεάκι, λοιπόν, σήμερα το πρωί μπροστά στον Μητροπολίτη Ζακύνθου, ο Μπαμπουράνος και η γλυκόλαλη παρέα του μάς λέει τα Παραδοσιακά του τόπου μας Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα και στο δεύτερο "παιανίζεται" εν μέσω των καθιερωμένων γελώτων και τζαντιώτικων αστεϊσμών ο... Ύμνος του Μπαμπουράνου!

Χαρείτε μαζί μας! Μπαμπουράνε, ευχαριστούμε για την ολάνοιχτη Καρδιά Σου! Είσαι και πολύ πρώτος!!!

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Ορθάνοιχτο "Βημόθυρο" Ορθόδοξης Θεολογίας και Ζωής

Έφθασε σήμερα στον "Ίσκιο" μας το πρώτο τεύχος του νέου τριμηνιαίου Περιοδικού ΒΗΜΟΘΥΡΟ, το οποίο θα προβάλει, σύμφωνα με το λογότυπό του, την Ορθόδοξη Θεολογία και Ζωή. Μια πρώτη παρουσίαση του δοκιμαστικού τεύχους είχαμε κάμει παλαιότερα και μπορείτε να διαβάστε εδώ.

Σήμερα, που το κρατάμε στα χέρια μας, ολόφρεσκο και ορθάνοιχτο, μεστό κι ελπιδοφόρο, δίνουμε ευθύς παρακάτω τον λόγο στον συνεργάτη μας Roni Bou Saba, ο οποίος τυγχάνει ενεργό μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Βημόθυρου, να μάς το παρουσιάσει. Το δημοσιευόμενο κείμενο αποτελεί την ομιλία του Roni κατά την επίσημη παρουσίαση του πρώτου αυτού τεύχους, που έγινε στην Αθήνα πριν λίγες μέρες, στις 21 Δεκεμβρίου.

Βημόθυρο θα πει συμβολικά ένα περιοδικό ανοικτό, μια πόρτα που σημαίνει τον χωρισμό δύο χώρων, και σε αναγκάζει τέλος να πάρεις θέση: θα είσαι μέσα ή έξω! Εδώ πρόκειται για μια πόρτα αεί ανοικτή, για μια συνεχόμενη ώσμωση, για ένα ασταμάτητο, δηλαδή, διάλογο. Γι’ αυτό το Βημόθυρο έχει πάνω απ’ όλα μια ταυτότητα. Ας τολμήσω εν συντομία εδώ να αναφερθώ στην ιδιαίτερη θέση που κατέχουν στην συγκρότηση της ταυτότητας του Βημόθυρο η νεολαία, η ορθόδοξη οικουμενικότητα και η θρησκειολογία.

Όλα τα παιδιά της Εκκλησίας έχουμε ένα υιϊκό παράπονο να Της πούμε, κανείς όμως μεγαλύτερο όσο η νεολαία. Οι νέοι είναι αυτοί που έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από την Εκκλησία πολλά... ξεκινώντας με τον λόγο ύπαρξής της μέχρι και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί και εκφράζεται. Τίποτε λιγότερο! Οι άδειες Εκκλησίες είναι η απόδειξή μου. Οι νέοι ρωτάνε αλλά συνήθως η Εκκλησία δεν ακούει, και άμα ακούει δεν απαντάει! Το Βημόθυρο προσδοκεί να λάβει μέρος στις προσπάθειες που γίνονται για την έξοδο από την έντονη κρίση προτείνοντας εαυτόν πρώτα απ’ όλα ως βήμα όπου οι νέοι μιλάνε. Γι’ αυτό θα δείτε, για παράδειγμα στο τεύχος που κρατάτε, ότι οι νέοι προβληματίζονται για το σχολείο που ονειρεύονται και που τους αξίζει, αυτή την περίοδο μάλιστα που αναβιώνει η περσινή μαθητική οργή. Οι εκπαιδευτικοί επίσης μιλάνε και καταθέτουν ιδιαίτερες εμπειρίες και προτάσεις. Ο ειδικός π. Βασίλειος Θερμός ερμηνεύει και προτείνει. Και το σημαντικότερο είναι ότι και η Εκκλησία μιλάει μέσω του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, του Αρχιεπισκόπου Τιράνων και άλλων διακεκριμένων κληρικών. Μ’ αυτά δικαιώνεται νομίζω το Βημόθυρο ως βήμα. Αυτά που ανέφερα δίνουν μια πρώτη γεύση, αλλά το Βημόθυρο έχει και άλλα στοιχεία να παρουσιάσει στη νέα γενιά ως περιοδικό και ταυτόχρονα να δείξει ότι φέρει μια νεανική πνοή. Τέτοια στοιχεία είναι η τόλμη στη διατύπωση των απόψεων η οποία θαρρώ είναι πια αξία που λιγοστεύει στον χώρο της Εκκλησίας και στον χώρο των μέσων ενημέρωσης. Η γλώσσα και το ύφος επίσης αντλούνται πολλές φορές από τον σύγχρονο τρόπο έκφρασης, χωρίς καμία έκπτωση στο επίπεδο σοβαρότητας αλλά με κάθε βδελυγμία προς τη σοβαροφάνεια. Η ζωντάνια των χρωμάτων καθρεφτίζει, αν μη τι άλλο, τη ζωηρότητα της ονειρεμένης και ασυμβίβαστης νεολαίας.

Η ορθοδοξία δεν νοείται εθνικά. Κάθε άλλο! Ταυτίζεται με την οικουμενικότητα. Και πώς γίνεται στην εποχή μας -της κάθε λογής επικοινωνίας και ενημέρωσης- να ξέρουμε τι γίνεται σε επίπεδο πολιτικής για παράδειγμα στην άλλη άκρη του κόσμου και να μην είμαστε ενήμεροι και μέτοχοι, ει δυνατόν, στην πορεία της Εκκλησίας πανταχού; Η οικουμενικότητα συνεπώς δεν αποκτά άλλη διάσταση στην εποχή μας; Μια διάσταση τροπική και όχι ουσιαστική, που αφορά την επικοινωνία και όχι την Κοινωνία; Γι’ αυτό το Βημόθυρο μεταφέρει εμπειρίες άλλων ορθοδόξων εκκλησιών π.χ. από τη Φιλλανδία, την Κορέα, τη Συρία, χωρίς να λησμονήσουμε την ενότητα Επισκόπιο εκκλησιαστικών γεγονότων όπου τα εκκλησιαστικά γεγονότα δεν είναι ειδήσεις αλλά αφορμές προβληματισμού. Έτσι το Βημόθυρο παρουσιάζεται ως περιοδικό που προτείνει στους αναγνώστες του μια οικουμενική ορθοδοξία που δεν περιορίζεται στην τοπική Εκκλησία αλλά στις κατά τόπους Εκκλησίες. Καθ’ ότι κάθε ορθόδοξη εκκλησία έχει ένα δικό της περιβάλλον όπου μαρτυρεί το Ευαγγέλιο με ανάλογο και αρμοστό τρόπο, του οποίου η σπουδή αποτελεί ένα κεφάλαιο της πνευματικότητας της σύγχρονης ορθοδοξίας. Οι ορθόδοξοι παντού θεολογούν ασταμάτητα και δεν μπορούμε να περιφρονήσουμε αυτή τη θεολογία κοιτάζοντας μόνο πίσω, ως αν να θεωρούμε ότι το Πνεύμα φώτιζε τους παλαιότερους να θεολογούν και τους σύγχρονους να τους έχει στερήσει τη θεολογία. Γι’ αυτό στο Βημόθυρο συγκαταλέγονται άρθρα και παρουσιάσεις θεολόγων όπως του Μητροπολίτη Όρους Λιβάνου και του π. Νικολάε Στάινχαρντ.

Μια άμεση συνέπεια της οικουμενικότητας της ορθοδοξίας είναι η ενασχόληση με τη θρησκειολογία. Την κατ’ εξοχήν επιστήμη όπου διαδραματίζεται ο διάλογος με σεβασμό και επιστημονικότητα χωρίς κανένα φόβο συγκρητισμού. Οι κοινωνίες σήμερα είναι τόσο ανοιχτές όσο να μας αναγκάζουν να έλθουμε σε διάλογο με τους πιστούς όλων των θρησκειών, να αλληλογνωριστούμε, να αγαπήσουμε αλλήλλους και να τιμήσουμε τον Άνθρωπο που θεοποιήθηκε όπως αρμόζει σε λίγες μέρες να γιορτάσουμε. Το Βημόθυρο ενστερνίζεται αυτή την πραγματικότητα και προσφέρεται ως ανοιχτός χώρος για να εκφραστεί αυτός ο τόσο θεωρητικός και συνάμα πρακτικός θεολογικός κλάδος αφιερώνοντάς του ολόκληρη ενότητα. Φιλοξενούνται άρθρα που παρουσιάζουν στους αναγνώστες αυτό το νέο κλάδο με απλό τρόπο, μαζί με άλλα άρθρα που ρίχνουν φως σε θρησκείες της διπλανής πόρτας, θα έλεγα, όπως είναι το Ισλάμ για παράδειγμα σήμερα, και άλλα άρθρα που παρουσιάζουν λατρευτικά έθιμα σε χώρες όπου συνυπάρχουν πολλές θρησκείες όπως η Συρία στο παρόν τεύχος.

Μετά από αυτή τη σύντομη παρουσίαση κάποιων από τα συστατικά που συνθέτουν την ταυτότητα του Βημόθυρο, οφείλω να τονίσω τέλος ότι η ταυτότητα είναι «η φθορά του καθρέφτη που πρέπει να σπάσουμε κάθε φορά που μας αρέσει η εικόνα», όπως λέει ο Παλαιστίνιος ποιητής Μαχμούντ Νταρουίς. Συνεπώς η ταυτότητα του Βημόθυρο, όπως παρουσιάζεται τώρα, δεν θα είναι στατική αλλά θα αναδιαμορφώνεται τακτικώς, ώστε να μην συμβιβαστούμε ποτέ με όσα μας ενοχλούν. Αντιλαμβάνεστε -πιστεύω- μετά απ’ όλα όσα είπα τη συγκίνησή μου και τη χαρά που έχω, εγώ ένας ορθόδοξος του Λιβάνου που μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω τη γέννηση του Βημόθυρο και να δω από κοντά τη ζωντάνια της εν Ελλάδι Ορθοδοξίας.

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Απονεμήθηκαν απόψε τα Βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών για το 2009




Σε μια λαμπρή -ως συνήθως- σύναξη απονεμήθηκαν απόψε τα Βραβεία της Ακαδημίας Αθηνών σε πολλές προσωπικότητας των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Κοινωνίας, ως εξής:


ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

1. Βραβείο Αικατερίνης Κέπετζη, εις μνήμην του συζύγου της ιατρού Νικολάου Κέπετζη, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ, στον πρώτο αριστούχο πτυχιούχο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ακαδημαϊκού έτους 2007-2008, κ. Φαίδωνα - Μάριο Λασκαράτο.

2. Βραβείο Ακαδημαϊκού Π. Σ. Θεοχάρη, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη βράβευση της καλύτερης επιστημονικής εργασίας στον τομέα της Μηχανικής, στους κ.κ. Χαράλαμπο Σαρόγλου και Γιώργο Τσιαμπάο για την εργασία τους «A modified Hoek-Brown Failure criterion for anisotropic intact rock».

3. Δύο (2) Βραβεία Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 3.000 ευρώ το καθένα, για τους ικανότερους στο μάθημα της Γεωδαισίας, αποφοίτους Πολυτεχνικών Σχολών της ημεδαπής, ακαδημαϊκού έτους 2007-2008, στους κ.κ. Παύλο Αστερίου και Λάμπρο Κούτα, πτυχιούχους του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών.

4. Βραβείο Δημητρίου Λαμπαδαρίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για ερευνητική εργασία στον κλάδο της Γεωδαισίας, στους κ.κ. Ευστάθιο Στείρο, Πάνο Ψιμούλη και Δημήτριο Καράμπαλη για την εργασία τους «Potential of Global Positioning System (GPS) to measure frequencies of oscillations of engineering structures».

5. Βραβείο Γεωργίου Θ. Φωτεινού, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης επιστημονικής εργασίας επί θεμάτων Δυναμικών Συστημάτων, στον κ. Αναστάσιο Χ. Μπούντη για την εργασία του «Stability of Motion: From Lyapunov to the Dynamics of N - Degree of Freedom Hamiltonian Systems».

6. Άθλον Βασιλείου Μαλάμου, με χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας επί θεμάτων Πυρηνικής Ιατρικής ή παθήσεων του Θυρεοειδούς αδένος, στους κ.κ. Γεράσιμο Κρασσά και Νικόλαο Ποντικίδη και κυρία Φωτεινή Παπαδοπούλου για την εργασία τους «Hypothyroidism has an adverse effect on human spermatogenesis: A prospective, controlled study».

7. Βραβείο Αχιλλέως και Αικατερίνης Διονυσοπούλου, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, για τη βράβευση πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας με θέμα «Ο ρόλος της γονιδιακής εκφράσεως στην καρκινογένεση» στους κ.κ. Αθανάσιο Παπαβασιλείου και Ιπποκράτη Κιάρη για την εργασία τους «Expression of p 21 waf1/cip1 in stromal fibroblasts of primary breast tumors».

8. Βραβείο Ευτυχίας Ευταξιοπούλου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για βράβευση μελέτης επί ναυτικών θεμάτων, στον κ. Ζήση Φωτάκη για την εργασία του «Greek Naval Strategy and Policy, 1910-1919» (Routledge, 2006).

9. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην κυρία Λυδία Καρρά, για τη σημαντική προσφορά της στην προστασία του περιβάλλοντος και της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

10. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην κυρία Χριστίνα Φίλη, για το βιβλίο της «Εξουσία και Μαθηματικά» (Εκδόσεις Παπασωτηρίου, 2008).

11. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Βασίλειο Λαμπρόπουλο για την εργασία γεωλογικού περιεχομένου που υπέβαλε με τίτλο: «Conservation of fossilized forests΄ structural material »


ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

1. Βραβείο Γ. Αθάνα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη εκδεδομένη ποιητική συλλογή νέου, κατά προτίμηση ποιητού, οίκοθεν, στον κ. Γιώργο Μπρουνιά για την ποιητική συλλογή του «Τέντα στον αέρα» (Το Ροδακιό, 2009)

2. Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά στη βράβευση Έλληνα λυρικού ποιητή, στον κ. Δημήτρη Αγγελή, για την ποιητική του συλλογή με τίτλο «Επέτειος» (Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2008).

3. Βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα, εις μνήμην Αλεξάνδρας και Σωτηρίου Ι. Ματράγκα, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά στη βράβευση της καλύτερης έκδοσης λυρικών ποιημάτων, οίκοθεν, στον κ. Γιώργο Μοράρη, για την ποιητική του συλλογή «Ροσμαρίνος» (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2008).

4. Βραβείο Ελένης Τιμ. Μυκονίου, εις μνήμην των γονέων της Ανδρομέδας και Τιμολέοντος Μυκονίου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, απονεμόμενο σε αριστούχο διπλωματούχο πιανίστα, στην κυρία Αικατερίνη - Νεφέλη Μούσουρα.

5. Βραβείο Διονυσίου Κοκκίνου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για την καλύτερη ιστορική μελέτη Έλληνος συγγραφέως, στην κα Αναστασία Παπαδία-Λάλα για το βιβλίο της «Ο θεσμός των αστικών κοινοτήτων στον ελληνικό χώρο κατά την περίοδο της Βενετοκρατίας (13ος - 18ος αι.). Μια συνθετική προσέγγιση» (Βιβλιοθήκη του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας, αρ. 24, Βενετία 2008).

6. Βραβείο Ελένης και Πάνου Ψημένου, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για έργο που αναφέρεται στην Νεοελληνική Ιστορία ή Φιλολογία από το 1669 μέχρι σήμερα, στον κ. Χρίστο Σολδάτο, για το έργο του «Σπυρίδων Ι. Ζαμπέλιος (1815-1881)», τόμος Α΄ και Β΄ (Εκδόσεις Σταμούλη, 2003, 2009).

7. Έπαθλο Μιχαήλ και Ιωάννου Κατσαρά, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για δημοσιευμένη, εντός της τελευταίας πενταετίας, εργασία Βυζαντινής Φιλολογίας, στην κυρία Θεοδώρα Αντωνοπούλου, για το βιβλίο της «Leonis VI Sapientis Imperatoris Byzantini, Homiliae» (Corpus Christianorum, Series Graeca 63, 2008 Brepols)

8. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, για εργασία που θα κριθεί ως η καλύτερη προσφορά στη μελέτη της νέας ελληνικής γλώσσας ή λογοτεχνίας, στον κ. Γιώργο Παπαναστασίου για το βιβλίο του «Νεοελληνική ορθογραφία. Ιστορία, θεωρία, εφαρμογή» (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών - Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, 2008).

9. Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, που αφορά στη βράβευση της καλύτερης μονογραφίας ή ερμηνευτικής έκδοσης έργου κλασικής φιλολογίας -ελληνικής ή λατινικής- δημοσιευμένου εντός της τελευταίας πενταετίας, οίκοθεν, στον κ. Ιωάννη Μ. Κωνσταντάκο, για το δίτομο έργο του «Ακίχαρος. Η διήγηση του Αχικάρ στην αρχαία Ελλάδα» (Εκδόσεις Στιγμή, 2008).

10. Βραβείο Γ. Θ. Φωτεινού, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για συγγραφή μελέτης με θέμα «Η συγγραφική και εκδοτική δραστηριότητα των Ελλήνων στην Ευρώπη (ρεύματα ιδεών, τάσεις και προσανατολισμοί) από τις τελευταίες δεκαετίες του 16ου αι. έως τα μέσα του 18ου αι.», στον κ. Γεώργιο Μποροβίλο για την μελέτη του «Η Ορθόδοξη Κηρυκτική Γραμματεία του ΙΗ΄αι. Οι έντυπες συλλογές».

11. Άθλον Αδαμαντίου Κοραή, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για τη συγγραφή μελέτης με θέμα «Ο Αδ. Κοραής και το πνευματικό περιβάλλον της εποχής του», στον κ. Σωτήριο Φουρνάρο, για την μελέτη του «Ο Αδαμάντιος Κοραής και το πνευματικό περιβάλλον της εποχής του».

12. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην γλύπτρια κυρία Ασπασία Παπαδοπεράκη, για το σύνολο του καλλιτεχνικού της έργου.

13. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Michel Stephanopoli de Comnene, για το εξάτομο έργο του με γενικό τίτλο «Histoire des Grecs-Maniotes en Corse» (Σειρά Παραρτήματα - Λακωνικαί Σπουδαί της Εταιρείας Λακωνικών Σπουδών)

14. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην Εταιρεία Κεφαλληνιακών Ιστορικών Ερευνών (1975), για το σύνολο των επιστημονικών, εκδοτικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων της.

15. Έπαινος, οίκοθεν, στον λαογράφο, συγγραφέα και ερευνητή κ. Άγγελο - Διονύση Δεμπόνο, για το σύνολο της πνευματικής του προσφοράς στην γενέτειρά του Κεφαλλονιά.


ΙΔΡΥΜΑ ΠΕΤΡΟΥ ΧΑΡΗ

1. Βραβείο αφηγηματικού πεζού λόγου, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Χρήστο Χρυσόπουλο για το μυθιστόρημά του «Η Λονδρέζικη μέρα της Λώρας Τζάκσον».

2. Βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Κώστα Παπαγεωργίου για το σύνολο του ποιητικού του έργου.

3. Βραβείο δοκιμίου, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Γιάννη Δάλλα, για το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος».


ΙΔΡΥΜΑ ΚΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ


1. Βραβείο παιδικής λογοτεχνίας, με χρηματικό έπαθλο 6.000 ευρώ, στον κ. Πέτρο Τατσόπουλο για το βιβλίο του «Ο Σίσυφος στο μπαλκόνι»

2. Βραβείο ποιήσεως, με χρηματικό έπαθλο 10.000 ευρώ, στον κ. Γιάννη Κοντό, για το σύνολο του ποιητικού του έργου.


ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ

1. Βραβείο Μαυρικίου - Αντωνίου Καζέ και Φανής χήρας Μ.-Αντ. Καζέ, με χρηματικό έπαθλο 5.000 ευρώ, για βράβευση Έλληνα που διακρίθηκε για πράξη ανθρωπισμού και κοινωνικής αρετής, στον Πρεσβύτερο κ. Ιωάννη Οικονομίδη, ιερέα του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Οινοφύτων, για το αξιολογότατο περιβαλλοντικό του έργο στην περιοχή των Οινοφύτων.

2. Βραβείο, μετά θάνατον, στον υπαρχιφύλακα της Ελληνικής Αστυνομίας Μιχάλη Σπανουδάκη, ο οποίος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στις 5 Μαρτίου 2009 στη Νίκαια, ευρισκόμενος εκτός υπηρεσίας, ενώ κατεδίωκε ένοπλο ληστή που μόλις είχε ληστέψει υποκατάστημα της Τράπεζας Κύπρου.

3. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στους συντελεστές της εξάτομης έκδοσης της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Νεοφύτου Πάφου-Κύπρου, με τίτλο «Αγίου Νεοφύτου του Εγκλείστου, Συγγράμματα».

4. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στο Μητροπολίτη Γρεβενών κ. Σέργιο (Σιγάλα), για το αξιολογότατο συγγραφικό και εκδοτικό του έργο.

5. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στην Ελληνογαλλική Σχολή “Jeanne dʼArc” (1869), με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 150 χρόνων προσφοράς στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό.

6. Βραβείο της Ακαδημίας, άνευ αντιστοίχου προκηρύξεως, στον κ. Νίκο Μαρτίνο, για την επιμέλεια του συλλογικού τόμου «Αναπτυξιακά προβλήματα και διαγραφόμενες προοπτικές στην Κύθνο», (Επιμέλεια Ν. Μαρτίνος, Εκδόσεις Αρμός, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών - Δήμος Κύθνου 2008).

7. Έπαινος, οίκοθεν, στην «Ένωση Γυναικών Κρήτης», για την 30χρονη κοινωνική και πολιτιστική της προσφορά.

8. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Νικόλαο Αλιπράντη, για το αξιολογότατο συγγραφικό και πνευματικό έργο που επιτελεί επί 50ετία για την ανάδειξη του πολιτισμού της Πάρου και των Κυκλάδων γενικότερα.

9. Έπαινος, οίκοθεν, στον κ. Θεόδωρο Κορφιάτη για πράξη διάσωσης συνανθρώπου του στην θαλάσσια περιοχή του μώλου Αγίου Νικολάου Πάτρας.

Χριστούγεννα σε γκαράζ, στην Σουραμπάγια της Ινδονησίας









Μέ κατάνυξη καί πνευματική χαρά ἑόρτασαν οἱ Ὀρθόδοξοι Ἰνδονήσιοι στήν Σουραμπάγια τῆς Ἀνατολικῆς Ἰάβας τήν μεγάλη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.

Στή Σουραμπάγια ἡ Ὁρθόδοξη Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Νικολάου στεγάζει τόν Ἱερό Ναό της σέ ἕνα Γκαράζ, τό ὁποῖο παρεχώρησε ἕνας Ὀρθόδοξος πιστός γιά νά διευκολύνει τήν τέλεση τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν. Ἡ Ὀρθόδοξη Κοινότητα αὐξάνει καί ἀναζητεῖ οἰκόπεδο, ὅπου θά κτιστεῖ ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Νικολάου.

Ἡ Χριστουγεννιάτικη θεία Λειτουργία τελέσθηκε στή Σουραμπάγια τό βράδυ τῆς Παραμονῆς, ὥστε νά διευκολυνθοῦν ὅλοι οἱ πιστοί στήν συμμετοχή τους, ἀφοῦ ἡ Ἰνδονησία εἶναι Μουσουλμανικό Κράτος καί ἡ ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων δέν εἶναι ἐπίσημη ἀργία.

Μετά τό πέρας τῆς Ἑορταστικῆς θείας Λειτουργίας οἱ πιστοί συνέφαγαν καί ἀντάλλαξαν τίς χριστουγεννιάτικες εὐχές.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Νεότερα videos από τη Συναυλία "Σπαργανωμένος ήλιος"



Ο απόηχος της έξοχης Χριστουγεννιάτικης Συναυλίας "ΣΠΑΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΗΛΙΟΣ" είναι κυρίαρχος αυτές τις μέρες στη Ζάκυνθο. Ήδη -όπως γνωρίζετε οι διαδικτυακοί μας φίλοι- έχουμε ασχοληθεί διεξοδικά, δημοσιεύοντας άμεσο ρεπορτάζ με φωτογραφίες κι αρκετά ερασιτεχνικά videos λίγη μόλις ώρα μετά την πραγματοποίησή της, αλλά και τα συνοδευτικά ποιήματα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, που γράφτηκαν ειδικά για την εκδήλωση αυτή, ο τίτλος των οποίων "βάφτισε" την όλη διοργάνωση και άρεσε πολύ. 

Σήμερα δημοσιοποιήθηκαν στο YouTube μερικά επαγγελματικών αξιώσεων videos από τη Συναυλία, τα οποία σπεύδουμε ν' αναρτήσουμε, ώστε να έχετε και μιαν άλλη, πληρέστερη οπτικοακουστική άποψη:
















Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

π. Παναγιώτη Καποδίστρια, ΣΠΑΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΗΛΙΟΣ (ποιητική σύνθεση)


[ Τα ποιητικά κείμενα της Χριστουγεννιάτικης Συναυλίας, ειδικά γραμμένα για την εκδήλωση ]


α΄

Ο αχώρητος παντί πώς εχωρήθη εν γαστρί;

Εφανερώθη
σπαργανωμένος ήλιος
και πανωραίος
ψαύω τον Ανέγγιχτο
και ανατέλλω νέος.

Σπίθα ελέους
ραγίζει τα σκότη μου
κι ας επιμένουν.
Νήπιος τουρτουρίζω
έξω απ’ το σπήλαιό του.

- Δεν ξέρω λόγια
να σού μιλήσω Λόγε
σιωπές ψελλίζω
οι χούφτες μου αδειανές
το δώρο μου άδωρο.


β΄

Μυστήριον ξένον ορώ και παράδοξον!

Τα είδα όλα:
Κόσμο να καραδοκεί
ευώδες θαύμα
της χαράς το σχέδιο
σε συναστρία πλήρη.

Την κόρη μάνα
ασθενή τον δυνατό
τα πάνω κάτω
την αρχή του Άναρχου
να γίνεται Ιστορία.

Ριπές αγάπης
με χουχουλίζουν όλον
κι ανταποδίδω
ασπασμούς φαυλότητας
λογχισμούς κακότητας.


γ΄

μανείς ο Ηρώδης εταράττετο

Φύγε τα παιδιά
Ηρώδης παμπόνηρος
αρχαγγελίζει
εάν τα βρει στα πέριξ
Χριστός πυροβολείται.

Αλίμονό μας-
κάλπικα νομίσματα
μάς αγοράζουν
σε νερά δυσνόητα
καταποντιζόμαστε.

Μαίνονται λυγμοί
τα λυπηρά του βίου
εν εξελίξει
οι σκιές επαίρονται
όμως το φως αυξαίνει.


δ΄

περιγράφεται νυν σώματι ο απερίγραπτος

Αν και ουρανός
το χοϊκότατο μου
ντύθηκε σώμα.
Να γιατί χλοΐζω φως:
Ότι ουρανίζομαι.

Ξανά στον Κήπο
οι ελπίδες μου ριζώνουν
βλασταίνουν χάρες
στο κέντρο νέο Δέντρο
και γύρω γύρω όλοι.

Λέξεις βουερές
μάθε μου να διαβάζω
υπέρ υγείας
γέννα δίχως ωδίνες
οδύνης προάγγελο.

(Μπανάτο Ζακύνθου, 25 Νοεμβρίου - 2 Δεκεμβρίου 2009)

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Υπέροχη απόψε η Χριστουγεννιάτικη Συναυλία









Μεγαλειώδεις οι στιγμές απόψε στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων Ζακύνθου, όπου οι "Τραγουδιστάδες τση Ζάκυθος" και η "Ιόνια Φιλοκαλία" παρουσίασαν την καθιερωμένη πλέον Χριστουγεννιάτικη Συναυλία τους. Ακούστηκαν έργα κλασικά, λαϊκά Δύσης και Ανατολής, εκκλησιαστικοί ύμνοι και κάλαντα του κόσμου.
Διηύθυναν οι Νίκος Γράψας και Παναγιώτης Μαρίνος, ενώ ποιητικά κείμενα του π. Παναγιώτη Καποδίστρια (ειδικά γραμμένα για τη περίσταση) απέδωσε η ηθοποιός Λετίτσια Μουστάκη.
Φιλική συμμετοχή είχε ο εκπληκτικός βαρύτονος Διονύσης Σούρμπης, ενώ εξέπληξαν όλους οι σολίστες Στέλλα Μικρούλη (σοπράνο), Λένα Σουρμελή (σοπράνο), Ανδριάνα Λυκούρεση (σοπράνο) και Αλέξανδρος Αμανατίδης (τενόρος).
Οι φιλόμουσοι και φιλέορτοι κατέκλυσαν τον ναό, ευτυχώς όμως οι οργανωτές είχαν προβλέπει να υπάρχει γιγαντο-οθόνη στα προπύλαια του ναού, ώστε όλοι να ευχαριστηθούν ήχο και εικόνα.
Μερικές, τυχαία επιλεγμένες στιγμές, μαγνητοσκόπησε ο "Ίσκιος" μας, ο οποίος ήταν παρών, φροντίζοντας έτσι, ώστε οι ανά τον κόσμο διαδικτυακοί μας φίλοι να έχουν μετοχή στην όμορφη αυτή διοργάνωση:




















Χριστούγεννα στο Χονγκ Κονγκ



Ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης ἀνέτειλε καί ζέστανε τίς καρδιές τῶν Ὀρθοδόξων καί στό μακρινό Χόνγκ Κόνγκ. Ἡ Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία τελέστηκε μέ κατάνυξη τήν νύχτα τῆς Παραμονῆς, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χόνγκ Κόνγκ καί Ἄπω Ἀνατολῆς κ. Νεκταρίου καί τή συμμετοχή πλήθους πιστῶν. Ὀρθόδοξοι Κινέζοι, Ἕλληνες, Ἰνδοί, Ρουμάνοι, Αὐστραλοί, Ἐσθονοί, Ἀμερικανοί καί πολλοί ἀκόμη ἀπό διάφορες ἐθνότητες καί Κράτη, οἱ ὁποῖοι ζοῦν στό Χόνγκ Κόνγκ καί τήν ἐνδοχώρα τῆς Κίνας, ἕνωσαν τίς φωνές τους καί ὕμνησαν τήν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου.



Μετά τό πέρας τοῦ Πανηγυρικοῦ Ὄρθρου ὁ Μητροπολίτης Χόνγκ Κόνγκ καί Ἄπω Ἀνατολῆς κ. Νεκτάριος τέλεσε τό Μυστήριο τοῦ Χρίσματος καί προσδέχθηκε στήν Ορθοδοξία μία πρώην Ἀγγλικανή μέ τήν οἰκογένειά της. Συγκινητική ὑπῆρξε ἡ στιγμή, ὅταν μετά τό πέρας τοῦ Μυστηρίου οἱ Ὁρθόδοξοι πιστοί ὑποδέχθηκαν τήν Νεοφώτιστη καί τήν οἰκογένειά της μέ τόν ἀσπασμό τῆς Ἀγάπης.
Μετά τήν ὁλοκλήρωση τῆς Χριστουγεννιάτικης Θείας Λειτουργίας παρετέθη ἑόρτιο Γεῦμα στό χῶρο τῶν Γραφείων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στό ὁποῖο συμμετεῖχαν ὅσοι ἐκκλησιάσθηκαν ἀλλά καί οἱ Πρόσφυγες, τούς ὁποίους προστατεύει ἡ Ὀρθόδοξη Κοινότητά μας στό Χόνγκ Κόνγκ.
Νά σημειώσουμε, ὅτι τήν ἡμέρα τῶν Θεοφανείων τό βράδυ, θά τελεσθεῖ διπλή Ἀκολουθία, ὥστε νά ἑορτασθεῖ μέ τό νέο Ἡμερολόγιο ἡ ἑορτή τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου καί νά διευκολυνθοῦν οἱ ἀδελφοί μας Σλάβοι (Ρῶσοι, Σέρβοι κλπ) νά ἑορτάσουν τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων μέ τό παλαιό ἑορτολόγιο.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Ωσεί παρών...

... στο κόψιμο της αποψινής χριστουγεννιάτικης Κουλούρας...
[Φωτογραφίες 24ης Δεκεμβρίου 2007]














Φιλαρμονικά Χριστούγεννα










Τρεις Φιλαρμονικές της Ζακύνθου (Δήμου Ζακυνθίων, του Δήμου Αρκαδίων και του Δήμου Λαγανά) αποτυπώσαμε σήμερα το πρωί να παιανίζει τα Κάλαντα των Χριστουγέννων στους δρόμους της πόλης της Ζακύνθου και μάλιστα στον Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσόστομο!

Χαμόγελα, ευχές, ασπασμοί, χαρές! Μακάρι η ζωή μας να κυκλοφορούσε διαρκώς μέσα σε τέτοιαν αμέριμνη ατμόσφαιρα. Επειδή όμως η πραγματικότητα είναι ιδιαζόντως σκληρή και αμείλικτη, ας προσπαθούμε τουλάχιστον να διατηρούμε φάτνη την ψυχή μας, ώστε εκεί να σαρκώνεται ο Θεός της Αγάπης, μεταμορφώνοντας τα πάντα τριγύρω!

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Ex Libris και Άρια Κομιανού (δ΄)




















Μια επιπλέον (τέταρτη στη σειρά) περιδιάβαση Σάς έχουμε σήμερα στα Ex Libris της φίλης χαράκτριας Άριας Κομιανού. Όλα όσα παρουσιάζουμε σε αυτή την ανάρτηση αφορούν σε πρόσωπα ή φορείς του εξωτερικού: Βιβλιοθήκες, τον Ρουμάνο ρομαντικό ποιητή Mihai Eminescu, τον πρώην Πρωθυπουργό της Λιθουανίας Gediminas Kirkilas, μια λιθουανή... μπύρα (την Gubernija), τον επίσης Λιθουανό ποιητή και μεταφραστή Auksė Vasaitytė, αλλά και τον Γάλλο συλλέκτη Louis Medart.

Όλα διαδηλούν περίτρανα την οικουμενικότητα της Κομιανού, προς την οποία -δοθείσης ευκαιρίας-  εκφράζουμε θερμές ευχές για τις άγιες Εορτές του Δωδεκαημέρου.

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Πώς προέκυψαν κάποια νεότερα Κάλαντα Χριστουγέννων

Ένα σημείωμα του ΔΙΟΝΥΣΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗ, Δρ.Ν. Δικηγόρου στον Α.Π (ε.τ.)

Στις παραμονές των Χριστουγέννων του 1951 οι Πρόσκοποι της Ζακύνθου ετοιμαζόμαστε για τις Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις. Όπως θυμάμαι και έγραψε σχετικά και ο αείμνηστος τοπικός έφορος και φίλος Γιάννης Μεγαδούκας (στο Ζακυνθινό Τριφύλλι - Φύλλο 7, Φεβρουάριος 1990) «αποφασίσαμε», γράφει, «τα δύο προσκοπικά συστήματα να πρωτοτυπήσουμε για τη Ζάκυνθό μας και να ψάλλουμε κάλαντα την παραμονή των Χριστουγέννων. Τους Στίχους έγραψε ο υπαρχηγός της 1ης Ο.Π. Διονύσιος Γιακουμής και τη μουσική επένδυση έκαμε ο παλιός ναυτοπρόσκοπος Γιάννης Βίτσος».

Έτσι έγραψα τότε τα πρώτα Ζακυνθινά Κάλαντα, που περιέχονται στη Συλλογή των φίλων του «Μουσείου Σολωμού και επιφανών Ζακυνθίων», που τυπώθηκε στην Αθήνα το έτος 1992. Υπό τη διεύθυνση του καθηγητή μας και ρέκτη κάθε πολιτιστικής εκδήλωσης στη Ζάκυνθο Χρήστου Ρουσέα κάναμε τις πρόβες μας στο Προσκοπείο, που βρισκόταν τότε στην αρχή της οδού Φιλικών και πανέτοιμοι, ψάλαμε την παραμονή των Χριστουγέννων τα Κάλαντα, που είχαν μεγάλη επιτυχία. Έκτοτε τα κάλαντά μου ψάλλονται στη Ζάκυνθο και μάλιστα έγινε νέα μελοποίηση από τον καθηγητή της Βυζαντινής Μουσικής στο Μουσικό Γυμνάσιο Ζακύνθου και γνωστό μουσικοσυνθέτη Αντώνη Κλάδη, ο οποίος βραβεύθηκε μάλιστα για τη σύνθεσή του το 2008 με το Γ΄ Βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Σύνθεσης Χορωδιακής Μουσικής, που προκηρύχθηκε από το Δημοτικό Ωδείο Κατερίνης.

Από ό,τι δε έμαθα από τον ίδιο, που με παρακίνησε να γράψω λίγα λόγια για την προϊστορία τους, από πέρυσι ψάλλονται τά κάλαντα ευρέως στη Ζάκυνθο με τη νέα τους μουσική επένδυση του καθηγητή Αντώνη Κλάδη.

Οι παρακάτω φτωχοί στίχοι μου, που ευτύχησαν να έχουν ζωή αρκετών ετών, είναι οι ακόλουθοι:

Χριστός γεννιέται σήμερα
στη γη χαρά μεγάλη,
η φύση ως πέρα αγάλλεται
το σύμπαν όλο ψάλλει.

Χριστός γεννιέται σήμερα
και στήνει αγάπης θρόνο,
Χριστός του κόσμου λυτρωτής,
γιατρός για κάθε πόνο.

Και το τραγούδι που γλυκά
τώρα η φωνή ξεχύνει
ας σας χαρίζει στις καρδιές
τη θεία του γαλήνη.

Νέα Σμύρνη, Δεκέμβρης 2009



Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Νέα συμβολή στην Ιόνια Ιστορία των Παναγιώτας Τζιβάρα και Σπύρου Καρύδη

Παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας


Οι φίλοι μου διδάκτορες Σπύρος Καρύδης και Παναγιώτα Τζιβάρα αποτελούν, όχι μόνον υποδειγματικό ζεύγος στη ζωή, αλλά και στην έρευνα και δημοσίευση αρχείων, τα οποία ως απαραίτητες ψηφίδες συμπληρώνουν τη συνεικόνα του αυθεντικού προσώπου της διαιώνιας Επτανήσου.

Είχα τη μεγάλη και απροσδόκητη χαρά να μ’ επισκεφθούν κατά το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε και να μού παραδώσουν χέρι-χέρι τα νέα αξιοθαύμαστα παράγωγα της αναδίφησής τους σε αποξεχασμένα αρχεία και αραχνιασμένες ακοές γεγονότων, με τα οποία ακροθιγώς αναφέρομαι παρακάτω:

α) Παναγιώτας Τζιβάρα, Βενετοκρατούμενη Ζάκυνθος 1588-1594. Η νομή και η διαχείριση της εξουσίας από το Συμβούλιο των 150, εκδ. Ενάλιος, Αθήνα 2009, σελίδες 712.

Πρόκειται για έναν σπουδαίο πανόδετο τόμο, ο οποίος μόλις βγήκε από το τυπογραφείο, ιδιαίτερα φροντισμένος και –θεωρώ- συμβάλλει καθοριστικά στις μελέτες που αφορούν στη Βενετική Κυριαρχία στη Ζάκυνθο και την εν γένει Επτάνησο.
Η ίδια η ιστορικός ερευνήτρια και Καθηγήτρια στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, στην Εισαγωγή της, μας εξηγεί το πώς και γιατί του μεγάλου της εγχειρήματος:

Αφορμή και αφετηρία για τη σύνθεση της μελέτης υπήρξε ο εντοπισμός στο Αρχείο της Κέρκυρας ενός βιβλίου με τα πρακτικά του Συμβουλίου των 150 της Ζακύνθου των ετών 1587-1594. Η χρονική περίοδος που παρουσιάζουν τα πρακτικά είναι όντως βραχεία, η συμπερίληψή της όμως σε μια ευρύτερη χρονική περίοδο στην οποία, μετά από έντονες εσωτερικές διεργασίες, άλλαξε το 1578 η διαδικασία ανάδειξης του Συμβουλίου, αναγορεύει την πηγή φθεγγόμενο μάρτυρα “γεγωνυία τη φωνή” για τις σιωπηρές μεθοδεύσεις και τους αποκλεισμούς ατόμων που “πρόσβαλλαν” την καθαρότητα του αριστοκρατικού σώματος του Συμβουλίου.

Έτσι, ο Τόμος σπονδυλώνεται ως εξής:

ΜΕΡΟΣ Α΄. ΝΟΜΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 16ΟΥ ΑΙΩΝΑ (σελ. 21-396)

Κεφάλαιο Α΄. Βενετοί Κυρίαρχοι – Ζακυνθινοί Άρχοντες
Κεφάλαιο Β΄. Το Συμβούλιο των 150 τα έτη 1588-1594.
Κεφάλαιο Γ΄. Η διαχείριση των αξιωμάτων από το Συμβούλιο των 150.
Κεφάλαιο Δ΄. Η διαχείριση των προβλημάτων της Κοινότητας των ετών 1588-1594 από το Συμβούλιο των 150.
Κεφάλαιο Ε΄. Κοινοτικοί αξιωματούχοι και κανονιστικά κείμενα.
Κεφάλαιο Στ΄. Τα Μέλη του Συμβουλίου της Κοινότητας 1587-1594. προσωπογραφικά σχεδιάσματα.

Ακολουθούν τα Επιλεγόμενα.

ΜΕΡΟΣ Β΄. ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΩΝ 150 ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1587-1594 (σελ. 397-588).
Πίνακες (σελ. 589-625).
Βιβλιογραφία (σελ. 627-646).
Γενικό Ευρετήριο (σελ. 647-696).
Riassunto (σελ. 697-701).
Πανομοιότυπα (σελ. 703-710).

Δεν είμαι ειδικός στο να εκτιμήσω την αξία του έργου. Είμαι όμως σίγουρος ότι πλουτίζει τη ζακυνθινολογική Γραμματεία, επειδή αφενός μεν προέκυψε από τις πηγές (κάτι ανεκτίμητο, που οπωσδήποτε παρέχει μπόνους στην όλη προσπάθεια), αφετέρου δε από την επιστημοσύνη και την αγάπη μιας σημαντικής επιστήμονος ιστορικού, της αγαπητότατης Δρ Παναγιώτας Τζιβάρα, την οποίαν συγχαίρουμε για τον πνευματικό μόχθο κι ευχαριστούμε για την τιμή και την αγάπη!

β) Σπύρου Καρύδη – Παναγιώτας Τζιβάρα, Η Ιερά Μονή Αγίων Θεοδώρων Στρατιάς Κερκύρας. Ιστορική πορεία Βιβλιοθήκη Αρχείο, Αθήνα 2009, σελίδες 336.

Οι εν λόγω ερευνητές επιδίδονται σε αναδίφηση εκκλησιαστικών Αρχείων, απ’ όπου συνήθως προκύπτουν σημαντικές και ασφαλείς πληροφορίες για επιμέρους τόπους και ιερές στέγες. Επιμέρους; Μπορεί έτσι να φαίνονται. Όμως το λεγόμενο Επιμέρους συνθέτει το Όλον. Πινελιά την πινελιά αρτιώνεται το Πρόσωπο, ώστε ασφαλέστερα να προκύψουν συμπεράσματα, δίχως ριψοκίνδυνες εικασίες κι επίφοβες εκτιμήσεις, οι οποίες στην πρώτη ευκαιρία (αυτο)αναιρούνται.
Ο νέος Τόμος αφορά στο Μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων, το οποίο κείται στην Παλαιόπολη των Κορφών. Ένα Μοναστήρι, που κάποτε διέλαμψε, όπως –συν τω χρόνω, τω αδυσωπήτω- γνώρισε τα φθορά και την παρακμή. Σήμερα μια Μοναχή μονάχα ανθίσταται κι επιμένει να κρατά ανοιχτό (με όλες τις έννοιες) την πάλαι ποτέ περιώνυμη Μονή.
Από τον ανά χείρας Τόμο πληροφορούμαστε, ότι τα παλαιότερα ιστορικά στοιχεία περί του ιερού αυτού τόπου έρχονται από το 1589, σχεδόν πέντε αιώνες δηλαδή διάρκειας και ιστορικής συνέχειας.

Ας αφήσουμε όμως τον ίδιο τον Σπύρο Καρύδη, στον Πρόλογό του, να μάς κατατοπίσει σχετικά:

O γυναικείος μοναχισμός της Κέρκυρας αναπτύχθηκε κατά την περίοδο της βενετικής κατοχής του νησιού έξω από την τειχισμένη πόλη και σε κοντινή απόσταση από αυτήν. Στα προάστεια της Παλαιόπολης και του Μαντουκιού οργανώθηκαν από τον 16ο αιώνα και εξής τέσσερις γυναικείες μονές: της Υ. Θ. Λαμποβίτισσας, της Αγίας Ευφημίας, των Αγίων Θεοδώρων και του Αγίου Νικολάου του Κατζίνα. Τα μοναστήρια αυτά συγκροτήθηκαν για την κάλυψη των πνευματικών αναζητήσεων των γυναικείων μελών της κερκυραϊκής κοινότητας, που διάλεγαν τη «μοναδική ζωή», όπως έγραφαν στα συμφωνητικά που υπέγραφαν με την είσοδό τους στα μοναστήρια, αλλά και για την αντιμετώπιση συγκεκριμένης ανάγκης, επακόλουθο της συνήθειας της εποχής που ήθελε κάποια από τα θήλεα τέκνα των ευγενών οικογενειών να ακολουθούν τη μοναχική οδό, με σκοπό την εξασφάλιση της πατρικής περιουσίας και τη μεταβίβασή της στους άρρενες απογόνους.
Η μονή των Αγίων Θεοδώρων, από την ίδρυσή της στο τέλος του 16ου αιώνα έως σήμερα, λειτουργεί αδιάκοπα, προσφέροντας στον μελετητή του κερκυραϊκού ορθόδοξου μοναχισμού χαρακτηριστικό παράδειγμα γυναικείας μονής, η οργάνωση και η λειτουργία της οποίας ακολούθησε τις ιστορικές τύχες του νησιού που τη φιλοξενεί.
Οι μοναστικοί κανονισμοί που την αφορούν αποτελούν πολύτιμες πηγές για τη μελέτη των γυναικείων μονών του κερκυραϊκού αλλά και ευρύτερα του ιόνιου χώρου, κατά την περίοδο της βενετοκρατίας.
Η βιβλιοθήκη της, με έντυπα και χειρόγραφα κυρίως λειτουργικά, συγκροτήθηκε από αγορές για την κάλυψη των αναγκών της μονής, καθώς και από τις προσωπικές βιβλιοθήκες των μοναχών. Το αρχείο της περιλαμβάνει ένα σημαντικό σε όγκο υλικό που αφορά στη διοίκηση της μονής, κυρίως όμως στη διαχείριση της περιουσίας της στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα.
Στο βιβλίο αυτό ανιχνεύεται η ιστορική πορεία της μονής, μέσα από τις μαρτυρίες που αντλήθηκαν από τα Αρχεία Νομού Κέρκυρας και από το αρχείο της μονής, έως τις μέρες μας. Mελετώνται οι κανονισμοί λειτουργίας της μοναστικής αδελφότητας, και ανασυντίθεται το μοναχολόγιο της μονής από την ίδρυσή της έως σήμερα. Σε ξεχωριστή ενότητα μελετάται το περιεχόμενο της βιβλιοθήκης και του αρχείου της μονής και καταγράφεται το έντυπο και χειρόγραφο υλικό που έχει αποθησαυριστεί εκεί. Στην τελευταία ενότητα δημοσιεύονται τα σημαντικότερα κείμενα που αφορούν στη μονή, όπως κανονισμοί λειτουργίας, πρακτικά εκλογής ηγουμένων και κατάλογοι βιβλίων.
Η καταγραφή του χειρόγραφου και έντυπου υλικού που φυλάσσεται στη μονή, αποτελεί μέρος ευρύτερου προγράμματος καταγραφής των εκκλησιαστικών βιβλιοθηκών του κερκυραϊκού χώρου, που υλοποιείται από τους γράφοντες, και ακολουθεί τη μεθοδολογία που τηρήθηκε στους εκδεδομένους καταλόγους των βιβλιοθηκών των μονών Παλαιοκαστρίτσας και Μυρτιδιώτισσας, καθώς και στον υπό έκδοση κατάλογο της βιβλιοθήκης της μονής Πλατυτέρας.


γ) Σπύρου Καρύδη, «Η εκλογή του πρωτοπαπά Ζακύνθου και το ζήτημα της επισκοπής Κυθήρων κατά την περίοδο της βενετικής κυριαρχίας», Θησαυρίσματα 38 (2008) 349-370.

Η δημοσιευμένη στη Βενετία, στο παλαιό κι έγκριτο Περιοδικό Θησαυρίσματα (έκδοση του εύρωστου Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας), κυκλοφορήθηκε σε ανάτυπο κι έχω την χαρά τώρα να το κρατώ στα χέρια μου.

Περί τίνος, λοιπόν, πρόκειται; Προς γνώσιν, μεταφέρω ευθύς παρακάτω τη μικρή εισαγωγή του σημαντικού αυτού μελετήματος:

Τα ζητήματα της εκλογής του πρωτοπαπά της Ζακύνθου, της ύπαρξης επισκόπου στην Εκκλησία των Κυθήρων και της εκλογής του, κατά τη βενετική περίοδο της ιστορίας των δύο νησιών, προέκυψαν από τη μελέτη βιβλιογραφίας και των γνωστών και εκδεδομένων έως σήμερα αρχειακών πηγών, μέσα στο πλαίσιο γενικότερης μελέτης που αναφέρεται στην οργάνωση της ορθόδοξης Εκκλησίας στον βενετοκρατούμενο ελληνικό χώρο. Από την παράλληλη μελέτη βιβλιογραφίας και πηγών διαπιστώθηκε η ανάγκη για την κριτική θεώρηση των απόψεων που έχουν έως σήμερα διατυπωθεί και την επανάγνωση των πηγών, οι οποίες υποδεικνύουν διαφορετικές για τα μελετώμενα ζητήματα απαντήσεις.

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails