© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Γοητευμένοι στη Λίμνη Κερκίνη [β΄μέρος]






























Συνεχίζουμε τον περίπλου μας στη Λίμνη Κερκίνη! Δυνατές συγκινήσεις ξυπνούν άγνωστες συναισθήσεις. Γινόμαστε ένα με τη φύση και νιώθουμε χιλιάδες φορές καλύτερα απ' ότι με τους ανθρώπους... Σκληρό μεν, αληθινό δε...
Αναθυμόμαστε και άλλα στοιχεία από τη Βικιπαίδεια για τον ευλογημένο αυτόν τόπο: Η Κερκίνη προστατεύεται από τη σύμβαση Ραμσάρ και αποτελεί περιοχή του Ευρωπαϊκού Δικτύου «Φύση 2000». Στην περιοχή της Κερκίνης συναντούμε πολλά είδη θηλαστικών όπως το τσακάλι, το λύκο, την αγριόγατα, τη βίδρα, τη νυφίτσα, το ζαρκάδι, το λαγό, το αγριογούρουνο κ.λ.π. Υπάρχουν 10 είδη αμφίβιων και περίπου 20 είδη ερπετών. Η ιχθυοπανίδα είναι επίσης πλούσια, αφού υπάρχουν 30 είδη ψαριών με κυριότερα τα χέλια. Στην περιοχή γύρω από τη λίμνη έχουν καταγραφεί περίπου 300 είδη πουλιών. Ο Αργυροπελεκάνος και η Λαγγόνα που ζουν εκεί είναι μοναδικά στον κόσμο είδη, απειλούμενα με εξαφάνιση. Υπάρχουν και πολλά σπάνια αρπακτικά όπως ο χρυσαετός, ο βασιλαετός, ο πετρίτης, ενώ η περιοχή αποτελεί μοναδικό πεδίο έρευνας σχετικά με τους υγρότοπους και τη διαχείριση τους.
Τα τελευταία χρόνια η Κερκίνη γνωρίζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη και με την ελεγχόμενη αξιοποίησή της βοηθά και στην ενίσχυση των εισοδημάτων των κατοίκων της περιοχής. Οι σημαντικότερες απειλές για τη λίμνη, εκτός από τις φερτές ύλες του Στρυμόνα, είναι η ρύπανση του Στρυμόνα, η παράνομη υλοτόμηση, η παράνομη αλιεία, το παράνομο κυνήγι, οι επισκέψεις στις αποικίες των πουλιών που έχουν αρνητικές συνέπειες στην αναπαραγωγή τους και η ανύψωση αναχωμάτων που συντελεί στην ελάττωση των ειδών των ψαριών. Στη λίμνη ζει και ο μεγαλύτερος πληθυσμός βουβαλιών στην Ελλάδα: υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 500. Η λίμνη και η περιοχή γύρω από αυτή προσφέρεται για περιβαλλοντική εκπαίδευση και αποτελεί ιδανικό μέρος για την ανάπτυξη του οικοτουρισμού, ώστε να συγκεντρώνει πλήθος ανθρώπων που αγαπούν τις ειδικές μορφές τουρισμού και την οικολογία.


Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Γοητευμένοι στη Λίμνη Κερκίνη [α΄μέρος]





















<









Επιτέλους φτάνουμε στη Λίμνη Κερκίνη! Ο καιρός βαρύς (αν και 28 Ιουνίου 2009), οπότε τα χρώματα, τα νερά, η χλωρίδα και η πανίδα λαμβάνουν άλλη διάσταση: μυστηριακή. Φωτοσκιάσεις απρόσμενες, το θερμόμετρο κατεβασμένο ευεργετικά, τα συναισθήματα ποικίλα.
Επειδή δεν είμαστε σοφοί να τα ξέρουμε όλα, καταφεύγουμε σε μερικά βασικά στοιχεία από τη Βικιπαίδεια, ώστε να ξέρουμε πού βρισκόμαστε:

Η λίμνη ΚΕΡΚΙΝΗ δεν είναι, όπως από πολλούς θεωρείται η πρώην λίμνη Αχινού που αποτελούσε κατά το μεγαλύτερο μερος της βαλτώδη τόπο και εκτείνονταν από τις εκβολές του Στρυμόνα μέχρι περίπου το μέσον του νομού Σερρών. Δημιουργήθηκε με την τεχνητή ανθρώπινη παρέμβαση στον Στρυμόνα ποταμό. Αποτελεί έργο που έχει μεγάλη ωφέλεια για τη γεωργία και παράλληλα είναι υδροβιότοπος για χιλιάδες ζώα και πουλιά.
Η έκτασή της ποικίλλει από 54250-72110 στρέμ. ανάλογα με την εποχή. Θαυμασμό προκαλούν τα παραποτάμια δάση, τα νούφαρα και η ποικιλία των ψαριών που αποτελούν και πηγή εισοδήματος για πολλούς κατοίκους της περιοχή. Η λίμνη τροφοδοτείται με νερό κυρίως από το Στρυμόνα. Δημιουργήθηκε το 1932, όταν έγινε το φράγμα στην περιοχή του Λιθότοπου, ώστε να συγκρατεί τα νερά του ποταμού Στρυμόνα και αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν μέρος αποθήκευσης νερού για την άρδευση της πεδιάδας του Νομού. Το 1982, λόγω της μείωσης της χωρητικότητας της λίμνης εξαιτίας των φερτών υλών από το Στρυμόνα, κατασκευάστηκε νέο φράγμα.

Ελάτε μαζί μας, μες από τις πρώτες 15 φωτοστιγμές που αποτυπώσαμε για εσάς! Στην επόμενη ανάρτηση η β΄ 15άδα φωτογραφιών κι ένα ερασιτεχνικό μας βιντεάκι!

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Με τους στυλίτες πελαργούς της Κερκίνης

Μετά τα Άνω Πορόια Σερρών, με καιρό βαρύ και συννεφιασμένο, παρότι 28 Ιουνίου 2009, κατευθυνόμαστε προς τη Λίμνη Κερκίνη, την οποία μάλιστα βλέπουμε, περικαλλέστατη, στο βάθος. Προτού όμως φτάσουμε, περνάμε μες από το ομώνυμο χωριό Κερκίνη, έναν μικρό τόπο που γνωρίζει άνθηση εξαιτίας της παρακείμενης Λίμνης.

Εκείνο που μάς καταπλήσσει είναι οι πελαργοί στους στύλους της ΔΕΗ. Έχουν φροντίσει οι κάτοικοι για ειδικά καλάθια, απ'  όπου τα καμαρωτά πουλιά θεώνται τον περιβάλλοντα τόπο! Τι ομορφιά! Δεν προφτάνουμε ν' αποτυπώνουμε φωτοστιγμές!

Επειδή όμως μεσημεριάζει, στο γραφικότατο ταβερνάκι (μη όντες κρεατοφάγοι - βουβάλια και τα συναφή...) εξαντλούμε -μέχρι σχεδόν σκασμού- τα γευστικότατα  ψαρικά από τον πλούτο της Λίμνης!!!
























Σ' επόμενη ανάρτηση: Στον υγροβιότοπο της Λίμνης Κερκίνης

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

Μια στάση στα Άνω Πορόια Σερρών

Ξαναβρισκόμαστε στη Μακεδονία. Είναι Κυριακή, 28 Ιουνίου 2009 καιπροερχόμαστε από την Δοϊράνη και τις Μουριές. Τώρα ανηφορίζουμε σ' ένα πανέμορφο χωριό, τα Άνω Πορόια Σερρών. Εννοείται, σάς παίρνουμε νοερά μαζί μας για μια σύντομη ξενάγηση και -αν προτιμάτε- στάση στην βαθύσκιωτη πλατεία για... βουβάλι, κότσι, γίδα, ζαρκάδι, αγριογούρουνο, γουρουνόπουλο, αρνάκι κρασάτο. Προσωπικά, ως μη φίλος του κρέατος, δεν τ' άγγιξα...





Στην ανηφόρα από Κάτω προς Άνω Πορόια μάς υποδέχεται καταμεσής του δρόμου μια αγέρωχη και αργοκίνητη (εννοείται) Χελωνίτσα. Σταματάμε, ώστε να την νταντέψουμε λιγουλάκι και την παρακολουθούμε ανενόχλητη και αμέριμνη να διασχίζει την άσφαλτο!

Τα Άνω Πορόια είναι κτισμένα στις υπώρειες του Μπέλες, βορειοδυτικά της λίμνης Κερκίνης και έχουν 1.529 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2001.













Η ομορφιά του τοπίου, το μεγαλείο του βουνού, τα άφθονα γάργαρα νερά, τα τεράστια σκιερά πλατάνια, οι πυκνά δασωμένες πλαγιές, το ευχάριστο και υγιεινό κλίμα κερδίζουν αμέσως τον επισκέπτη. Ο οικισμός είναι χτισμένος αμφιθεατρικά, διατηρεί τα χαρακτηριστικά της Μακεδονίτικης Αρχιτεκτονικής που έφεραν οι βλαχόφωνοι Έλληνες από την Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία μαζί με τα ήθη και έθιμά τους στοιχεία, τα οποία συναρμόστηκαν άψογα αργότερα με την εγκατάσταση μικρασιατών προσφύγων στα 1922.
Ο επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στα καλντερίμια των μαχαλάδων, απολαμβάνοντας την εξαιρετική θέα, να νιώσει τη φιλοξενία ανθρώπων που ανέκαθεν ζούσαν με τη γενναιοδωρία της φύσης, να αναγνωρίσει τις μυρωδιές της φύσης, να περιηγηθεί στο δάσος με τα πλατάνια, όπου κυλούν άφθονα νερά και όπου υπάρχει χώρος αναψυχής με κέντρα εστίασης, καθώς και να επισκεφτεί τα εξωκλήσια των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου, με τις μοναδικές αγιογραφίες τους.
[Στοιχεία από τη Βικιπαίδεια]

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails