© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Η παρουσίαση τού βιβλίου τής Κατερίνας Δεμέτη «Aπό το Inlook στο Outlook: 82 κείμενα από τη ζωή των μορφών»



Μέσα στο γκριζομόβ περιβάλλον μιας εποχής αδιέξοδης, φθάνει μια είδηση, που διασώζει τα χρώματα της Αισιοδοξίας, κυοφορώντας την Ελπίδα: Η Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία ΤΡΙΜΟΡΦΟ μάς προσκαλεί το Σάββατο, 10 Νοεμβρίου, στις 8 το βράδυ, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ζακυνθίων, α) για την παρουσίαση τού νεοεκδοθέντος βιβλίου τής εξαίρετης ερευνήτριας - αρχαιολόγου και διευθύντριας τού Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων Κατερίνας Δεμέτη: «Aπό το Inlook στο Outlook: 82 κείμενα από τη ζωή των μορφών» [εκδ. Τρίμορφο, Ζάκυνθος 2012] και β) για την Έκθεση Ζακυνθινών Εικαστικών, των οποίων τα έργα αναφέρονται στο βιβλίο τής Δεμέτη.

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι:
·                    Διονύσης Βίτσος, εκδότης - εκδόσεις «ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ»,
·                    Σπύρος Καμπιώτης, δημοσιογράφος - εκδότης εφημερίδας ΗΜΕΡΑ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ,
·                    Ηλίας Μακρής, Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Περιφερειολόγων και
·                    Φίλιππος Συνετός, δημοσιογράφος.

Την ενδιαφέρουσα αυτήν εκδήλωση θα πλαισιώσει μουσικά, με έργα Μπετόβεν, ο Σπύρος Δεληγιαννόπουλος, Δρ. Σύνθεσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ!!!

Ο υπολογιστής των Αντικυθήρων στο νέο τεύχος (Νοεμβρίου 2012) τού περιοδικού "Ιστορία Εικονογραφημένη"


Μάς πληροφορεί σχετικά, μες από το ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ν. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗΣ

Το ναυάγιο των Αντικυθήρων  χρονολογείται στο β΄ τέταρτο του 1ου αι. π. Χ., όταν η εμπορική ναυσιπλοΐα και οι θαλάσσιες μεταφορές έργων τέχνης από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ιταλία είχαν ενταθεί. Το φορτίο του πλοίου μαρτυρεί για το θαλάσσιος εμπόριο μεταξύ της κοσμοπολιτικής Ελληνιστικής Ανατολής και της φθίνουσας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας καθώς και για τις απολαύσεις της ιταλικής αριστοκρατίας και των πλουσίων εμπόρων στον κόλπο της Νεαπόλεως και τη Σικελία. Το ναυάγιο ανακαλύφθηκε το 1900 σε βάθος περίπου 40 με 64 μέτρων και πολλοί θησαυροί, αγάλματα και άλλα αντικείμενα, ανασύρθηκαν από Συμιακούς σφουγγαράδες και βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα.
Στις 17 Μαΐου του 1902 ο αρχαιολόγος και διευθυντής του Μουσείου Βαλέριος Στάης πρόσεξε ότι ένα από τα ευρήματα είχε έναν οδοντωτό τροχό ενσωματωμένο και εμφανείς επιγραφές με αστρονομικούς όρους. Ο μηχανισμός είναι η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια. Είναι φτιαγμένος από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο και έχει προβληματίσει και συναρπάσει πολλούς ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας αφότου ανακαλύφθηκε.
Όταν το 1901 ήλθαν στο φως τα μικρά οξειδωμένα θραύσματα του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, ενός από τους σπανιότατους και πλέον πολυσύνθετους αρχαίους μηχανισμούς που μας έχουν διασωθεί, κάθε άλλο παρά εντυπωσίαζαν με την ασαφή, σαν συμπαγή μάζα, μορφή και την, πρωτίστως, κακή διατήρησή τους. Ο μηχανισμός είναι η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια. Είναι φτιαγμένος από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο και έχει προβληματίσει και συναρπάσει πολλούς ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας αφότου ανακαλύφθηκε. Η πιο αποδεκτή θεωρία σχετικά με τη λειτουργία του υποστηρίζει ότι ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής σχεδιασμένος για να υπολογίζει τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων. Πρόσφατες λειτουργικές ανακατασκευές της συσκευής υποστηρίζουν αυτήν την ανάλυση. Από τις πρόσφατες έρευνες καταρρίφθηκε η θεωρία ότι εμπεριέχει ένα διαφορικό γρανάζι, όμως ο ανακαλυφθείς μηχανισμός της κίνησης της Σελήνης είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός, καθότι δίνει τη δυνατότητα μεταβλητής γωνιακής ταχύτητας στον άξονα που κινεί τη Σελήνη (δεύτερος Νόμος Κέπλερ).
Όποιο προορισμό πάντως και να είχε ο Μηχανισμός, ήταν ασφαλώς σε χρήση, όπως δείχνουν τα ίχνη των επισκευών που παρουσιάζει. Λόγω της έλλειψης και γραπτών πηγών δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι δεν υπήρξε κάποια παράδοση τέτοιων μηχανισμών. Τα στοιχεία που διασώζει πάντως ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι ο κατασκευαστής του θα είχε πολύ προχωρημένες γνώσεις τεχνολογίας και μηχανικής. Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι το σημαντικότερο μέχρι σήμερα αρχαιολογικό εύρημα από μπρούντζο που δείχνει το υψηλό επίπεδο τεχνολογικής ανάπτυξης της ελληνικής αρχαιότητας του 1ου αιώνα μ.Χ. Σώθηκε δυστυχώς σε θραύσματα και είναι ελλιπής. Πολλές πληροφορίες αρχαίας τεχνολογικής γνώσης καλύφθηκαν στις στοιβάδες της προχωρημένης διάβρωσης που υπέστη στο θαλάσσιο περιβάλλον που βρέθηκε. Η κατασκευή και η λειτουργία του έχει διαχρονικά προσεγγισθεί, εξακολουθεί όμως να παραμένει ένα μυστήριο και οι σύγχρονη έρευνα καλείται να δώσει απαντήσεις αν τα θραύσματα του μηχανισμού αποτελούν ένα ενιαίο μετρητικό όργανο ή ένα στατικό όργανο με δυναμική επεξεργασίας αστρονομικών πληροφοριών ή συνδυασμό ανεξάρτητων οργάνων.
Ο θρύλος γύρω από τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Τα 4' 29'' του Θόδωρου Αγγελόπουλου για τον Διονύσιο Σολωμό

Το ωραιότερο και πλέον δύσκολο πλάνο σεκάνς διάρκειας 4' 29'' της βραβευμένης με Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες (1998) ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου ''Μια αιωνιότητα και μια μέρα'' (διεύθυνση φωτογραφίας Αντρέας Σινάνος). Μέσα σε ένα και μόνο πλάνο, ο μεσήλικας πρωταγωνιστής της ταινίας αφηγείται στο παιδάκι συμπρωταγωνιστή του, έναν λαϊκό θρύλο για το Διονύσιο Σολωμό στη Ζάκυνθο: επειδή ο Σολωμός δεν ήξερε καλά ελληνικά, συνήθιζε να ''αγοράζει'' λέξεις, πληρώνοντας τους Έλληνες για κάθε νέα λέξη που του έλεγαν.

Η κάμερα με τηλεφακό ανεβασμένη σε γερανό και ράγες μηχανισμού τράβελιν, ξεκινάει ένα ζουμ προς τα πίσω, καδράροντας την υποτιθέμενη θάλασσα και τους ψαράδες της Ζακύνθου από την πολεμίστρα ενός ερειπωμένου κάστρου την εποχή της Ελληνικής επανάστασης. 

Όταν το ζουμ ολοκληρώνεται, η κάμερα ξεκινάει μια κίνηση προς τα πίσω, ώστε να καδράρει τον ποιητή ο οποίος κοιτάει την θάλασσα και στοχάζεται. Στη συνέχεια, σηκώνεται από τη θέση του και περπατάει.

Η κίνηση της κάμερας προς τα πίσω συνεχίζεται (φημολογείται ότι δεκάδες βοηθοί μάζευαν τις ράγες με τρομερή ταχύτητα, ενώ η κάμερα προχωρούσε ασταμάτητα προς τα πίσω αποκαλύπτοντας το χώρο μπροστά της). Ο ποιητής προχωρά ως τη μέση του χώρου που αναπαριστά την υπόδουλη διαλυμένη Ελλάδα, όπου συναντά μια χωρική που του πουλάει λέξεις για τα ποιήματα του.

Η κίνηση της κάμερας προς τα πίσω συνεχίζεται. Ο ποιητής παραμένει καθισμένος σημειώνοντας τις νέες λέξεις, ενώ ο πρωταγωνιστής της ταινίας, που αφηγείται την ιστορία, και ο μικρός του φίλος μπαίνουν μέσα στο κάδρο, ενώνοντας νοηματικά το παρελθόν με το παρόν, τη δεκαετία του 1990.

(Από το βιβλίο του Γιάννη Σκοπετέα ''Η βιντεοκάμερα και η οπτικοακουστική καταγραφη'')



The finest and most difficult sequence shot lasting 4 '29'' winner of the Palme d'Or at Cannes (1998) film by Theo Angelopoulos ''Eternity and a Day'' (director of photography Andreas Sinanos). Within a single shot, the middle-aged protagonist of the film tells the kid co-star, a folk legend about Zakynthos Dionysios Solomos: Because Solomos didn't know Greek well, used to ''buy'' words, paying Greeks for each new word they said.

The camera with a telephoto lens to elevated crane rails and mechanism travelin, begins a zoom backwards framing alleged sea and the fishermen of the island by a ruined castle battlement at the time of the Greek revolution.

When the zoom is completed, the camera begins a move back to frame the poet who looks the sea and meditates. Then, getting up from his seat and walking.

The movement of the camera goes backwards (rumor has it that dozens of assistants gathered the berries with tremendous speed while the camera went back ceaselessly revealing the space in front of it). The poet goes to the middle of the space represents the dissolved enslaved Greece, where he meets a spatial set of words to sell his poems.

The movement of the camera back continues. The poet sat still recording new words, while the protagonist of the film, which tells the story, and a little friend come into the frame, conceptually unifying the past and present, in the 1990's.

(From the book of John Skopeteas ''The camera and audio-visual recording'')

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

"Θυσιαστήριο" και "Ειρήνη", σε μουσική Αλέκου Ξένου, από το Β3 "Αληθώς"

  Χθες βράδυ, στο Κέντρο Λόγου Μπανάτου "Αληθώς"  
  Οπτικοακουστικά: Ιωάννης-Πορφύριος Καποδίστριας




Όπως σάς έχουμε πληροφορήσει, χθες το βράδυ, στην Παναγούλα Μπανάτου πραγματοποιήθηκε επιτυχέστατα η 3η σύναξη του β΄ κύκλου τού Κέντρου Λόγου "Αληθώς", η οποία ήταν αφιερωμένη στο πώς η Τέχνη των Ζακυνθίων Δημιουργών αντιμετώπισε και απέδωσε τον Πόλεμο του Σαράντα και την Αντίσταση του Ελληνικού Λαού, τόσο στα εικαστικά, όσο και στη μουσική

Στην παρούσα ανάρτηση ασχολούμαστε με το β΄ μέρος της βραδιάς, στο οποίο αποδόθηκε τιμή στον Μουσουργό Αλέκο Ξένο (1912-1995), έναν ολόκληρο αιώνα μετά τη γέννησή του. Για τον μεγάλο αυτόν συνθέτη μίλησε προς τους θιασώτες τού "Αληθώς" ο νέος συνθέτης Διονύσης Μπουκουβάλας. Την ομιλία του δημοσιεύσαμε ήδη στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη μας "Παραθέματα λόγου" και μπορείτε ν' αναγνώσετε μ' ένα κλικ εδώ.

Στις επόμενες ημέρες θ' αναρτήσουμε στο πολυπεριοδικό μας videos τόσο με την ομιλία Μπουκουβάλα, όσο με τις συνθέσεις Ξένου, που αποδόθηκαν από δύο νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες τής Ζακύνθου, την Κατερίνα Μποτώνη και Αλέξανδρο Αμανατίδη. Μέχρι τότε μπορείτε να δείτε και ν' ακούσετε δύο από αυτά, από ερασιτεχνική λήψη: α) Το "Θυσιαστήριο", σε στίχους Γιώργου Κοτζιούλα και β) την "Ειρήνη", σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου. 




Φωτορεπορτάζ από το Αφιέρωμα τού Κέντρου Λόγου «Αληθώς» στην Ζακυνθινή Τέχνη του '40

 Χθες βράδυ στην Παναγούλα Μπανάτου 
  Φωτορεπορτάζ: Ιωάννης Πορφύριος Καποδίστριας  

Η πνευματική Ζάκυνθος (μουσικοί, λογοτέχνες, εικαστικοί, ηθοποιοί, εκπαιδευτικοί), ο επιστημονικός κόσμος τού νησιού και απλός λαός ήταν όλοι παρόντες στον ασφυκτικά γεμάτο ναό της Παναγούλας Μπανάτου, χθες το βράδυ, κατά την μεγάλη κι επίσημη 3η Σύναξη τού β΄ κύκλου δραστηριοτήτων τού Κέντρου Λόγου «ΑΛΗΘΩΣ», η οποία ήταν αφιερωμένη στην μνημοσύνη τού Απελευθερωτικού Αγώνα τού Σαράντα και της Αντίστασης των Ελλήνων, ειδικότερα μάλιστα στο πώς οι Ζακυνθινοί Καλλιτέχνες απέδωσαν την εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου


Η βραδιά ξεκίνησε με μιαν ιδιαίτατα ενδιαφέρουσα διάλεξη από την Αρχαιολόγο – Διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων Κατερίνα Δεμέτημε θέμα: «Η συμβολή των Ζακυνθίων Εικαστικών στον Πόλεμο του Σαράντα»



Η κ. Δεμέτη, μεταχειριζόμενη πλούσιο εποπτικό υλικό, παρουσίασε τον Μεγάλο Πόλεμο και την αξιοθαύμαστη Αντίσταση του ελληνικού λαού μες από τα μάτια εντοπίων δημιουργών, όπως του χαράκτη Γιάννη Κεφαλληνού και του εργαστηρίου του, της γλύπτριας Κατερίνας Χαριάτη-Σισμάνη, των ζωγράφων Χρήστου και Μαρίας Ρουσέα. Πρωτοπαρουσιάστηκαν μάλιστα δεκατέσσερα άγνωστα παιδικά σχέδια της Μαρίας Ρουσέα, σχολιαστικά της εμπειρίας του Σαράντα.







Ο μουσουργός Αλέκος Ξένος (1912-1995),
δια χειρός Θάλειας Ξενάκη

Το δεύτερο μέρος τής βραδιάς ήταν μουσικό και το παρουσίασε ευσύνοπτα ο συνθέτης ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ, ομιλώντας με θέμα: «Ο μουσουργός Αλέκος Ξένος, ως μουσικός της Εθνικής Αντίστασης». Σημειωτέον, φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Μουσουργού (1912-1995), η δε μητέρα του καταγόταν από το Μπανάτο, οπότε η εν λόγω αναφορά στην πολυκύμαντη ζωή και το σπουδαίο έργο του αποτέλεσε ελάχιστη εξόφληση οφειλόμενης τιμής στη μνήμη του. Η μορφή του μάλιστα δέσποζε στον χώρο, καθότι είχε εκτεθεί σε σχέδιο, το οποίο ζωγράφισε η Ζακυνθινή Ζωγράφος Θάλεια Ξενάκη.
















Στη συνέχεια κι ενώ στο πιάνο βρισκόταν ο Διονύσης Μπουκουβάλας, δυο πολλά υποσχόμενα ζακυνθινόπουλα, ταλαντούχοι νέοι καλλιτέχνες, ο τενόρος Αλέξανδρος Αμανατίδης και η μέτζο σοπράνο Κατερίνα Μποτώνη απέδωσαν πέντε συνθέσεις του Αλέκου Ξένου, συγκινώντας βαθύτατα τους παρευρισκόμενους.


Προτού κλείσει η βραδιά, ο υπεύθυνος του Μορφωτικού Κέντρου, Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Παναγιώτης Καποδίστριας,  ευχαρίστησε θερμά τόσο τους Σεβ. Μητροπολίτες Ζακύνθου κ. Διονύσιο και Δωδώνης κ. Χρυσόστομο για την αυτοπρόσωπη παρουσία τους και την εν γένει στήριξή τους, το Ιερατείο που παρίστατο, τον Αντιδήμαρχο Ζακυνθίων Διονύσιο Φιλ. Τουρκάκη, τον Πρόεδρο Μπανάτου Χαράλαμπο Δημ. Κοντονή, τον Πρόεδρο της Εθελοντικής Ομάδας Σπυρίδωνα Διον. Κοντονή, τον Δημοτικό Σύμβουλο Διονύσιο Παν. Στραβοπόδη, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ενορίας, τον Διευθυντή τού Γυμνασίου Βανάτου Γιάννη Αγαλιανό και τον Σύλλογο Διδασκόντων  τού ίδιου Σχολείου για όσα προσφέρουν εκάστοτε στις δράσεις του «Αληθώς». Τόνισε, τέλος, αφενός μεν ότι οι ανοικτές αυτές μηνιαίες συνάξεις του Κέντρου στοχεύουν στην «ψυχαγωγία» ως αγωγή της ψυχής, αφετέρου δε ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση τιμής και μνήμης τού πνεύματος του '40, με τα μηνύματα που εξέπεμψε, αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση όλων μας υπέρ της Ειρήνης και της Αδελφοσύνης στον καιρό και στον τόπο μιας Νέας Κατοχής



[Κατά τις επόμενες ημέρες θα δημοσιευθούν, αφενός μεν videos από την εκδήλωση, αφετέρου δε οι δύο διαλέξεις. Μείνετε συντονισμένοι.]

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

14 παιδικά σχέδια τής ζωγράφου Μαρίας Ρουσέα, από την εμπειρία του '40, θα ανακοινώσει η Κατερίνα Δεμέτη στο Β3 «Αληθώς»


Στην αυριανή διάλεξη περί της συμβολής της Ζακυνθινών Εικαστικών στον Πόλεμο του Σαράντα, την οποία θα παρουσιάσει κατά την 3η Σύναξη του β΄ κύκλου δράσεων του Κέντρου Λόγου «Αληθώς» η Κατερίνα Δεμέτη, Αρχαιολόγος και Διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, μεταξύ των πολλών άλλων, θα δημοσιοποιηθούν για πρώτη φορά 14 παιδικά σχέδια της ζωγράφου Μαρίας Ρουσέα (αδελφής της μεγάλης κυρίας του θεάτρου και του κινηματογράφου Τζένης Ρουσέα), τα οποία η ίδια η καλλιτέχνιδα δώρισε στο πλουσιότατο Αρχείο τού ανωτέρω Μουσείου.

Στην παρούσα ανάρτηση, προδημοσιεύουμε δύο από αυτά. Ζωγραφίστηκαν το 1941, όταν η Ρουσέα ήταν σε ηλικία 12 ετών -γεννήθηκε το 1929- και πρόκειται για σχέδια με μολύβι και ξυλομπογιές, διαστάσεων 25Χ17,5 εκ. Το πρώτο τιτλοφορείται «Ιταλία» και το δεύτερο «Το πρώτο κτύπημα».




Κατά τούτο είναι πολυσήμαντα -θεωρούμε- τα σχέδια τής Ρουσέα: Ένα 12χρονο παιδί βιώνει την φρικτότητα του Πολέμου. Κυκλοφορεί σ’ ένα περιβάλλον εχθρικής εισβολής με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχοσύνθεσή του. Μεγαλώνοντας η μικρή Μαρία σ’ ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον, όντας κόρη τού μεγάλου Ζακυνθινού Δασκάλου της Αγιογραφίας και της κοσμικής Ζωγραφικής Χρήστου Ρουσέα (1896-1978), εκφράζεται και - γιατί όχι;- ανθίσταται με τα μόνα όπλα, που εκπαιδεύεται να διαθέτει δια βίου: τα μολύβια, τις ξυλομπογιές και τα χαρτιά της!

Περισσότερα και ειδικότερα θα ενωτισθούμε από την εκλεκτή ομιλήτρια κ. Δεμέτη, αύριο Κυριακή, 28η Οκτωβρίου 2012, ώρα 7 το βράδυ, στον ναό της Παναγούλας Μπανάτου. Σας περιμένουμε!!!

Προετοιμάζοντας την φιλολογικομουσική βραδιά περί της Ζακυνθινής Τέχνης τού '40 / Κέντρο Λόγου «Αληθώς»



Από πολλές ημέρες πριν έχουμε ανακοινώσει την 3η για φέτος εκδήλωση τού Κέντρου Λόγου Μπανάτου «ΑΛΗΘΩΣ», η οποία μπορεί να εκληφθεί ως συμμετοχή μας στην επέτειο τού "ΟΧΙ" των Ελλήνων κατά τον απελευθερωτικό Αγώνα μας από την ιταλογερμανική επικυριαρχία, το 1940 και εντεύθεν. 

Πιο συγκεκριμένα, εμείς, ως Μορφωτικό Κέντρο, με τους έγκριτους συνεργάτες μας, πρόκειται να διερευνήσουμε / παρουσιάσουμε το πώς οι Ζακυνθινοί Καλλιτέχνες (εικαστικοί και ένας μουσουργός) απέδωσαν την αποτρόπαιη εμπειρία του Δευτέρου Παγκοσμίου ΠολέμουΘυμίζουμε ότι η εν λόγω εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί αύριο, 28η Οκτωβρίου 2012, ώρα 7 το βράδυ ακριβώς, στον περικαλλή κι ευρύχωρο ναό τής Παναγούλας Μπανάτου

Ήδη η έμπειρη ερευνήτρια Κατερίνα Δεμέτη, Αρχαιολόγος – Διευθύντρια του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων και συνάμα αφοσιωμένη συνοδοιπόρος της πολιτιστικής απόπειρας του "Αληθώς", έχει σχεδόν ολοκληρώσει την συγγραφή τής διάλεξής της, με θέμα: «Η συμβολή των Ζακυνθίων Εικαστικών στον Πόλεμο του Σαράντα». Κατά πληροφορίες μας, μεταξύ των πολλών άλλων, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά ανέκδοτα και άγνωστα σχέδια της ζωγράφου Μαρίας Ρουσέα, που αφορούν στο '40 και η ίδια η Ρουσέα παρεχώρησε -ως αρχειακό υλικό- στο Μουσείο Σολωμού. 

Εν τω μεταξύ, ο άξιος και πολλά υποσχόμενος Ζακυνθινός συνθέτης Διονύσης Μπουκουβάλας είναι πανέτοιμος για την ομιλία του -εισαγωγή στο μουσικό μέρος της βραδιάς- με θέμα: «Ο μουσουργός Αλέκος Ξένος, ως μουσικός της Εθνικής Αντίστασης»


Ταυτόχρονα ο αγαπητός μας Διονύσης συνεχίζει τις πρόβες με τον τενόρο Αλέξανδρο Αμανατίδη (φωτό ανωτέρω) και την μέτζο σοπράνο Κατερίνα Μποτώνη (φωτό ανωτέρω), δεδομένου ότι, με τον ίδιο στο πιάνο, οι δύο νεαροί και φερέλπιδες Ζακυνθινοί Καλλιτέχνες, θα αποδώσουν ορισμένες αξιάκουστες συνθέσεις τού αλησμόνητου συνθέτη Αλέκου Ξένου. 


Σημειωτέον ότι εξαιρετικά τιμάται φέτος ο ΑΛΕΚΟΣ ΞΕΝΟΣ (1912-1995), τόσο από την πνευματική Ζάκυνθο, τους απανταχού φιλόμουσους, όσο και από το δικό μας μικρό τόπο, το Μπανάτο (γενέθλιο χωριό της μητέρας του), καθώς συμπληρώνεται ένας πλήρης αιώνας από την γέννησή του. [Σχετικό αφιερωματικό άρθρο τού Διονύση Μπουκουβάλα, δημοσιεύσαμε στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη μας "Παραθέματα Λόγου" κι εσείς μπορείτε να το μελετήσετε, κάνοντας κλικ εδώ]. 

Στο πλαίσιο, εξάλλου, της οφειλόμενης αυτής τιμής προς τον μεγάλο Μουσουργό, η ταλαντούχα Ζακυνθινή ζωγράφος Θάλεια Ξενάκη (φωτό δίπλα) θα εκθέσει ένα σχέδιο της μορφής του.
π. Π. Κ.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Με λεζάντα στίχους [6. Ομπρελίτσες πάχνης]













Της πάχνης εσείς ομπρελίτσες ανάποδες
υπο-
φέρτε με
στην τόσο εφήμερη αιωνιότητά σας.

[Φωτογραφίες – ποίηση: π. Παναγιώτης Καποδίστριας, 26 Οκτωβρίου 2012]

Η Έρση Λάγκε διαβάζει το ανέκδοτο διήγημά της "Το λιβάδι με τις πεταλούδες"




[Η βραβευμένη με Κρατικό Βραβείο διηγηματογράφος Έρση Λάγκε διαβάζει το ανέκδοτο διήγημά της "Το λιβάδι με τις πεταλούδες", στον φακό του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, για λογαριασμό του Οπτικοακουστικού Αρχείου των Ζακυνθίων Δημιουργών, που εγκαινίασε πέρυσι το e-περιοδικό Στον ίσκιο του Ήσκιου.
Η μαγνητοσκόπηση έγινε το απόγευμα της Δευτέρας, 8 Οκτωβρίου 2012, στο σπίτι της, στην περιοχή Αγίου Χαραλάμπη στο Ποτάμι Ζακύνθου.
Εξάλλου, για όσους έχουν συνηθίσει να διαβάζουν και όχι ν' ακούν τη λογοτεχνία, δημοσιεύσαμε ήδη το εν λόγω διήγημα τής Λάγκε, στα Παραθέματα λόγουεδώ.]

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Το 1940 στη Ζακυνθινή Τέχνη. Μια επιπλέον εκδήλωση του Κέντρου Λόγου Μπανάτου "Αληθώς"


Το Κέντρο Λόγου Μπανάτου ΑΛΗΘΩΣ, συμμετέχοντας στην μνημοσύνη τού Απελευθερωτικού Αγώνα του Σαράντα και της Αντίστασης των Ελλήνων, ετοιμάζει την 3η εκδήλωση του β΄ κύκλου των δράσεών του, που αφορά στο πώς οι Ζακυνθινοί Καλλιτέχνες απέδωσαν την εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή, 28η Οκτωβρίου 2012, ώρα 7 το βράδυ, στον ναό της Παναγούλας Μπανάτου και θα περιλαμβάνει:
α) Διάλεξη τής Αρχαιολόγου – Διευθύντριας του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΔΕΜΕΤΗ, με θέμα: «Η συμβολή των Ζακυνθίων Εικαστικών στον Πόλεμο του Σαράντα».
β) Παρουσίαση τού συνθέτη ΔΙΟΝΥΣΗ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ, με θέμα: «Ο μουσουργός Αλέκος Ξένος, ως μουσικός της Εθνικής Αντίστασης».
γ) Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ (τενόρος) και η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΟΤΩΝΗ (μέτζο σοπράνο) θα αποδώσουν ορισμένες από τις συνθέσεις του Αλέκου Ξένου, ενώ στο πιάνο θα συνοδεύει ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμμετοχή τού «Αληθώς» στον εορτασμό για τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του ΑΛΕΚΟΥ ΞΕΝΟΥ (1912-1995) έχει ιδιαίτερη σημασία, για τον πρόσθετο λόγο ότι η μητέρα τού συνθέτη καταγόταν από το Μπανάτο. 


Σημείωση: Η αφίσα της εκδήλωσης είναι (όπως πάντα) μια δημιουργία του μόνιμου συνεργάτη μας Ιωάννη-Πορφύριου Καποδίστρια. 


Μια κυπριακή ταινία: "Το φως στην ποίηση του Διονυσίου Σολωμού"

Παραγωγή Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου: 2007, Διάρκεια 15΄


O Διονύσιος Σολωμός προβάλλει μέσα από τον τόπο του ιερού. O Σολωμός δεν είναι μόνο ποιητής της ιστορικότητας. Oύτε ποιητής εθνικός, με την έννοια της κατάθεσης και ανάδειξης της ιστορικής και εθνικής περιπέτειας.

O Σολωμός μάς πάει παραπέρα. Eκεί που ολοκληρώνεται η ποιητική του κατάθεση είναι μέσα από το φωτισμό και την αποκάλυψη ή τη συνάντηση με τον τόπο του ιερού. Mε τη συνάντηση με το άλλο φως.

O Σολωμός διαφεύγει τον τόπο της ιστορικότητας, για να οδηγηθεί σ’ έναν άλλο τόπο και σ’ έναν άλλο χρόνο. Aυτόν που μας συνάπτει με μιαν άλλη αρχέγονη μνήμη. Που αποκαλύπτει τη μυστική ιερότητα των πραγμάτων. Έχουμε στο Σολωμό ένα άμετρο, ένα άλλο φως. Ένα φως μυστικό.

H ποίηση του, ακολουθώντας μια πορεία, από τη θεματική της ιστορικότητας που τη χαρακτηρίζει συγχρόνως ο ιδανισμός της αθωότητας και η καθαρότητα του φυσικού φωτός, θα οδηγηθεί, σ’ ένα δεύτερο στάδιο, στην κυρίαρχη θεματική του πάθους. Xωρίς να απουσιάζει το ιερό από την πρώτη και δεύτερη φάση της ποιητικής του, εντούτοις η ολοκλήρωση του ιερού και η αποκάλυψη του μυστικού θα επέλθει με την ποίηση της ωριμότητας του ποιητή, με τους «Eλεύθερους Πολιορκημένους», τον «Kρητικό» και τον «Πόρφυρα».

Mε την είσοδο στην ποιητική ωριμότητα ο πληθυσμός, μέσα από την ιερότητα και αγιότητα που εκπέμπει, καθίσταται μυστικός. Eδώ πια θα εισέλθει η Φεγγαροντυμένη, ως γυναικεία αναδυόμενη μορφή, πλημμυρισμένη από ένα μυστικό φως. Δεν είμαστε στο συμβολισμό, ούτε και στην αλληγορία. Είμαστε στον τόπο του μυστικού. H φεγγαροντυμένη δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. Εισέρχεται μέσα στον κόσμο και τον μεταποιεί ή μεταμορφώνει. 


Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Με λεζάντα στίχους [5. Anti-Troika]


Ωσάν το δέντρο κραυγάζεις κι εσύ
απ' τις ρίζες του λαδιού σου
Έλληνά μου.

[Ποίηση - φωτογραφία: π. Παναγιώτης Καποδίστριας / Απόγευμα 23ης Οκτωβρίου 2012]

Σωκράτης Καψάσκης [59η φωτογραφία ταυτότητας]

Σωκράτης Καψάσκης (1928-2007), ο φευγάτος φίλος

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails