Ποιητικά σχόλια από ένα ταξίδι στη Ρόδο

Ποίηση Παναγιώτη Καποδίστρια 

ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ

α΄

Ροδίζει πρωί -

“αστραπή θεότητος”

εκπλήσσει τον νου.

β΄

Σου τραυματίζει

την αφή και το βλέμμα

ροδίτης ήλιος.

γ΄

Ξέρει τα πάντα

τ’ άλαλο λιθόστρωτο

γι’ αυτό σιωπά.

δ΄

Πότης ιππότης

ξεχάστηκε στην πόλη

και τον χλευάζουν.

ε΄

Επιβιώνεις

τεμαχίζοντας το φως

σαν πορτοκάλι.

στ΄

Σε συντροφεύουν

πολύβουες παρέες

εντέλει μόνον.

ζ΄

Στο Θάρρι λερός

ξεθαρρεύεις εντελώς

και ξεπλένεσαι.

η΄

Της Φιλερήμου

φθαρμένο το πρόσωπο

εσωστρέφεται.

θ΄

Παγόνια πάθους

στον παράδρομο αυτόν

ιερώνονται.

ι΄

Ελάφια στέκουν

εκεί που ορθωνόταν

μπρούτζινος θεός.

ια΄

Τι Οφιούσα

τι Ελαφούσα - ίδιος

ο κατακτητής.

ιβ΄

Λίνδος της μνήμης

διαθέτει Παναίτιο

για κάθε χρεία.

ιγ΄

Ήλιος του κάστρου

τις άπυρες θυσίες

τελεσιουργεί.

ιδ΄

Ουδείς αλλάζει -

ανάποδα φορεί τα

ρούχα του και ζει.

(Ρόδος, 5-9.10.2022)