Κείμενο-φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Το δάσος από κέδρους στο μεγάλο νησί των Στροφάδων είναι μια άλλη υπέροχη γωνιά του επίγειου αυτού παραδείσου. Πυκνότατη βλάστηση, μεγαλοπρεπή δέντρα εντυπωσιακά σε μέγεθος (Juniporus Phoenica), επικυρίαρχα σήμερα του τόπου, καθυποβάλλουν με την επίμονη αντοχή τους στους Αέρηδες και τη μυστικιστική τους διάθεση να κλείνουν τον δρόμο στους αμύητους. Θάλεγε κανείς, ότι -όπως και ο παπα Γρηγόρης- κι αυτά δεν επιθυμούν επισκέπτες στην επικράτειά τους. Αν μπορούσαν μάλιστα να επιταχύνουν με κινηματογραφικό τρόπο τον Χρόνο, θα μάς απέκλειαν ασφαλώς τις προσβάσεις.
Το δάσος των κέδρων και ο αφιλόξενος λόγγος οδηγούν έως την αχαλίνωτη θάλασσα, όπου οι Αέρηδες έχουν κυριολεκτικά ξυρίσει τα δέντρα, δημιουργώντας μια παράδοξη αίσθηση land art, αλλά και θαυμασμού, λόγω του διαρκούς αυτού και σκληρού παιχνιδιού άγριας φύσης και πανάγριων νερών.
Το δάσος από κέδρους στο μεγάλο νησί των Στροφάδων είναι μια άλλη υπέροχη γωνιά του επίγειου αυτού παραδείσου. Πυκνότατη βλάστηση, μεγαλοπρεπή δέντρα εντυπωσιακά σε μέγεθος (Juniporus Phoenica), επικυρίαρχα σήμερα του τόπου, καθυποβάλλουν με την επίμονη αντοχή τους στους Αέρηδες και τη μυστικιστική τους διάθεση να κλείνουν τον δρόμο στους αμύητους. Θάλεγε κανείς, ότι -όπως και ο παπα Γρηγόρης- κι αυτά δεν επιθυμούν επισκέπτες στην επικράτειά τους. Αν μπορούσαν μάλιστα να επιταχύνουν με κινηματογραφικό τρόπο τον Χρόνο, θα μάς απέκλειαν ασφαλώς τις προσβάσεις.
Το δάσος των κέδρων και ο αφιλόξενος λόγγος οδηγούν έως την αχαλίνωτη θάλασσα, όπου οι Αέρηδες έχουν κυριολεκτικά ξυρίσει τα δέντρα, δημιουργώντας μια παράδοξη αίσθηση land art, αλλά και θαυμασμού, λόγω του διαρκούς αυτού και σκληρού παιχνιδιού άγριας φύσης και πανάγριων νερών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου