Διάγουμε οι Ζακυνθινοί και άπαντες οι μετέχοντες της ημετέρας παιδείας Έτος Ούγου Φώσκολου, αλλά και Διονυσίου Σολωμού. Περί Φώσκολου όμως ο αποψινός λόγος. Αραιά και πού κάποια (σημαντικά όντως) πράγματα συντελούνται ως προς την επέτειο αυτήν από ιδιωτικούς φορείς, όπως π.χ. οι εκδηλώσεις του Μουσείου Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων. Αλλά όλα ετούτα δεν συναποτελούν το δέον γενέσθαι από πλευράς επίσημης πολιτείας και τοπικών επίσημων παραγόντων.
Το σπίτι αίφνης του Φώσκολου, δεν είναι -ως φαίνεται- μπορετό να ξαναορθωθεί, μήτε είμαστε έτοιμοι για καλλιέργεια μιας οποιασδήποτε μορφής φωσκολιανών σπουδών, εδώ στον τόπο που τον γέννησε και ο ίδιος λάτρευε νοσταλγικότατα. Ευελπιστούμε πάντως, ότι ο Διονύσης Σέρρας, μες από τα Επτανησιακά Φύλλα του θα συνεισφέρει και στο προκείμενο Έτος ό,τι καλύτερο και ποιοτικότερο μπορεί. Αρκεί όμως αυτό; Πού είναι η βούληση των υψηλά (ή, μήπως, πολύ χαμηλά) ισταμένων; Με τι, άραγε, υπερ-πολιτισμικό ασχολείται αυτό τον καιρό το λεγόμενο Πολιτιστικό Τμήμα της ημετέρας Νομαρχίας (διάβαζε: Μοναρχίας); Ποιους και πόσους ευαισθητοποιεί εντέλει η τρέχουσα επέτειος;
Για να σοβαρευτούμε, προσγειωνόμενοι: Μάλλον ουδείς στις ημέρες μας συγκινείται για οτιδήποτε φιλοπνευματικό, πλην των οικονομικών κατακτήσεων και των ερωτικών επιδόσεων, εφόσον τα δύο αυτά συνήθως συνεφάπτονται... Μόνον μερικοί γραφικοί "κουλτουροταλαίπωροι", όπως μάς χαρακτήρισε πρόσφατα διευθυντής (ο παν-ηλίθιος!!!) δημόσιας υπηρεσίας. Αλήθεια, θυμάστε τον άλλον, τον αλήστου μνήμης Υπουργό τάδε, που είχε αποκαλέσει "λαπάδες" τους ποιητές; Οποία οπισθοδρόμηση και παρακμή εκκωφαντική... Αλίμονο στο σήμερα και κυρίως στο αύριο του τόπου ετουτουνού...
Ας παρηγορηθούμε παρ' όλ' αυτά, εν έτει φωσκολικώ τε και σολωμικώ, ακούγοντας απόψε το ποίημα "Alla sera" του ζακυνθινοϊταλού Ποιητή μας (πλήν "λαπά") Ούγου Φώσκολου, στα ιταλικά, από ένα μικρό βιντεάκι που αλίευσα στο YouTube:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου