Ό,τι και να προφέρει ο Κανείς μας για τον ιερότατο αυτόν τόπο θα είναι μειονεκτικό και παράταιρο, διότι πρώτοι εμείς βιώνουμε τη Λιγοσύνη στο πετσί μας, σε καιρό δυσοίωνο και τόπο βεβορβορωμένο.
Ως εκ τούτου, έκπληκτοι κι εμείς προσκυνητές του Τέλειου και της Αρμονίας ή έστω αδέξιοι ωτακουστές μυστηρίων (ή και πειστηρίων) αρχαιότατων, περιοριζόμαστε να αιχμαλωτίζουμε στα κλικ του φωτογραφικού φακού στιγμές Αιωνιότητας, ήτοι τον Τόπο και τις Αναπνοές, τον Καύσωνα και τις Ισκιάδες, την Πραότη και τη Μέθη, τις Ηδονές και τις Ωδίνες, το Κοίλο, την Ορχήστρα, τις Ιαχές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου