Από την καθημερινότητα του παπα Γρηγόρη των Στροφάδων

Ο Ιερομόναχος Γρηγόριος Κλάδης είναι γνωστός και συχνός στο Ιστολόγιό μας, ως ο αφιερωμένος και μοναδικός οικιστής των Στροφάδων Νήσων. Σήμερα ξεναγούμε τους φίλους επισκέπτες μας στην καθημερινότητα του παπα Γρηγόρη.

Χωρίς το ράσο του (για να έχει άνεση στις εξωτερικές δουλειές), βγάζει ή μπάζει τα πρόβατα στο μαντρί, αρμέγει, πήζει τυρί για τις ανάγκες του Μοναστηριού στη Ζάκυνθο, σ' ένα περιβάλλον λιτότατο, που παραπέμπει κατευθείαν στα χωριά της ελλαδικής υπαίθρου των δεκαετιών του '50 ή του '60.

Έτσι οικονομεί τη μοναξιά της Καθημερινότητας και την καθημερινότητα της Μοναξιάς του ο αφοσιωμένος στην ιερή αυτή γή -κουκίδα στο νότιο Ιόνιο- Ιερομόναχος.

Έχει κανείς ένσταση για μια τέτοια ζωή; Ή μήπως προτιμά την επικρατούσα δυσωδία στην πόλη της Ζακύνθου, εκείνη την αφόρητη μπόχα -εννοώ- που σε παίρνει από τα μούτρα, καθώς ξεσκεπάστηκε μόλις ο βόθρος των σκανδάλων και της πολιτικής διαπλοκής;