Που ανάβλεψα στο Κέντρο
είδα το αύριο
Δέντρο.
β
Το ανυπάκουο θάμβος
η φυγή
και το ρεύμα
η καρδιακή σου παρόρμηση
απόψε ως αρμόζει
και το ρω με δασεία
πάλι που θα με καταδιώξει
ο ατελέσφορος καιρός
να μού παύει τον ήλιο
κι από πάνω τα μάτια
τρεις χιλιάδες κομμάτια.
[Από την ποιητική συλλογή του Π.Κ. Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει, εκδ. Αίολος 1995, σ. 30 εξ.]
2 σχόλια:
Ιδανική η χτεσινή μέρα για φωτογράφηση ε; Τέτοιο τοπίο μέσα στην ομίχλη...Και για ποίηση φυσικά!
Και να σκεφτείς, ότι αυτή τη φωτό την τράβηξα, μες από το μπροστινό τζάμι του αυτοκινήτου, οδηγώντας προς την πόλη για την 1η ώρα του σχολείου... Πέτυχε ευτυχώς. Ήταν μια στιγμή ανεπανάληπτη. Βέβαια, τριγύρω υπήρχαν σκουπίδια. Δες την άλλη πλευρά (την ασχημότατη και βρομερή) του ίδιου νομίσματος στο
Βουστροφηδόν .
Δημοσίευση σχολίου