Είναι και αυτό κάτι! Στην αναβροχιά, καλό και το χαλάζι. Που πάει να πει, ότι σ' ετούτο τον καιρό τον εξόχως αντι-ποιητικό, στον κακό μας τον καιρό θάθελα σωστότερα, έστω και με τον τρόπο της ανταλλαγής ποιημάτων μεταξύ των Ιστολόγων, υπάρχει επιτέλους μια κάποια Αντί-δραση. Διαδηλώνουμε, ότι δεν παραμένουμε στα ίδια και τα ίδια. Ότι αποφεύγουμε την δυσοσμία των σκανδάλων. Ότι δεν θέλουμε ν' ακούμε πια τις αισχρότητες δημοσιολόγων και δημοσιογράφων. Πληκτρολογώντας σκέψεις ο καθένας μες από το προσωπικό του καταφύγιο-blog και ανταλλάσσοντας απόψεις μεταξύ μας, πραγματοποιούμε την προσωπική μας δι-έξοδο από τα χαπερπή, τιποτένια και βρομερά.
Η Ποίηση ως παιχνίδι των Ιστολογίων, θέλει κατά βάθος και μπορεί κατ' ουσίαν να λειτουργήσει ευεργετικά, αλλά και αντιστασιακά, ως αντι-ποίηση θανάτου, του κάθε είδους καθημερινού μας θανάτου, αναβιβάζοντας σ' εξαιρετική πράξη χαράς αυτή την σε πρώτη προσέγγιση απλοϊκή ασχολία, ενώ τριγύρω κυκλοφορούν ολοένα πρόσωπα απρόσωπα ή προσωπιδοφορεμένα.
Έλαβα δυο προσκλήσεις συμμετοχής στο παιχνίδι. Από τα Ονειρομαγειρέματα και από τον Χωραΐτη. Τι να κάμω; Υποτάχτηκα στη βούληση του λαού ή "τραβάτε με και ας κλαίω"! Ανασύρω, λοιπόν, δυο ποιήματα από τα βιβλία μου: Το πρώτο αφορά στην "ευφάνταστη πατρίδα" μας τη Ζάκυνθο, η οποία ταλανίζεται από πνευματική ακηδία, την ίδια στιγμή που βαυκαλίζεται για το ένδοξο σολωμικό και καλβικό παρελθόν της. Το δεύτερο μιλά "περί πόλεως" και αφορά (κατά βάθος) στα πολιτικά δεδομένα του Ελλαδιστάν μας και στον κοινωνικοπνευματικό αποκλεισμό που μπορεί να υποστεί ο αντιδρών στα δεδομένα αυτά.
Με τη σειρά μου, σύμφωνα με το παιχνίδι, καλώ να πάρουν τη σκυτάλη της αντιδραστικής Ποίησης ο Πυλαρινός, ο Χοιροβοσκός, ο Grosso modo, ο Πιτσιρίκος, ο Οίακας, τα Νεφελώματα, η Ιδιωτική Οδός και η abttha. Θα χαρώ πολύ να υπάρξει αυτή η αλυσίδα ποιητικού λόγου!!!
MATER DOLOROSA
Χειμώνας κακογράφος και πάει λέοντας
με το χι και το σίγμα του
δόντια πονετικότερα
με το Φλεβάρη Κάλβο του
και το Μάρτη Σολωμό
με φωτισμόν ολόκορμο
από κείνον κυριακάτικα του Ονείρου.
Άα, μωρέ πατρίδα ευφάνταστη
πατρίδα ιδι-
αιτέρα
πλεχτό ξηλωμένο
μα βολικό μου έτσι κι αλλιώς
ωδοποιούς εξ αμελείας απόχτησες
περίπυστους
από νωρίς να ξε-
καρδίζονται
στις λακκούβες των λέξεων
ή στα όμβρια χαμόγελα
για ν' ανοίξει επιτέλους ο δρόμος
και να περάσει μύρα χέουσα
ντάλα μεσημέρι
ως είθισται
η Mater Dolorosa.
ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΩΣ
Κάμανε κόμμα τα χρώματα
εναντίον μου.
-Δεν πολιτεύομαι, τους δήλωσα
κι έμεινα
ο επιπόλαιος
εκτός ορίων πόλεως.
24 σχόλια:
Καλημέρα!Εξαιρετικά εύστοχη η επιλογή των συγκεκριμένων ποιημάτων.Κρυβουν εντονότατα νοήματα γι'αυτούς που έχουν τη διάθεση να διαβάσουν ¨ανάμεσα στις γραμμές¨...
Σήμερα έγινε η ΑΝΑΤΡΟΠΗ!!!!!!
Μοναδική ανάρτηση!
Μοναδικοί στίχοι,
Μαναδικά και δυνατά νοήματα!
Από επίσης ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ!!!!
"...λακκούβες των λέξεων
ή στα όμβρια χαμόγελα..."
Μεθ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Αααααα πολύ μου άρεσε το "Περί πόλεως"!!!
Σκέφτομαι ότι αποτελεί μάλλον πλεονασμό η αναφορά περί αντίστασης που ενυπάρχει έτσι κι αλλιώς στην πραγματική ποίηση όπως αυτή που μπορεί κανείς να απολαύσει μέσα από τούτη την ανάρτηση!
Ευχαριστώ!
Καλησπέρα και απο εμένα.
Κι αν αυτό που διαβάζω δεν είναι η αλήθεια μου-μας, σκαλισμένη πέτρα απο έναν άξιο τεχνήτη του λόγου, τότε τί?
Πόσο φως καθαρίζει τα ομιχλώδη τοπία μπρος σου?
Αποδέχτηκα την τιμιτική πρόσκληση με μεγάλη χαρά και αυτή τη στιγμή τρέχω με την σκυτάλη ανά χείρας.
Καλό βράδυ
@ Δημήτρη,
για να το λες, ασφαλώς κάπως θα σού μίλησαν αυτά τα ποιηματάκια μου. Είναι κάτι κι αυτό στη σκριζορόζ πραγματικότητα!
@ Κυρά των Γλάρων,
Ούτε ανατροπή, μήτε μοναδικοί στίχοι, όπως γράφεις. Η καλή σου καρδιά τα λέει αυτά. Σ' ευχαριστώ πάντως.
Εγώ λέω απλώς:
Α-ΝΤΙ-ΣΤΑ-ΣΗ!!!!!!
@ Ονειρομαγειρέματα,
χαίρομαι που σού άρεσε το "Περί πόλεως". Θα μπορούσα να πω, ότι πρόκειται για το... πολιτικό μου πίστευμα.
Σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση και την ευκαιρία που μού έδωσες!
@ Φίλε Χωραΐτη,
ευχαριστώ κι εσένα, που με προσκάλεσες σ' αυτό το εξόχως γόνιμο και... αντιστασιακό παιχνίδι.
Η μπόχα ήταν τόση, που μες από την Ποίηση, πήραμε όλοι μια κάποια ανάσα. Απ' ό,τι μάλιστα διαπιστώνω, το συγκεκριμένο παιχνίδι καλά κρατεί στα πέριξ μπλόγκια!
@ Νεφέλη,
κράτα καλά τη σκυτάλη. Όσο κι αν φαίνεται παιχνίδι ετούτο, είναι αρκετά σημαντικό, το να σού δίνεται η ευκαιρία να βρεις το ποίημα που σ' εκφράζει και να το διαχέεις στην Μπλογκόσφαιρα, ως στάση Αντίστασης.
Κράτα γερά και δώσε παρακάτω!
Ποίηση στην αντιΠοίηση!!!!!!!!!!!!!!
Aγαπητέ π.κ.,
Αποδέχομαι ασμένως την πρόσκληση στο παιχνίδι της ποίησης. Μακάρι να γίνουμε όλοι παιχνίδια, πιόνια, κρίκοι της ποίησης. Για να υπάρξουμε αληθινά... Θα δημοσιεύω τις επιλογές μου στο blog μου με τον τίτλο "Μαθητεία στην ομορφιά".
Καλή Ποιητική Ιστολογίου
Καλησπέρα! Σίγουρα κάτι είναι και αυτό..και η μικρή μας προσύλωση στη ποίηση..μπορεί να μας βοηθήσει να ξεφύγουμε απο το χάλι της καθημερινότητας..
Υπέροχες επιλογές!
Την καλησπέρα μου!
Φίλε μου σ' ευχαριστώ πολύ που μ' επισκέφτηκες και μ' ενημέρωσες για το μπλογκ της Δέσποινας!
Σ' ευχαριστώ!
Συγχαρητήρια για το μπλογκ, για τα ποιήματα, για τις φωτο, για όλα!
@ Ιδιωτική Οδό.
Παναγιώτη, ευχαριστώ για την αποδοχή. Γνωρίζω ότι στα χέρια σου η Ποίηση αποκτά τη στοργή που τής αρμόζει!
Ούτως ή άλλως η Ποίηση είναι "μαθητεία στην ομορφιά"!
@ RoadArtist,
καλωσήρθες στην ποιητική μας συντροφιά, στο αντιστασιακό μας καταγώγι, ας πούμε.
Εδώ ποιητεύουμε, δηλαδή αναπνέουμε αγαπητικά!
Πάρε καρέκλα και άκου...
Αν θέλεις μάλιστα πάρε κι εσύ τη σκυτάλη και μπες στο παιχνίδι. Πές το μας όμως, για να σε παρακολουθήσουμε στην κούρσα.
@ Κατερίνα,
πέρασε, κάθησε. Να σού βάλουμε τσάι;
Πληροφορώ τους άλλους φίλους της παρέας, ότι είχες την καλοσύνη να παρουσιάσεις στη δική σου σκυταλοδρομία της αντιστασιακής ποίησης, ποιήματα του Ζακ Πρεβέρ, από την Ενοριακή Βιβλιοθήκη μας στα Παραθέματα Λόγου (ένα από τ' άλλα μας δηλαδή ιστολόγια), τα οποία μετέφρασε και κυκλοφόρησε σε βιβλίο της η Δέσποινα Capo d' Istria.
Ευχαριστούμε Κατερίνα για την τιμή. Να μάς έρχεσαι!
Αφού δε με μαλώσατε φίλε μου, θα έρχομαι!
Σας ευχαριστώ και συγχαρητήρια!
Ξεκινώντας από το τέλος να πω ότι η Συλλογή σας "Mater Dolorosa" είναι αυτή που αγαπώ.
Για την ποίηση σαν αντίδραση ή και αντίσταση τι άλλο να προσθέσω;
"Η ποιησή μου είναι η διήγηση της προσπάθειας μου να βγώ από το σκοτάδι στο φώς" έλεγε ο Dylan Thomas.
Ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Οίακα,
χαίρομαι που μάς ήρθες.
Αχ, αυτή η Ποίηση, τι μάς κάνει, μια ζωή...
Ωραίο το λόγιο του Dylan Thomas.
Αναθυμάμαι ένα ταπεινούλι δικό μου περί Ποίησης. Το αντιγράφω από το "Της αγάπης μέγας χορηγός":
Η ΠΟΙΗΣΗ
Όπου σε πετύχει
τα θέλει όλα
και τα παίρνει
σαν ευρωπαία ερωμανής
στο αίθριο κατάμονη
με το άπαν του αγάλματος
ή
σαν κρεβατοστρώματα
μόλις κεκοιμημένου
στην πυρά.
στον ουρανό να σε πετύχει η ποίηση, κάτω σε στέλνει.
στη γη κι αν σε βρεί, στ'αστέρια σε σμπρώχνει.
γι'αυτό κι ο ποιητής,
είναι γεωργός,
και αστρονόμος.
από την ελένη κονδύλη, στον αγαπημένο μας π.κ.
μια οικεία σαχλαμάρα
Ελένη μας καλή,
όχι σαχλαμάρα, αλλά ένα ατόφιο και ξεκάθαρο ποίημα είναι αυτό. Σ' ευχαριστώ και μπράβο σου!
Κράτα το στα υπόψη σου. Μού άρεσε πολύ για την αμεσότητα και το ευθύβολο που κατορθώνει επί της ουσίας των πραγμάτων.
Φίλε μου!
Καλημέρα και καλή βδομάδα!
"Εκεί ο αέρας πάντοτε γελάει!"
@ Mareld,
μια καλημέρα ποιητική από το Τζάντε μας!!!
Διότι όπου και να βρεθούμε, "ωραία και μόνη η Ζάκυνθος με κυριεύει"!!!
ΠΕΣΜΕΝΟΣ
Πεσμένος στη καρέκλα του μ' ένα βιβλίο στο χέρι
μονολογούσε ο ποιητής των εικοσπέντε χρόνων:
"Άχου κι αυτή η ποίηση προβλήματα που δίνει!
Τώρα που καταπιάστηκα με τούτα, βλέπω ότι
θέλουν και τούτα κοίταγμα και κόπο και φροντίδα.
Όταν στους άλλους λέω πως η ποίηση μ' αρέσει
κι ότι ασχολούμαι με αυτήν, πρέπει να δείχνω κιόλας
προόδους, αφού πρόοδο αλλού ποτέ δε δείχνω.
Πρέπει τα ρεύματα να δω της ποίησης ποια είναι
πρέπει δυο λόγια να μπορώ να πω για κάθε ποίημα
μεγάλο-τι αισθήματα, εικόνες, νόημα κρύβει,
ποιου είδους έχει τεχνική, ποιος το 'γραψε και πότε.
Να! Τώρα αναποφάσιστος μπροστά σ' αυτό τον τόμο
στέκω: μπορώ ολότελα να τον απαρατήσω
ή πρέπει έστω πεταχτά να τόνε ξεφυλλίσω;
Βαριέμαι την ανάγνωση' μα πάλι πού το ξέρεις
μπορεί κανένας έξυπνος-κουτός μα την αλήθεια-
να με ρωτήσει: εδιάβασες AUDEN; θα πρέπει τότε
και ν' απαντήσω θετικά και να εκφέρω γνώμη
γι αυτό τον κύριο ποιητή. Λοιπόν θα πρέπει ένα
δυο το πολύ ποιήματα να δω απ' αυτό τον τόμο".
είπε, εδιάβασε μετά τρεις τέσσερες σελίδες
κι ύστερα το βιβλίο του έκλεισε κι εκοιμήθη.
Γιώργης Χολιαστός
Δημοσίευση σχολίου