Οι παραπάνω φωτογραφίες από τη Νότιο Αφρική αποτυπώνουν ταριχευμένα ζώα, κοσμητικά των σπιτιών ορισμένων λευκών και μάλιστα Ελλήνων προυχόντων εκεί κάτω. Ελπίζω (αν και δεν το πιστεύω), ότι δεν πρόκειται για φαινόμενο εκτεταμένο. Κραυγάζει πάντως, ότι πρόκειται για την τραγική / αποκρουστική οπτικοποίηση της μεγαλομανούς έπαρσης των λευκών, η οποία απορρέει από το ανόητο αίσθημα υπεροχής που προσκτάται -δυστυχώς- από τη βίωση της ηδονης της "λευκής" κυριαρχίας και επί της πανίδας του πανέμορφου και παραδείσιου αυτού τόπου, αφού πρώτα επετεύχθη (αν επετεύχθη ποτέ) η συστηματική καταστολή των ιθαγενών ψυχών και σωμάτων.
21 σχόλια:
τα αισθητικά κριτήρια ενός ατόμου ή και ενός λαού θα έλεγα, χωρίς να γίνομαι υπερβολικός ελπίζω, είναι άμεσα συνυφασμένα με το παρελθόν του, την ιστορία του. Ένα άθλιο παρελθόν διαμορφώνει και άθλια αισθητικά κριτήρια θα έλεγα, ωθούμενος περισσότερο από διαίσθηση και όχι από γνώσεις η λογική..........
@ Ηλιογράφε,
είναι τραγικό να βλέπεις όλ' αυτά τα πρώην αγέρωχα ζώα του δάσους να σ' εκλιπαρούν λες, μες από την αδιατάρακτη ακινησία τους, να τ' απελευθερώσεις απολυτρωτικά. Κι εσύ να μην μπορείς ουδόλως να τα βοηθήσεις να ελευθερωθούν απ' αυτή την τραγική στασιμότητα, η οποία τα έχει -τόσο αλύπητα- δεσμεύσει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Καλησπέρα αγαπητέ π.κ.
Θλίβομαι βλέποντας αυτές τις εικόνες.
Έμαθα απο μικρή, πως ο καθένας, δίνει αυτά που έχει, κάνει αυτά που μπορεί και γι'αυτά κρίνεται.
Νιώθω λίγη ώστε ν'απολογηθώ για το λίγο τους και μη αρμόδια για να τους κρίνω.
Το μόνο που τολμώ,είναι να πω, αυτές οι εικόνες,ας είναι παράδειγμα προς αποφυγήν.Ας είναι το τελευταίο "λίγο",κάποιου λευκού ή μη, που παίρνει ηδονή μέσα απ' το θάνατο,όποια μορφή κι αν έχει.
Καλό βράδυ
Φρίκη...
Τα άθλια αισθητικά κριτήρια που λέει και ο Ηλιογράφος παραπάνω...
Να τρώς, λέει, εκεί στο τραπέζι, κρέας κιόλας, και να βλέπεις το κεφάλι του ζώου να σε κοιτάει από πάνω! Μόνο το κεφάλι!
Νεφέλη, καλημέρα σου!
Είναι ν' απορεί κανείς, πώς οι άνθρωποι ξεπερνούν το λεπτό όριο της όποιας ανθρωπιάς τους και καθίστανται, όχι ζώα (γιατί τα ζώα δεν συμπεριφέρονται έτσι), αλλά υπάνθρωποι...
Κωνσταντίνε, χαίρε!
Ζούμε, δυστυχώς, σε μια κρίση αξιών και καθημερινότητας.
Φχαριστιέμαι όμως, που αυτές οι σκληρές εικόνες, που αποτύπωσα στο South Africa, γίνονται εδώ από εσάς, αντικείμενο έκφρασης ευαισθησίας και κατάθεσης σκέψεων και θέσεων υπέρ των ζώων, τα οποία πάσχουν εξαιτίας της αναισχυντίας και της απονιάς ημών των λεγόμενων ...ανθρώπων.
π.κ. καλημερα
γνωστη πια για την ευαισθησια μου οσον αφορα τα ερμα τα ζωακια και πολυ λυπημενη που ολες αυτες τις μερες ολο και καποιο σκυλακι "φευγει" απο τη γειτονια με επωδυνο τροπο , απο φολα, που καποιοι υπανθρωποι μοιραζουν...
αποτροπαιο θεαμα σιγουρα και για μενα τα ταριχευμενα ζωακια.
εκανες καλα που μας τα εδειξες.
νασε καλα.
Τραγικοί στην μικρότητα τους αυτοί που πιστεύουν οτι εξουσιαζουν την ζωή και θέλουν να το αποδείξουν μέσα απο ενα ταριχευμένο ζωάκι.Πέρα απο την φρίκη που μου προκαλούν οι εικόνες αυτές,αισθάνομαι μια λύπη βλεποντας ενα περήφανο γεράκι-σε φιλικό μου σπιτι υπάρχει-να στέκεται πάνω στο μπουφέ.Νομίζω οτι οι ψυχες των ζώων αυτών δεν βρίσκουν ανάπαυση
Η ομορφιά της ζωής δεν μπορεί να εξισωθεί με την ομορφιά του θανάτου. Όταν βαλσαμώνεις την ζωή για να την απολαμβάνεις ακινητοποιημένη κατεχόμενη από εσένα, τότε απλά, έχεις ήδη βαλσαμώσει πρώτα την ψυχή σου...
@ Αλίκη,
καλήν εσπέραν.
Δυστυχώς, τα εγκλήματα εναντίον των ζώων έχουν περισσέψει τον τελευταίο καιρό, τουλάχιστον στην περιοχή μας.
Δες στο άλλο μας, οικολογικού ενδιαφέροντος, Ιστολόγιο, τι γίνεται στα μέρη μας, εδώ.
@ RedHat,
αχ αυτοί οι καθημερινοί εξουσιαστές των μικρών ζωών... Είναι τελικά πιο επικίνδυνοι από τα μεγάλα κοράκια του κόσμου μας (Μπους και άλλους μεγαλόσχημους των μεγάλων δυνάμεων), διότι αυτές τις παράνοιες κανείς ποτέ δεν θα καταγράψει ή καταλογίσει.
Ποιητικά ενδιαφέρον αυτό περί των μη αναπαυμένων ψυχών...
Καληνύχτα.
@ Βασιλική μας χαίρε!
Πόσες και πόσες πεθαμένες μορφές, ταριχευμένες, συναντάμε κάθε μέρα...
Ετού το σκέπτομαι διαρκώς και με την ευκαιρία του βαλσαμωμένου σήμερα μακαριστού Αρχιεπισκόπου.
Πολλές ταριχεύσεις τριγύρω μας, αγαπητή μου...
Καληνύχτα!
Όταν ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να αντιμετωπίζει ως ¨εντυπωσιακά τρόπαια¨, τα άψυχα σώματα των ζωων που με τόσο μακάβριο και χυδαίο τρόπο, εναποθέτει ως ¨διακοσμητικά στολίδια" στο σπίτι του, τότε έχει ήδη ξεπεράσει το όριο που υπαγορεύει το ποιός πραγματικά ανήκει στις ζούγκλες και ποιός στον πολιτισμένο κόσμο...
Δημήτρη,
πρόκειται πράγματι για μειονεξία της ανθρωπιάς μας, ή, καλύτερα, εκφυλισμού του ουμανιστικού μας πολιτισμού. Γι' αυτό ακριβώς σ' εκείνα τα μέρη της Αφρικής οι Λευκοί ζουν διαρκώς με τον φόβο ως καθημερινή μέθοδο.
Καλά...οι άνθρωποι δεν παίζονται. Τα λέγαμε και χτες στη βόλτα μας αλλά θα το πω κι εδώ. Το χειρότερο που έχω δει ειναι όταν ήμουν έφηβη και γύρισε ένας θείος μου από την Αφρική για μόνιμη κατοικία στην Ελλάδα πια, τον επισκεφτήκαμε σπίτι του. Καλά που το σπίτι ήταν γεμάτο πτώματα, απο κεφάλια και χαλιά μέχρι ό,τι μπορούσε κανείς να φανταστεί. Το χειρότερο όμως που είδα ήταν σκαμπω από... πόδια ελέφαντα...Δε μπορώ να το ξεχάσω. Περιττό να σας πω ότι δεν ξαναπήγα σπίτι του.
Θυμάστε επίσης το έργο με τι Σιγκούρνι Γουιβερ Gorillas in the mist? Που πουλούσαν χέρια γορίλλα για τασάκια; Ήταν μια αληθινή ιστορία.
Τι να πω...τα είπαν καλύτερα οι προλαλήσαντες από μένα. Εγώ απλά νιώθω μεγάλη θλίψη με αυτά τα πράγματα...
@ Ονειρομαγειρέματα,
πρέπει να πω στους φίλους μας δημόσια, ότι αυτή εδώ η ανάρτηση βγήκε μετά την πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα μας περί της ταρίχευσης ζώων, αυτής της αδιανόητης και υβριστικής συνήθειας των αποικιοκρατών.
Σ' ευχαριστώ για την ιδέα, που έδωσε μάλιστα την ευκαιρία σε καλούς φίλους να εκφράσουν τη σκέψη και την αντίθεσή τους σε όλη αυτή την παράνοια.
Αλλά και αυτά που εσύ καταθέτεις είναι σημαντικότατα:
Σκαμπό από πόδια ελέφαντα;;;;;;;;;;
Τασάκια από χέρια γορίλα:;;;;;;;;;;
ΑΙΣΧΟΣ
ΑΙΣΧΟΣ
ΑΙΣΧΟΣ.........
Οι συζητησεις πάντα βγάζουν θετικά αποτελέσματα, πόσο μάλλον μεταξύ φίλων.
Αίσχος και παράνοια...συμφωνώ.
Ονειρομαγειρέματα,
δεν έχω δει την ταινία με τη Γουΐβερ Gorillas in the Mist (1988), αλλά είδα μόλις το τρέιλερ, στο οποίο παραπέμπω τους φίλους μας.
Δείτε το εδώ. Είναι μια πρώτη καλή γεύση. πρέπει να την ψάξουμε να την δούμε.
Ευχαριστώ Κική.
Μπρρρρρρρρ ανατρίχιασα.Friki
Μπάμπη,
εγώ να δεις τι σοκ υπέστην... Το χειρότερο και πιο επικίνδυνο είναι, ότι δεν αντέδρασα λόγω ευγένειας και ότι εκεί στα τραπέζια φάγαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε οι συμμετέχοντες σ' εκείνο το ταξίδι.
Καλό υπόλοιπο της ημέρας και καλή Κυριακή!
τι μαλ'κες!αισχος πια!τς!
Δημοσίευση σχολίου