ΔΕΡΜΑΤΙΝΟΙ ΧΙΤΩΝΕΣ
Όλο συμμαζεμένο το Μεσημέρι
στις φυλλωσιές
στα κιονόκρανα ασθμαίνοντας
ο Χρόνος
σαύρα κολοβωμένη
κι αν λίγο ξύσεις τα κεροσταλάγματα
και την αχλύ των ημερών
ορμές θα βρεις νωπές του Μεσονυκτικού
θείων ερώτων.
Τους δερμάτινους χιτώνες
δεν τους πρόφτασε ο φακός.
***
Η Δερματούσα, ευτυχώς, διασώθηκε!
Εδώ δεν έχουμε το δικαίωμα και το περιθώριο της γκρίνιας. Κατά την τελευταία δεκαετία τελεσφόρησαν οι σύντονες προσπάθειες ευαίσθητων πολιτών και αρχών του τόπου μας, ώστε σήμερα να έχει αποκατασταθεί ο αξιοπρόσεκτος αυτός ναός του χωριού Τραγάκι Ζακύνθου (παρά τις όποιες μικροεπιφυλάξεις ή ενστάσεις για κάποια σημεία), έχοντας μάλιστα ήδη αποδοθεί σε συχνή δημόσια λατρεία. Για του λόγου το αληθές, ακολουθούν σχετικές σύγχρονες φωτογραφίες.
9 σχόλια:
ΕΝΑΣ ΝΑΟΣ ΟΝΤΩΣ ΑΞΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΘΕΟΔΟΣΗ ΝΑ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΟΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΕΜΠΛΟΥ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΟΝΟ ΤΟ ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΦΩΤΟ ΣΥΝΤΗΡΗΘΗΚΕ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ.ΤΑ ΒΗΜΟΘΥΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΤΕΜΠΛΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΙΓΝΑΤΙΟ ΣΤΟΝ ΟΔΑΖ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ ΑΚΟΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ.ΒΛ. ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΟΥ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΑΜΟΥΖΟ.ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΟ ΧΩΡΟ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ.ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΟΙ ΠΑΛΑΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Πανέμορφο εκκλησάκι πράγματι και ο χώρος ο εξωτερικός επίσης κουκλιστικος. Όσο για τις σύγχρονες φωτό...καλέ! Κάτι μου θυμίζουν! Απαπαπα...τι βλέπει κανείς στο ίντερνετ!!! :-)))
Αρχή ποιήσεως η των ονομάτων επίσκεψις! Μα τι ωραία ποιήματα Γέροντα, με αφορμή την Παναγιά τη Δερματούσα και τον Αγιο Σπυρίδωνα. Αντάξια των ωραιοτάτων αυτών εκκλησιδίων. Ποιήματα μουσικά: με θέμα και παραλλαγές!
Εύφρανον ημάς με την ποίησή σου, την βγαλμένη απ' τα ξωκκλήσια των Ελλήνων τα ιερά.
Π.Ανδριόπουλος
Καλησπέρα και απο εμένα.
Υπέροχες οι προ αποκατάστασης του ναού φωτογραφίες,φαίνεται τόσο καθαρά η κολοβωμένη σαύρα (καταπληκτική παρομοίωση!!!)
Δεν πειράζει που ο φακός σου δεν πρόφτασε τους δερμάτινους χειτώνες,
μακάρι τέτοιοι, να υπήρχαν και για τα άλλα ερειπωμένα,μοναχικά, εκκλησιαστικά γκρεμίσματα.
Μακάρι, να μας στερούν το δικαίωμα να γκρινιάζουμε, να μιλάμε, να γράφουμε επικήδεια ποίηση.
Καληνύχτα
@ π. Λυκογιάννη,
όπως ξέρεις καλύτερα από τον καθένα, γίνεται μια υπερπροσπάθεια συντηρήσεων και αποκαταστάσεων στον τόπο μας. Πού να προφτάσει όμως κανείς, εάν η Πολιτεία, περί πολλά άλλα ασχολείται;
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια.
@ Ονειρομαγειρέματα,
ωραίαος τόπος, πράγματι! Ως προς τις σύγχρονες φωτό, ναι, κάτι μάς θυμίζουν!!! Πάντως προσπάθησα να κρύψω πρόσωπα όσο μπορούσα, όχι παντελώς όμως. Την ολόκληρη φωτό θ' αποστείλω με e-mail.
Συμφωνώ: Τι μπορεί κανείς να δει στο Διαδίκτυο!!!!! Σκέτο ίντερνετ!!!
@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
σπουδαίε εραστή της Ποίησης, χαίρε! Ευχαριστώ για την πετυχημένη πρόσληψη που ανέκαθεν πραγματοποιούσες στα φτωχοστιχηρά μου. Είσαι καλός, γι' αυτό εκφράζεις τόσες καλοσύνες!
Αα, να μην ξεχνιόμαστε: Ενημερώνω το φιλοθεάμον κοινό μας, ότι ο φίλος Παναγιώτης Ανδριόπουλος εγκαινίασε αυτές τις μέρες το προσωπικό του Ιστολόγιο, το οποίο φέρει την ονομασία "Ιδιωτική Οδός" όπου μπορείτε να εισέλθετε, κάνοντας κλικ εδώ.
Πρόκειται για έναν ευρύχωρο τόπο ανταλλαγής γόνιμων σκέψεων.
Καλά ταξίδια, Παναγιώτη, στην Μπλογκόσφαιρα!
@ Νεφέλη, καλώς επέστρεψες!
Χαίρομαι που μπήκες στο πετσί της ουσίας του ποιήματος.
Λέω και ξαναλέω αυτές τις μέρες, ότι δυνάμει είσαι κι εσύ ποιήτρια. Γι' αυτό έχεις τέτοιαν ευκολία πρόσβασης στα λεκτικά τερτίπια της σύγχρονης Ποίησης, η οποία απεκδύεται τα ιμάτιά της εντελώς μόνον στους μυημένους!
Αγαπητέ π.κ.
σσσσςςςς... είμαι πολύ μεγάλη για να με κάνεις να κοκκινίζω. Όχι να το πω, αλλά ούτε να σκεφτώ τολμώ, νά μου αποδώσω τέτοια ιδιότητα.
Εσύ το λες ευκολία πρόσβασης μόνο απο τους μυημένους, εγώ το λέω μάτια ανοιχτά
και κάθαρση καρδιάς για να μπορώ να δω και ν' ακούσω. Και πως αλλιώς θα μπορούσα να σε διαβάσω?
Η ποίηση είναι εκείνη η μορφή τέχνης, που προϋποθέτει αφιέρωση,υποταγή,απόλυτο δόσιμο ψυχής κι εγώ νιώθω πολύ "μικρή" και φτωχή για να την αγγίξω.Παρόλα αυτά, σ' ευχαριστώ για την ενθάρρυνση, αλλά δεν δύναμαι να αντέξω,αυτή την μεγάλη ευθύνη που φέρει η ιδιότητα του ποιητή.
Ταπεινά σε καληνυχτώ
Δημοσίευση σχολίου