Τα Λαγκάδια της Αρκαδίας είναι ένα καταπράσινο, παραδοσιακό και φιλοπρόοδο χωριό στο κέντρο της Πελοποννήσου, σκαρφαλωμένο στο βουνό Μαίναλο, χτισμένο αμφιθεατρικά σε τέσσερα επίπεδα. Είχα την ευκαιρία να περάσω πέρυσι τον Αύγουστο από εκεί, λίγες μόλις ημέρες πριν τις μεγάλες και καταστρεπτικές φωτιές, που κυριολεκτικά κατέκαψαν την όμορφη Πελοπόννησο, απ' όπου και οι παραπάνω φωτογραφίες. Ο κεντρικός δρόμος διασχίζει τα Λαγκάδια σε υψόμετρο περίπου 800 μέτρων, τα κτίρια όμως απλώνονται από το υψόμετρο των 500 μέτρων στον Κάτου Μαχαλά έως τα 1000 μέτρα στον Απάνου Μαχαλά.
Καθημερινότητα στα Λαγκάδια. Απ' όλα μπορεί να βρει ο επισκέπτης για κάθε του χρεία. Παραδοσιακά ζυμαρικά, σπάνια και δυσεύρετα εργαλεία, καλά και νοστιμότατα φαγητά, στα οποία άνευ όρων ενδίδει ο καθείς, ενώ τριγύρω τα χαρακτηριστικά διώροφα, καμωμένα από ντόπια πέτρα, τον αγκαλιάζουν φιλόξενα και στοργικά.
Αξίζει να πάτε κι εσείς!
17 σχόλια:
Αγαπημένη διαδρομή...
Οι φωτογραφίες σου, π.κ., είναι πάντα ένα δέλεαρ!
Πρώτα ο Θεός θα βρεθώ στα Λαγκάδια σ' ένα μήνα περίπου, οπότε θα σε μιμηθώ, προσπαθώντας να αποτυπώσω στιγμιότυπα από την ομορφιά που σήμερα μας χαρίζεις.
@ Νίκο μου,
Αυτό ξαναπέστο!
Καλή εβδομάδα σου!
@ Παν. Ανδριόπουλε,
Εξαιτίας σου η εν λόγω ανάρτηση.
Θυμόμουν ότι θα ταξιδέψεις εκεί και είπα να σε προϊδεάσω!
Αναμένουμε και τις δικές σου φωτό και ρεπορτάζ -εννοείται- από το τι μέλλει πράττειν η αυθεντία σου εκεί!!!
μετά από τα γκράφιτι των ανθρώπων στα αξεπέραστης ομορφιάς "γκράφιτι" της φύσης.....
Αυτό που θυμάμαι από τα Λαγκάδια, είναι πόσο ωραία ακούγεται το ρέμα από τόσο χαμηλά κάτω, τη νύχτα με την ησυχία, σε σημείο να θες να κοιμηθείς με ανοιχτό παράθυρο χειμώνα καιρό...
Ωραίες φωτό...Το χωριό στη τελευταία μου θύμισε αρκετά την Μακρινίτσα...
Δηλαδή κάηκε από τις φωτιές πέρυσι;
Κρίμα.......
@ Ηλιογράφε,
Ωραία το θέτεις! Εύστοχος, όπως πάντα!
@ Κωνσταντίνε,
Πολύ καλή και θελκτική η ανάμνησή σου! Μακάρι να μπορούσαμε να την βιώσουμε απαξάπαντες!
Καλό σου βράδυ!
@ Αρτάνις,
Δεν υπενόησα, ότι κάηκε το χωριό, αλλά το βουνό, το Μαίναλο. Θυμήσου τι έγινε το καλοκαίρι του 2007. Ας ελπίσουμε να την γλυτώσουμε φέτος... Θα είναι κρίμα, να συνεχιστεί το έγκλημα...
Θα σας στενοχωρήσω λίγο, αλλά τα Λαγκάδια ποτέ δεν μου ήταν ιδιαιτέρως συμπαθή.
Πρώτα απ' όλα, αν και θεαματικό στην όψη, είναι ένα πολύ άβολο και πληκτικό χωριό.
Δεύτερον, αν και πατρίδα των περίφημων χτιστάδων, δεν έχει τόσο αξιόλογη αρχιτεκτονική. Ακόμα και η κεντρική εκκλησία του 1806, στο εσωτερικό της είναι απελπιστικά φτωχή. Ούτε τα σπίτια τους συγκρίνονται με της Δημητσάνας, της Στεμνίτσας και της Βυτίνας.
Τρίτον, η επιμονή των Λαγκαδινών να περνάει ο δρόμος Βυτίνας - Ολυμπίας μέσα από τω χωριό τους και να μην πραγματοποιούνται οι εναλλακτικές χαράξεις έξω από το χωριό τους, εκμεταλλευόμενοι τα πολιτικά μέσα που διαθέτουν και στα δύο κόμματα εξουσίας, έχει κάνει τη διάβαση του χωριού τους εκνευριστική και τους ίδιους δέκτες απείρων βλαστημιών!
Και το τελευταίο, που θυμήθηκα από τις φωτογραφίες με τα παλιά αντικείμενα: θα 'ναι τριάντα χρόνια πριν, όταν ο πατέρας μου θέλησε να αγοράσει από ένα κατάστημα των Λαγκαδίων ένα παλιό σίδερο με κάρβουνα, αυτό που εσείς λέτε σκανταλέτο και εμείς παπίτσα ή παποράκι. Του είχαν ζητήσει τότε δύο χιλιάδες δραχμές, ποσό εξωφρενικό! Αυτό έγινε αφορμή για πολλά χρόνια να μην αφήσουμε δραχμή σε αυτό το χωριό, αλλά και να αποκτήσω από το Μοναστηράκι και από το εξωτερικό μια ομολογουμένως εκπληκτική συλλογή από δεκάδες παλιά σίδερα, που πολλά μουσεία θα ζήλευαν!
Κάπως έτσι ξεκίνησε η αγάπη μου προς τις παλαιότητες, την Αρχαιολογία, την Ιστορία και τη Λαογραφία. Έβαλε δηλαδή το χεράκι της η αισχροκέρδεια των Λαγκαδινών στη διαμόρφωση των ενδιαφερόντων μου!
Ας κλείσω όμως με ένα καλό: τα Λαγκάδια έχουν πολύ καλά κρέατα και μάλιστα γίδα, για όποιον του αρέσει!
@ Βυτιναίε,
Ευχαριστούμε για τη συμβολή σου την πολύτιμη, στην κατάθεση γνώμης. Αυτό σημαίνει σχολιασμός! Το να μην επαναπαυόμαστε σ' αυτό που προτείνει συνήθως ο εισηγητής του Ιστολογίου, αλλά να καταθέτουμε την δική μας άποψη.
Όσα γράφεις για τα Λαγκάδια και τους Λαγκαδινούς αποδεικνύουν περίτρανα την κακή διαχείριση των λεγόμενων πολιτισμικών / τουριστικών αγαθών από την ελληνική επαρχία, διαχρονικά... Συμβαίνει κι εδώ, εκείνο που η παροιμία εννοεί: "Κακό χωριό τα λίγα σπίτια"...
Να είσαι καλά πάντα και να χαίρεσαι τις δημιουργικές ενασχολήσεις σου!
Πόσα σχόλια για το εικονιζόμενο χωριό... Από αυτά που είδα φαίνεται παραδοσιακό και γραφικό. Μπορεί να υπάρχουν καλύτερα και χειρότερα από αυτό. Έκαστος στο είδος του... Θα ήθελα να δοκιμάσω τα παραδοσιακά ζυμαρικά και να έχω μια ρεαλιστική προσέγγιση των Λαγκαδίων για να εκφέρω άποψη. Ως τότε χαίρετε πολυγραφότατε και πολυταξιδεμένε Π.Κ!
Είναι το χωριό μου. Τί έκπληξη. Σάς ευχαριστούμε για το μίνι αφιέρωμα και τις χαρακτηριστικές φώτος...
@ Καρποφόρα Συκή,
Με μεγάλη καθυστέρηση είδα το σχόλιό σου ετούτο.
Χαίρω ότι σού άρεσε το ταξίδι στα Λαγκάδια. Το κάθε ελληνικό χωριό, με τα συν και τα πλην του, έχει τις ιδιαιτερότητές του και το μεγαλείο του.
@ Θείο τραγί,
Πολύ χαίρομαι που δι' ημών σ' εφέραμε στο χωριό σου! Να μάς έρχεσαι όποτε νομίζεις. Κι εδώ στο δικό μας μπλογκοχωριό καλά περνάμε!
Θερμές ευχαριστίες!
Σάς ευχαριστώ.
Για την κεντρική εκκλησία του 1806 που αναφέρει ο Βυτιναίος, ο πατέρας μου έλεγε πως πήραν άδεια οι κάτοικοι του χωριού από τους Τούρκους να την χτίσουν μέσα σε τρεις ημέρες. Πίστευαν οι Τούρκοι πως αυτό θα ήταν ακατόρθωτο και άρα εκκλησία δεν θά 'φτιαχναν. 'Ομως οι λαγκαδινοί μαστόροι είχαν έτοιμα τα υλικά και όντως την έχτισαν σε τρία μερόνυχτα...
Δημοσίευση σχολίου