skip to main |
skip to sidebar
© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.
ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!
Λέω "λοξές ματιές", διότι τότε που είναι τραβηγμένες οι φωτογραφίες αυτές στους δρόμους της αχαϊκής πρωτεύουσας (τέλη Ιουλίου 2008), σε προσωπικό επίπεδο αντιμετώπιζα τέτοιας έντασης προβλήματα, ώστε οι αποτυπώσεις με τον φωτοφακό μου ήταν αναγκαστικά πρόχειρες, γρήγορες και ως εκ τούτου αποσπασματικές. Δεν ξέρω, αν αυτό είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα. Εκείνο, που γνωρίζω είναι, ότι νοιώθω την Πάτρα σαν μια απλόχωρη και φιλόξενη πόλη ή και (γιατί όχι;) σταυροδρόμι πολιτισμών, η οποία πάντως, αν είχε προσεχθεί περισσότερο από τους πολιτικούς και τους πολίτες της, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι "Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης" κατ' ουσίαν και διαρκώς. Θα μπορούσε, αλλά...
Λέω "λοξές ματιές", διότι τότε που είναι τραβηγμένες οι φωτογραφίες αυτές στους δρόμους της αχαϊκής πρωτεύουσας (τέλη Ιουλίου 2008), σε προσωπικό επίπεδο αντιμετώπιζα τέτοιας έντασης προβλήματα, ώστε οι αποτυπώσεις με τον φωτοφακό μου ήταν αναγκαστικά πρόχειρες, γρήγορες και ως εκ τούτου αποσπασματικές. Δεν ξέρω, αν αυτό είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα. Εκείνο, που γνωρίζω είναι, ότι νοιώθω την Πάτρα σαν μια απλόχωρη και φιλόξενη πόλη ή και (γιατί όχι;) σταυροδρόμι πολιτισμών, η οποία πάντως, αν είχε προσεχθεί περισσότερο από τους πολιτικούς και τους πολίτες της, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι "Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης" κατ' ουσίαν και διαρκώς. Θα μπορούσε, αλλά... 
9 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσες οι λοξές σου ματιές στην Πάτρα, αγαπητέ Π.Κ.
Έπιασες και το θέμα, εξ ου και οι ευθύβολες παρατηρήσεις σου:
"Θα μπορούσε, αλλά..." πάει έφυγε το τραίνο, έφυγες και συ - Πάτρα του ονείρου -σταλαγματιά χρυσή...
Οι λοξές ματιές ξεφεύγουν απο το καθιερωμένο, το τυπικό. Θα μπορούσες να έβγαζες φωτογραφίες για κάδρο. Αλλά τότε δεν θα είχαν ζωή.
Η Πάτρα πάντως πράγματι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σταυροδρόμι των πολιτισμών (μη συγκρίσιμο βέβαια με άλλες μεγαλύτερες πόλεις) καθώς λόγω του λιμανιού ήταν εγκατεστημένοι Άγγλοι, Γερμανοί και Ιταλοί που έδωσαν μια διαφορετική πνοή στην πόλη.
Η Πάτρα έχει ένα πολυδιάστατο χαρακτήρα για μένα. Παραδοσιακή όσο και μοντέρνα, πολιτιστική πρωτεύουσα με κάποιες μη πολιτισμένες εκφράσεις, ανοιχτή και φιλόξενη αλλά και επηρεασμένη από κλίκες φανατικών... Ωστόσο η παραμέληση κάποιων κτιρίων δεν είναι μόνο δικό της στοιχείο δυστυχώς μας κυνηγάει από πόλη σε πόλη στην Ελλάδα...
@ Παν. Ανδριόπουλε,
Είναι η μοίρα των επαρχιακών πόλεων... Το τρένο φεύγει και δεν ξαναγυρίζει. Η Πάτρα δεν αξιοποίησε, ατυχώς, την χρυσή εποχή της "Πολιτιστικής, μήτε και τον Μικρούτσικο ως Πρόεδρο... Αντίθετα, όσο πάει μικραίνει ως επαρχία...
@ Λυδήριε,
Θα μπορούσε, αλλά...
Αυτό το ΑΛΛά, δεν αλλάζει όμως τα πράγματα και δεν διώχνει τα σύγνεφα. Εσείς οι νεότερες δυνάμεις των Πατρέων, προσπαθείστε όσο μπορείτε. Φωνάξτε. Βρίστε, αν χρειασθεί. Σάς αξίζουν καλύτερες ημέρες. Έχετε τα προσόντα και τα φόντα προς τούτο!!!
υ.γ. Σε μέιλ θα ήθελα να μάθω τα προσωπικά σου ευχάριστα!!! Καλό σου Δρόμο!!!
@ Καρποφόρα Συκή,
Μού άρεσε αυτό για τις κλίκες των φανατικών. Είναι αυτές οι φατρίες των ωφελιμιστών και άλλων... ληστών, οι οποίοι κόβουν χαιρέκακα τα βλασταράκια κάθε άνθησης.
Όσο για τα εγκαταλελειμένα κτίρια, είναι μια άλλη ορθάνοιχτη πληγή...
Άστα αγαπητέ,
το τρένο δεν γυρίζει πίσω.
Εμείς τροχιοδρομούμε στην Ιδιωτική οδό μας.
@ Παν. Ανδριόπουλε,
Πάντα πίστευα, ότι στον όντως Πολιτισμό, τον βαθύ και αληθινό και μυστηριακόν, είμαστε μόνοι, όπως στον Έρωτα και στον Θάνατο.
Πάντα πίστευα ότι στην Τέχνη πρέπει -πίσω από τα φαινόμενα- ουσιαστικώς να ιδιωτεύουμε, ώστε να παράξουμε την όντως Τέχνη.
Τούτο σημαίνει, ότι η κάθε έννοιας Ιδιωτική Οδός είναι πλέον Μονόδρομος!!!...
@ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ, ΠΡΟΣΟΧΗ!
Ατυχώς, συνέβη κι αυτό: Λίγο παραπάνω, στις 31 Αυγούστου 2008, ώρα 3:36 πμ (δείτε το, παρακαλώ) υπάρχει ένα σχόλιο του φίλου συνιστολόγου Παναγιώτη Ανδριόπουλου, στο οποίο απάντησα κιόλας.
Όπως χτες όμως αποδείχτηκε, κάποιος τρίτος και δόλιος, αντέγραψε το προφίλ του Ανδριόπουλου, έκαμε ένα κλεψίτυπο προφίλ και λανσάρεται στα μπλογκς ως panagiotisandriopoulos, με τη φωτό εκείνου, όλα του τα στοιχεία, ευτυχώς όμως μην παραπέμποντας στο μπλογκ του φίλου μας, διότι δεν έχει κωδικό.
Συλλογιστείτε για λίγο, το μέγεθος του αμοραλισμού, που κυκλοφορεί στα πέριξ... Εξ όνυχος τον λέοντα... Κατανοείτε, τι σύγχυση μπορεί να προκληθεί, ευκαιρίας δοθείσης.
Ευτυχώς ο Ανδριόπουλος το πήρε είδηση κι ενημέρωσε ήδη το φιλοθεάμον κοινό μας, παρότι ο κλέφτης κυκλοφορεί έτσι λαθραιότατα και με ξένη ταυτότητα από τον περασμένο Μάιο...
Περισσότερα, προς γνώσιν και προφύλαξιν, μπορείτε να δείτε στο μπλογκ Ανδριόπουλου, εδώ.
Δημοσίευση σχολίου