Οι ψητές "Γουρνοπούλες" (και) στη Μεσσηνία λατρεύονται γαστριμαργικώς. Στις εθνικές οδούς, στους δρόμους και παράδρομους της Καλαμάτας, εκτίθενται ολόκορμες στα γυάλινα πυρίμαχα κουτιά τους (λάρνακες τα λέω εγώ) οι δύσμοιρες οι Γουρ(ου)νοπούλες, προ-καλώντας τους περαστικούς προς αγοράν και βρώσιν. Και ποιος δεν αγοράζει!... Ο καταστηματάρχης κόβει δια της χατζάρας του και μετά πολλής επιτηδεύσεως κι ευχαριστήσεως, διπλώνει στο κατάλληλο στρατσόχαρτο, ενώ ο αγοράζων, μετά μπόλικου συσσωρευμένου σιέλου, δεν βλέπει την ώρα να εκφράσει την ηδονή του προς τις καλοψημένες σάρκες, αλλά κυρίως τις πέτσες του ζώου.
Χαιρέτωσαν!
22 σχόλια:
Μου αρέσει η προσοχή σου όταν περιηγείσαι και αναδιηγείσαι τη μικρή καθημερινότητά μας.
Καλό Φθινόπωρο.
Καταγόμενος από τον Αργολικό κάμπο έχω κι εγώ ανάλογες εικόνες και μυρωδιές. Μόνο που τώρα πια (κατοικώντας για πολλά χρόνια στην άλλη άκρη της Ευρώπης) βρίσκεται μονάχα στη μνήμη μου. Σ' ευχαριστώ που μου θύμησες αυτό το πατρώο γαστρονομικό έθος.
Πω πω! Μας ανοίξατε την όρεξη! Είναι το φαγητό βασική μας ανάγκη, αλλά όπως και με όλα τα υλικά αγαθά συνηθίζουμε να υπερκαταναλώνουμε εμείς οι υπερ-βολικοί, ταπεινοί άνθρωποι. Με μέτρο και συνέπεια όσο δυνάμεθα, καλή μας όρεξη!
ποπο..μου ανοιξες την ορεξη Πκ!!:)(μολις ειδα το απο πανω σχολιο.. οχι μονο σε μενα λοιπον..) :)
@ Αρδαλίωνα,
Μεγάλη μας τιμή η παρουσία σου ανάμεσά μας, πρωτοχρονιάτικα!
Εσύ βέβαια, θα το γνωρίζεις, αλλά πρέπει να μάθουν και όλοι οι φίλου συνιστολόγοι, ότι σήμερα 1η Σεπτεμβρίου έχουμε την εκκλησιαστική (βυζαντινή) Πρωτοχρονιά ή αλλέως Αρχή της Ινδίκτου!
Με το καλό, λοιπόν!
@ π. Αναστάσιε,
Τι υπέροχα μυρωδάτη η αργολική εμεπιρία. Ήμουν πέρισυ για λίγο και είναι αξιέραστος ο τόπος!
Οι δε μυρωδίες ασυναγώνιστες!
Νάσαι καλά εκεί στην Αλβιόνα, όπου γόνιμα δαπανιέσαι!
@ Καρποφόρα Συκή,
Ικανοποιούμε, ότι όλοι συμμετέχετε στο στρωμένο μας τραπέζι. Αν κι εμένα με χαλάει λιγάκι το όλο σκηνικό. Δεν αντέχω αυτή την έκθεση σε κοινή θέα των ψητών σωμάτων, έστω κι αν είναι (για πολλούς) τόσο λαχταριστά...
@ Roadartist,
Παίζοντας με τ' όνομά σου, ερωτώ:
Είναι"τέχνη του δρόμου" αυτή, να βλέπεις παντού τριγύρω αυτά τα θεάματα; Μάλλον είναι μετα-προ-μοντέρνα, ας πούμε...
Τέλος πάντων, όλοι δείχνετε πεινασμένοι. Περάστε να φάτε! Εγώ απλώς θα κοιτάζω...
Kαλήν Ινδικτιώνα να έχωμεν φίλτατε!!!
O Γουρνοβοσκός.
Kαλό μήνα, καλή εκκλησιαστική / σχολική / ποδοσφαιρική χρονιά και καλό χειμώνα.
Για το μήνα της συγκομιδής οι Άγγλοι λένε: «September blow soft, till the fruit’s in the loft».
εκτός από τον Ήλιο και τη θάλασσα αυτός είναι ακόμη ένας λόγος που αισθάνομαι υπερήφανος για αυτή τη χώρα, για τα υπόλοιπα καλύτερα να μη μιλήσω...........
Απίστευτο κι όμως αληθινό:
όταν πηγαίνω στο χωριό και αγοράζω σουβλάκια, τα βάζω στο ψυγείο και την άλλη μέρα είναι πιο νόστιμα!
Επίσης άλλη μια μοναδική σκηνή:
Σουβλατζής στο σουβλατζίδικο του χωριού δίνει σουβλάκι στα παιδιά του, μετά πως να μην τον εμπιστευθείς; (ήταν μια σκηνή απείρου κάλλους και τρυφερότητας, σύμφωνα με την γαστριμαργική μου αισθητική :)
Πω, πω, πω, πω...!!! Ακριβώς, εκεί στις ξεροψημένες πέτσες είναι το θέμα!!!
Ε..; τι να πω..;
Καλή μας όρεξη!!!
Είσαι απίστευτος..καλά εμείς θα τρώμε και εσύ θα κοιτάζεις;
Όχι, όχι..θα φας μαζί μας..
Καλό μας φθινόπωρο!
Πειράζει να πω ότι δεν μου αρέσει άυτό το φαγητό;
Τι νόστιμη ανάρτηση!
Με την ευκαιρία, με'γεια το υπεριστολόγιό σας! Πολλή ωραία η ιδέα σας.
Καλά γραψίματα, σε όλη την οικογένεια!
@ Γεώργιε φίλε,
Δος Γεωργίω αφορμήν και χοιροβοσκότερος έση!
Καλην αρχήν! Φθινοπωροφόρος έστω!
@ π. Αναστάσιε,
Αντεύχομαι να έχεις τα βέλτιστα της πνευματικής συγκομιδής!
Έρρωσο και κραταιού!
@ Ηλιογράφε,
Ναι, νομίζω ότι υποφώσκει μια ποιότητα προϊόντων ακόμη στα χωριά μας κι εν γένει στην ύπαιθρο.
Όσο για την έσω ποιότητα, δεν σού υπογράφω.
Μην ξεχνάμε και την παροιμία: "Κακό χωριό τα λίγα σπίτια"!...
@ Κωνσταντίνε,
Κάτι κοντινό (κι εκ διαμέτρου ταυτόχρονα) λέω κι εγώ:
Εκεί στις ξεροψημένες πέτσες είναι το πρόβλημα..............
@ Μαρέλντ,
Καλά κάματε και καθήσατε στο ταβλάτσο! Έτσι, με τα χέρια στα κρεατικά...
Δεν πειράζει... Να τρώτε εσεις και να σας βλέπω. Never mind!...
Καλές δημιουργίες κι ετούτο το Φθινόπωρο!
@ Άστρια,
Δεν είσαι η μόνη. Συν-ανήκουμε στη μειονότητα!!!!....
@ Ντάνα Σεμιτέκολο,
Συ είπας, ως προς τις (λεγόμενες) νοστιμιές!
Ναι, μού ήταν απαραίτητο πλέον το υπερΙστολόγιο Mater Dolorosa. Θυμίζω την διεύθυνση κι από εδώ:
http://dolorosamater.blogspot.com/
Ευχαριστούμε οικογενειακώς!
Δημοσίευση σχολίου