© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Δειλινό στην παραλία της Καλαμάτας [α΄]








Στα μέσα ενός ακόμη καυτού Αυγούστου και μια βόλτα στην πολύβουη παραλία της μεσσηνιακής πρωτεύουσας είναι -νομίζω- ό,τι πρέπει για λίγη δροσιά, ερχόμενη απ' τη θάλασσα, μια και από τα μέσα μας... γιοκ!
Είναι όντως κι εδώ πανέμορφα!!! Όπου να ταξιδέψουμε στη φτωχοΕλλαδίτσα μας και πληγωνόμαστε (για τον δικό του λόγο ο καθείς) και φχαριστιόμαστε τις μικρές / μεγάλες ομορφιές τοπίων ηλιομανών. Όσο για την Ου-τοπία, δεν είναι της ώρας...
Απολαύστε, λοιπόν, μαζί μου τον φλοίσβο και το ιώδιο του πελάγους μεσ' από τις φωτογραφίες που τράβηξα επιτόπου και ες αύριον η συνέχεια της βόλτας μας εν Καλάμαις, με περισσότερες δειλινές εικόνες πλάι στη θάλασσα!

8 σχόλια:

Roadartist είπε...

Να σαι καλα πκ.. Ομορφα ειναι..

vertzak είπε...

Σε μεγάλο βαθμό απείραχτες από τον τουρισμό οι απέναντι στεριές είναι όλο ομορφιές, είναι πραγματικές, αληθινές. Σε αντίθεση με το γεμάτο μπετόν, κτίρια τούρτες και νεόπλουτους Τζάντε που κάνει ότι μπορεί για να μας διώξει. Εμείς θα επιμένουμε εδώ, έστω με μικρές αποδράσεις απέναντι.

P. Kapodistrias είπε...

@ καλλιτέχνιδα του Δρόμου,

Ευχαριστώ σε. Έπεται συνέχεια ωραιότερη!

P. Kapodistrias είπε...

@ Βερτζάκ,

Επαυξάνω τον λόγο σου. Εκείνες οι μοραΐτικες περιοχές, τις οποίες ορισμένοι νυχτωμένοι Ζακυνθινοί τις κοροϊδεύουν οι ανόητοι και αγράμματοι, συν-κρατούν ακόμη την καθαρότητά τους, την αυθεντικότητά τους κι εντέλει την ανθρωπιά τους!

Κοίτα τριγύρω μας εδώ στο Τζάντε: Κτίρια εχθρικά προς τον άνθρωπο, άκρως βαβελικά, προξενώντας σύγχυση, όχι μόνον γλωσσών, αλλά και νοός...

Δυστυχώς, δεν διορθώνεται τίποτε. Η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμη...

Ανώνυμος είπε...

Προτιμώ να δώ τη θάλασσα και να φανταστώ τη δροσιά και το αεράκι..Ευτυχως που έχει θάλασσα....! Όπου κι αν πάω, στο πιο όμορφο μέρος, κατι μου λείπει και ψάχνω τον ορίζοντα να βρω που έχει θάλασσα..Όταν τη βρώ είμαστε εντάξει.. Αν δεν τη βρω, δεν είμαι για πολύ εκεί. Απλά δεν "βρίσκομαι"...
Κατα τα άλλα, αυτο που λέτε όλοι είναι γενικό κακό, συμβαίνει σ όλη την Ελλάδα. Είναι αυτή η ασχήμια που για διάφορους λόγους, σταδιακά απλώνεται και καταστρέφει την ομορφιά της φύσης. Αυτό που λείπει είναι ο σεβασμός.

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη,

σ' εσένα τη θαλασσινή ψυχή, αντλώ και σού αφιερώνω μερικούς στίχους από τον Ναζίμ Χικμέτ, σε μετάφραση Ρίτσου, που έχει μελοποιηθεί από τον Λοΐζο:

Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.

Τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα
κι ό,τι πιο όμορφο, κι ό,τι πιο όμορφο θα 'θελα να σου πω,
δε στο 'πα ακόμα, δε στο 'πα ακόμα.

Ανώνυμος είπε...

Αυτούς τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ είχα να τους διαβάσω απο φοιτήτρια, δηλαδή προ ...Χριστού! Και μου αρέσουν πάρα πάρα πολύ. Μου θυμίσατε ένα παλιό βιβλίο που το κουβαλούσα μαζί μου ακόμα κι όπου έκανα πρακτική άσκηση και το διάβαζα σε έναν κήπο...που αν σας πω που θα γελάσετε πολύ...αλλά πολύ!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη Δήμου,

Ανταπαντώ μ' ένα ακόμη ποίημα του Χικμέτ, που διάβαζα χθες και μού άρεσε:

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΕΣ ΒΡΟΧΕΣ

Ντυμένες με παγιέτες κι αργυρές κλωστές,
σπιθοβολούν στο ηλιόφωτο οι βροχές
όπως της νιόπαντρης τα ολόξανθα μαλλιά.
Αχνή, απ' τις νοτισμένες στέγες, σιγαλιά
με πλημμυράει σταλιά-σταλιά.

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails