Πάμε Πόρο; Είχαμε ξαναπάει παλαιότερα στον μικρό αυτόν Βόσπορο του Αργοσαρωνικού και εκφράσαμε ύστερα "κρίσιμες" απορίες περί Πενίας εκεί στον Πόρο!
Περάσαμε τόσο, μα τόσο καλά, που τώρα -λέω- να ξαναβρεθούμε νοερά στη γοητευτική του επικράτεια, μες από κάποιες εκφραστικές φωτογραφίες. Επιβιβαστείτε στο καραβάκι! Φεύγουμε! Κερνάω αμυγδαλωτό, καρυδάτο, κουραμπιέδες, παστέλι και καφέ παντός τύπου στην προκυμαία!
15 σχόλια:
Ωωωωωω.........ευχαριστώ για το αμυγδαλωτό (αυτό το νησιώτικο με τη άχαρη άχνη δεν είναι;), το καφεδάκι και την όμορφη συντροφιά.
΄Ομορφο νησί!!!
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
όμορφος ο Πόρος,
τον επισκέπτομαι συχνά,
αν υπήρξατε τυχερός και ήταν ανθισμένο το λεμονόδασος
στην Καλλονή καθώς περνάγατε...
μακάρι!
είναι η πιο λυτρωτική μυρωδιά,
πήρα λίγο παστέλι,του έχω αδυναμία
και καφέ βεβαίως...
ευχαριστώ πολύ για το πρωινό κέρασμα
να είστε καλά πάντα και καλημέρα
σας φιλώ
Ωραιος ο Πόρος...
Καλημέρα π.κ...
@ Κυρά των Γλάρων,
Υποχρέωσή μου να σε περιποιηθώ, έστω και σε εικονική πραγματικότητα!
Όντως ΚΑΙ εκεί είναι ωραία! Και πού δεν είναι;
@ Φαίδρα φις,
Το λεμονόδασος δεν είδα,
μάλλον δεν είχα μάτια
τα είχα στρέψει αλλού
στα ζωύφια του γιαλού
και στην Καλλονή
στην απότομη φωνή
ή στο παστέλι
και στο νόστιμο καρβέλι!
υ.γ. Τούτη η στιχοπλοκή
είναι και περαστική...
Συμπάθα με,
μα τώρα που μάθαμε...
μου αρέσει που μόνο σε μένα απαντάτε με στιχάκια,
είναι ιδιαίτερο,
ευχαριστώ πολύ...
τώρα που μάθατε λοιπόν,
όταν ξαναπεράσετε και βρεθείτε σ'εκείνα τα μέρη,
την επόμενη φορά κι αν το βλέμμα σας είναι στραμμένο στο γυαλό,
αφήστε να παρασύρει την όσφρησή σας
η πανδαισία των ανθισμένων λεμονανθών του "παραδείσου"...
@ Φαίδρα φις,
λόγω εικονικής αφής!
Αν ξαναπεράσω
κάποτε, προτού γεράσω,
Οπωσδήποτε,
για να μείνω
στο Κάλλος τους αείποτε
και τι δεν δίνω!...
Ευχαριστούμε πολύ για την βόλτα στον Πόρο αλλά και για το κέρασμα!
Καλησπέρα!
Ανταποδίδω με ουζάκι και λιαστό χταπόδι εκεί απέναντι στο Γαλατά... Τότε με τη στολή του υπαξιωματικού στη ΣΜΥΝ κατά τη βραδινή έξοδο και για 18 μήνες.... Έγραψα ένα βιβλίο Ιστορίας αφού δούλεψα σκληρά στην παγερή βιβλιοθήκη του στρατοπέδου, δίδαξα άπειρες ώρες λογοτεχνίας στους μαθητές-δόκιμους υπαξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, έψαλλα στην εκκλησία του στρατοπέδου μαζί με τον παπα-Γιώργη, απόλαυσα τα ιστιοφόρα, τη θάλασσα, τα θαλασσοπούλια. Έχει και η στρατιωτική θητεία το ρομαντισμό της, ίσως βέβαια περισσότερο η αναπόλησή της. Ευχαριστώ για το ευεργετικό ταξίδι πίσω στο χρόνο.
Παύλος
Υ.Γ Στο Νηπιαγωγείο του Πόρου εργάζεται ( κατοικεί μόνιμα στο νησί) η κυρία Ανδρεώλα από τη Λιθακιά
@ Δέσποινα,
Εμ, τι να σού κάμω... Έχασες που δεν ήρθες μαζί μας.
Καλό σου απόγευμα.
@ Παύλο,
Τι όμορφη κατάθεση εμπειρίας από εκείνα τα μέρη!
Όντως μια άλλη ευπρεπής και γλυκεία διάσταση της στρατιωτικής ζωής! Πολύ πολύ ωραία!
Χαίρετε ό,τι καλό, μαζί την Οικογένεια!
Αχ, πού είσαι βρε καλοκαιράκι; Γιατί μας εγκατέλειψες νωρίς;
Δεν ήξερα πως είναι τόσο ωραίος ο Πόρος.
@ Βασιλική,
Ανάλογα με τι μάτια και τις αντοχές βιώνεις το καλοκαίρι... Για μένα ήταν ένα από τα χειρότερα.
Ούτως ή άλλως όμως δεν είμαι καλοκαιρινός τύπος. Με κάνει και υποφέρω. Χίλιες φορές όλες οι άλλες εποχές.
Καλό Φθινόπωρο, λοιπόν!
Πέρασα έξω απο τον Πόρο πρόσφατα φεύγοντας απο τις Σπέτσες. Όλα τα παραπάνω γλυκά τα δοκίμασα στις Σπέτσες και Ύδρα γιατί μάλλον ..κυκλοφορούν γενικώς στα πέριξ νησιά, και εγώ ...έπρεπε να δοκιμάσω απ όλα για να ξεχωρίσω τις διαφορές..και όχι για άλλο λόγο... Γλυκό νάναι κι ότι νάναι!
@ Αριάδνη,
Ώστε έτσι! Άλλος για Πόρο τράβηξε κι άλλος για Σπέτσες-΄Υδρα!!!
Περίπου ομοιοπαθείς! Αξίζει όμως τον κόπο, το να εκδράμουμε πότε πότε! Ανανεωνόμαστε, φορτίζοντας (όσο γίνεται) το κινητό και το... συγκινητικό μας!!!
Δημοσίευση σχολίου