© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

"Το αμίλητο νερό", η Χάρις Αλεξίου και οι "Σκλάβοι στα δεσμά τους"


Πριν από κάποιους μήνες είχαμε ασχοληθεί εκτενώς με την ήδη πολυβραβευμένη ταινία του συμπατριώτη και φίλου μας σκηνοθέτη Τώνη Λυκουρέση "Σκλάβοι στα δεσμά τους", στηριγμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Κωνσταντίνου Θεοτόκη.
Έχοντας μάλιστα κατορθώσει αξιοσημείωτες κριτικές, από σήμερα θα προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες!
Μια πολύ προσεγμένη στιγμή της ταινίας, την οποία με χαρά αναδεικνύουμε σ' αυτή μας την ανάρτηση, είναι το τραγούδι (ξενιστί, soundtrack) "Το αμίλητο νερό", που υπογράφει ο Μίνως Μάτσας κι ερμηνεύει, με τον δικό της, βαθιά αισθαντικό και καταλυτικά αφοπλιστικό τρόπο η Χάρις Αλεξίου, σε στίχους (μάλλον καρφίτσες κατευθείαν στην καρδιά) του Ισαάκ Σούση.


ΤΟ ΑΜΙΛΗΤΟ ΝΕΡΟ

Οι εποχές ξοδεύονται, προτού ν' αλλάξουν γνώμη
κι οι ενοχές παιδεύονται σ' ανύποπτες σκιές
και πριν να δέσει σαν καρπός στο σώμα η συγγνώμη,
πέφτουν και χαραμίζονται στο χώμα οι βροχές.

Πες μου, πού πάει η θάλασσα και πού η κορφή τελειώνει
και μη μου λες πως διάλεξα τον τρόπο που θα ζω.
Χρόνια σωπαίνει μέσα μου ο κύκνος και το αηδόνι
χρόνια στεγνώνει μέσα μου τo αμίλητο νερό.

Κάτι ψυχές ξενύχτισσες μαζεύουν τα φεγγάρια
και τα ρωτούν ανήμπορες πότε θα γεννηθεί
μι’ αγάπη, ένα ράγισμα μες στην καρδιά την άδεια
προτού κι αυτή στο θάνατο σα σκλάβα πουληθεί...

Πες μου, πού πάει η θάλασσα και πού η κορφή τελειώνει
και μη μου λες πως διάλεξα τον τρόπο που θα ζω.
Χρόνια σωπαίνει μέσα μου ο κύκνος και το αηδόνι
χρόνια στεγνώνει μέσα μου το αμίλητο νερό.

* * * * *

[Η σημερινή ανάρτηση αφιερώνεται στους Τ. και Δ., πιστούς, αν και αθέατους, φίλους του "Ίσκιου" μας. Αγαπητοί μου, μόλις πρωτάκουσα τους παραπάνω στίχους, Εσάς σκέφτηκα.]

20 σχόλια:

Φαίδρα Φις είπε...

πες μου πού πάει η θάλασσα και πού η κορφή τελειώνει
και μη μου λες πως διάλεξα τον τρόπο που θα ζω
χρόνια σωπαίνει μέσα μου ο κύκνος και τ'αηδόνι
χρόνια στεγνώνει μέσα μου το αμίλητο νερό...

ξεχωριστοί στίχοι
σ'ένα πανέμορφο τραγούδι

πώς θα μπορούσα να δω την ταινία?

καλημέρα
σας στέλνω όλη μου τη σκέψη

Ανώνυμος είπε...

Δεν είχα ακούσει τους στιχους και πριν τους διαβάσω, άκουγα βλέποντας το video.
Δεν είναι τυχαίο που πριν διαβάσω ΤΙ γράψατε και πριν δώ πιο κάτω, ΕΝΟΙΩΣΑ τους στίχους τόσο βαθιά και σπαρακτικά, που "βρόντηξε" όλος ο μέσα κόσμος!

Εκ των Τ.καιΔ.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

"Χαραμίζονται" όντως!

"..και μη μου λες πως διάλεξα τον τρόπο που θα ζω"

Πως μπόρεσε κάποιος να γράψει τέτοιους στίχους και πως φυλάκισε σε τόσο λίγες λέξεις ΟΛΟ ΤΟ ΝΟΗΜΑ!
Δεν έχω τι να πω...! ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ.

Θα δω την ταινία αυτές τις μέρες. Είναι απο σήμερα στους κινηματογράφους.

dadulo είπε...

Η σκλαβωμένη αγάπη είναι παράλληλα και Σταυρωμένη αγάπη που περιμένει την ελευθερία να εκφραστεί όπως περιμένει την Ανάσταση.
Με τέτοιους στίχους μόνο οι άγευστοι της αγάπης δεν θα συγκινηθούν.
Όσοι τη βιώνουν αυτοί μόνον μπορούν να νοιώσουν τη δύναμη που βγαίνει απο αυτήν.
Σ ευχαριστούμε που νοιώθεις και τους φίλους σου.

P. Kapodistrias είπε...

@ Φαίδρα Φις,

Ναι, μού άρεσαν και με άγγιξαν αμέσως.

Φαντάζομαι ότι εκεί στην Αθήνα παίζεται, κατά τις σχετικές διαφημίσεις, από απόψε.

Καληνύχτα με ή χωρίς Αμίλητο Νερό!...

P. Kapodistrias είπε...

@ Τ. και Δ.
ή
Δ. και Τ.,

Ειλικρινά σάς λέω, μόλις το πρωτάκουσα ο νους (γρήγορος και αδυσώπητος) σφηνώθηκε σ' εσάς. Είναι το Αμίλητο Νερό -είπα- που επείγεται ν' αρθρώσει λόγο, αλλά δεν δικαιούται, αλίμονο...

Φίλος Σας, ούτως ή άλλως
π.

P. Kapodistrias είπε...

@ Αναΐς,

Αγαπητή μας, νέα φίλη, η κάθε λέξη είναι καρφίτσα, όπως γράφω στην ανάρτηση.

Παρακαλώ σε, μόλις την δεις να μάς κάμεις μικρή αναφορά.

Καληνύχτα!

dadulo είπε...

Δεν είναι μόνο Σταυρωμένη αλλά και Στρατευμένη Αγάπη.

P. Kapodistrias είπε...

@ Ντάντουλο,

Καλώς ήρθες για πρώτη φορά στην παρέα μας, άγνωστε Γνωστέ σχολιαστή! Πέρασε, κερνάμε χαλβά!!!

Πρώτον, μού αρέσει τα μάλα αυτό το... Ντάντουλο. Υπονοεί ροπές, τροπές και ανατροπές!!!

Δεύτερον, συμφωνώ πως η Αγάπη, όσο πιο σταυρούμενη, τόσο πιο επιτακτική. Όπως και, ότι όλες οι Σταυρώσεις διαβλέπουν, μες από το θολό τοπίο, την ημέρα της Εορτής των Εορτών!

Όμως γνωρίζω και κάποιες Αγάπες που δεν είναι εύκολο (για να μην πω, είναι αδύνατο) να δουν τον Ήλιο της Ανάστασης... Τις σέβομαι πολύ αυτές τις Αγάπες, υποκλίνομαι μπροστά τους, αλλά ταυτόχρονα πενθώ και θλίβομαι για το μέγεθος του λίθου που σφραγίζει τον Τάφο τους, "ην γαρ μέγας σφόδρα"...


Τέλος πάντων, κουβέντα να γίνεται... Να μάς έρχεσαι! Η παρέα όλο και μεγαλώνει.

P. Kapodistrias είπε...

@ Ντάντουλο,

Τώρα μόλις είδα το β΄ σχόλιο και σπεύδω να αντι-σχολιάσω:

Το "σταυρωμένη" το καταλαβαίνω, το "στρατευμένη" προσπαθώ να το εμπεδώσω. Αλλά... "θριαμβεύουσα" με ποια μέθοδο και πότε δύναται να καταστεί;

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Επειδή δεν μιλάμε,
δεν σημαίνει οτι κι εμείς δεν ξέρουμε κάτι απο Αγάπη....!
Έστω ακουστά, έστω ακροθιγώς, έστω κάτι λίγο υποψιασμένοι..
Είναι να μη σε βρίσκει το ..βόλι!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη,

Είχα αρχίσει ν' ανησυχώ. Μήπως σε χάσαμε από κακή μας φύλαξη. Λέω, τόσος λόγος για Αγάπη και η Πρόεδρος Αριάδνη να ποιεί την νύσσαν;;;

Ή ήπιε το... αμίλητο νερό;

Αααα, ξέρετε κι εσείς από βόλι, Κυρία μου;

Αχ, βόλι βολικό!!!!

υ.γ. Χιουμορίζω παραπάνω, εννοείται!!!

kiki είπε...

Πολύ ωραίο τραγούδι. Δεν έχω δει την ταινία. Πρέπει να είναι πολύ καλή...

P. Kapodistrias είπε...

@ Κική μου,

Τελικά όλους τους αγγίζει αυτό το νέο τραγούδι!

Μήπως φταίει το... βόλι της Αγάπης;

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Η Αριάδνη μου ακούει πολύ προσεκτικά τους ειδήμονες.
Τί να πει η καημένη..
Και το "αμίλητο νερό" της ήπιε και διψασμένη έμεινε..

Όσο για το ..βόλι, κατάστηθα!
Και έζησα για να σας το πω.

Βέβαια είναι γνωστό οτι μεταξύ αστείου και σοβαρού λέγονται τα πιο σοβαρά πράγματα..

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη,

Ειδήμονες εμείς; Απλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις: Πάπυρος Βέρα στο δεξί, Λαρούς Τόλμη και Γοητεία, Μπριτάνικα Τα Μυστικά της Εδέμ!!!

Διέφυγες από το βόλι, είπες;
Δόξα τω Θεώ!!! Κι εγώ που νόμισα, ότι μάς μιλάς από τα χλοερά τοπία. Χα, χα!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Α!! Όλα κι όλα!
Μη μου πείτε οτι ανακατεύετε τη Βέρα στο Δεξί με τίποτ άλλο? Την έβλεπα με πάθος.. Είχε πάθος!

Τώρα απο που σας απαντάω? Χάλευε και γύρευε! Μήπως εκείνος που τον βρήκε το βόλι ξέρει οτι πέθανε?
Στον πόλεμο έλεγαν "καλό βόλι" γιατί ήταν το μόνο "καλό" που περίμεναν..

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη,

Αλήθεια, πού βρίσκεσαι ολοένα;
Εντός
εκτός
ή επί ταυτά;;;;;;;;;;

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Είμαι και εντός,μ έναν θεμελιώδη θεωρητικό τρόπο,
είμαι και εκτός,μ έναν άλλον πρακτικό τρόπο οπωσδήποτε,
αλλά δεν μπορώ να πω οτι δεν είμαι και επι τα αυτά,αν και όχι κλασσικά αλλά, με την έννοια του ..φόντου, της αλλαγής ταπετσαρίας του υπολογιστή μου.

Ανώνυμος είπε...

Δικαίως απέσπασε τόσα βραβεία η ταινία του αγαπητού μας φίλου και πατριώτη Τώνη Λυκουρέση. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να υπάρξει καλύτερος συγκερασμός από αυτόν. Σκηνοθέτης ζακυθινός, δηλ. γνωρίζει την εντελώς διαφορετική ιστορία της Επτανήσου, από αυτή της υπόλοιπης Ελλάδας, οπότε και πορεύεται αναλόγως στο έργο, και συγγραφέας, στο βιβλίο του οποίου στηρίχτηκε το έργο, ένας Θεοτόκης, δηλ. άτομο εκ των έσω, μέσα από το ίδιο το κερκυραίικο αρχοντολόι. Τέλος, έρχεται να βάλει την πιο καλλιτεχνική του πινελιά, όπως άλλωστε και σε κάθε όπερα, η άρια. Στην προκειμένη περίπτωση, το τραγούδι, «Το αμίλητο νερό», που με την εξαίσια φωνή Της ερμηνεύει η κ. Χάρις Αλεξίου.
Εδώ έχω να Σου πω ότι, καλά έκανες και έβαλες το φιλμάκι. Μπράβο!!!
Το ακούω, το ακούω, και το ξανακούω. Τι ωραίο τραγούδι! Αυτά!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails