Ανακάλυψα στο διαδίκτυο το μικρό αυτό βίντεο, στο οποίο ακούγεται η Λίνα Νικολακοπούλου να διαβάζει το ποίημά της "Τα σπίτια"! Το ποίημα και η ανάγνωση από την ίδια την ποιήτρια - στιχουργό, είναι άκρως αποκαλυπτικά μιας εσώψυχης σφαγής. Όμως και οι εικόνες, που επέλεξε η Καπετάνισσα του θαυμάσιου ιστολογίου λ-έξεις, ντύνουν τον λόγο ξεγυμνώνοντάς τον, μιλούν κατευθείαν στο σεισμικό επίκεντρο των νοσταλγιών μας, διεγείροντας πράγματα και καταστάσεις που προ πολλού απωθήσαμε στη σκοτεινιά των πέρα χρόνων μας...
Παρακολουθήστε αυτό το σύντομο βίντεο και αναπολήστε τον βίο σας / μας... Και μακάρι αυτός ο βίος να μην είναι αβίωτος... Καλημέρα και καλό μήνα!
π. Π.Κ.
4 σχόλια:
Η βελόνα περνάει, αλλά Αυτό δεν περνάει.
Η Καρδιά είναι τρυπημένη πέρα ως πέρα από τη βελόνα.
Μερικά δεν περνούν και μας τα παίρνουν Όλα.
Ωραίο το ποίημα της Λίνας.
Μια γρήγορη ματιά στη ζωή.
Κρατώ την ευχή: να περάσεις καλά.
Μακάρι να βλέπαμε όλους τους ανθρώπους γύρω μας, σαν μωρά που μεγαλώνουν και να τους ευχόμαστε καρδιακά να περάσουν καλά...
Κρατώ και το:
Είμαστε περαστικοί.
Για να θυμόμαστε να δείχνουμε την αγάπη μας σε όσους βρίσκονται στην ακτίνα των ματιών μας...
Σε ευχαριστώ π.κ.
Η ποίηση γλυκαίνει τη ζωή και τη φωτίζει.
λυγμός...ο χρόνος, η ζωή, η ζωή μας που χάνεται ...
η ποίηση που διαβάζει το χρόνο σαν καρτ ποστάλ απο το αιώνιο...
Όμορφο..
Καλό μήνα κι από 'δω, Π.Κ.
Δημοσίευση σχολίου