Ο Άη Λύπιος δια χειρός Μπάμπη Πυλαρινού
Γατζωμένος μεταξύ Ποίησης και αντιΠοίησης.
Μεταξύ λυπητερού και α-λυπίου συναισθήματος.
Εδώ ανασταίνεται πιο εύκολα ο Τεθνεώς.
Εδώ θεάσαι τον Θεόρατο καραδοκούντα Εξέγερση!
Ο ίσκιος του Ήσκιου Διονυσίου Σολωμού του Ιερομονάχου μπαινοβγαίνει ωσεί παρών, παρά την Απουσία εντός εκτός.
Εδώ ξαναμετράς τα δάχτυλά σου και διαπιστώνεις πως εντέλει δάχτυλα δεν έχεις. Μόνο "τύπους των ήλων".
Εδώ χαιρέκακα η Άνοιξη ανοίγει γρηγορότερα, πονετικότερα, εμπαθέστερα.
Στον Άη Λύπιο της Χαράς! Ως παυσίλυπο έστω, ως παυσίλυπο!
[Φωτογραφίες: Π.Κ. Κυριακή του Αντίπασχα, 11.4.2010]
12 σχόλια:
Γνήσια στιγμιότυπα από ένα πανηγύρι που μιλάει στην ψυχή!
Στιγμιότυπα ανά(σ)τασης, ναι, όπως το γράφεις, παυσίλυπα.
Όμορφες οι εικόνες του πανηγυριού!Χρόνια πολλά!!! Και η πασχαλιάτικη χαρά του Άη Λύπιου να πλημμυρίζει πάντα τις καρδιές μας!
Ο Αη Λύπιος μας ...χτυπάει αλύπητα στα σπλάγχνα, αγαπητέ μου Π.Κ.
Πολύ δυνατά όλα!
Επί των τύπων των ήλων...
Ένα "παυσίλυπο" και τι στον κόσμο..
Μ αρέσουν τα μικρά εκκλησάκια. Νομίζω οτι εκεί "χωράει" πιο ..εύκολα ο Θεός.
None,
Ναι, συμφωνώ κατά πάντα!
Διονύση Μάνεση,
Τέτοια παυσίλυπα χρειαζόμαστε, δε συμφωνείς;
Δέσποινα,
Κι εσύ, καλή μου, να είσαι γερή και δυνατή και δημιουργική!
Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
Πάντα ευθύβολος και κυριολεκτικός!
Ρεγγίνα,
Εδώώώ τα καλά παυσίλυπα!!!!!!! Ανάστηθι!
Αριάδνη,
Ο αχώρητος χωράει στο Κενό Μνημείο της Ανάστασης εν πρώτοις!!!!
Δημοσίευση σχολίου