... είναι η παροιμία που επικαλούμαστε συνήθως οι Ζακυνθινοί, μόλις αισθανόμαστε τις κυκλωτερές κινήσεις του Εγκέλαδου, όπως ακριβώς συνέβη σήμερα τα χαράματα, στις 6.19 π.μ. Ένας αρκετά "καλός" σεισμός, μεγέθους 4 (και κάτι) της κλίμακας Ρίχτερ, στην ιόνια θαλάσσια περιοχή έξω από το νοτιοδυτικό άκρο του Τζάντε μας, όπως βλέπετε και στο παραπάνω αποτύπωμα της δόνησης, που αντλούμε από το γαλλικό Centre Sismologique Euro-Méditerranéen.
Από τέτοιους δεν πτοούμαστε. Είμαστε, άλλωστε, πολύ συνηθισμένοι!... Απλώς, στην ηρεμία του ανοιξιάτικου πρωινού, χτυπά εγερτήριο, ώστε να γευθούμε (το κατά δύναμιν) τα μύρα του Απριλίου!!!
7 σχόλια:
όλα καλά ελπίζω.δύσκολο να συνηθίζεις σε κάτι τέτοιο πάντως
Βαγγέλη,
Εμείς -καλώς ή κακώς- έχουμε συνηθίσει πια!!!...
Καλημέρες αναστάσιμες!
Ψυχραιμία...Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, άλλωστε :)
Καλημέρα και καλή δύναμη. Αψηφήστε τον Εγκέλαδο, όπως κι εμείς την ηφαιστειακή σκόνη. Έτσι μόνο θα υποχρεώσουμε το κακό να υποχωρήσει.
Χα, χα! Με τέτοια ρίχτερ γυρίζουμε πλευρό!!!
Φιλία!
Αναστάσιε,
Αναστάσιμες Καλημέρες! Κι αυτό πάλι με τη σκόνη... Υπομονή σε όλους!
thlivomai vathitata gia thn olh atmosphera pou epikratei tis meres aytes. O Agios Gewrgios na mas elehsh me thn bohthia Tou Anastantws
Δημοσίευση σχολίου