© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Προσκύνημα στην περιώνυμη Μονή της Παναγίας του Βουλκάνου

Χθες το απόγευμα θελήσαμε να φορτίσουμε τις πνευματικές μπαταρίες μας στην Μονή της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας, όπως ακριβώς συνηθίζουμε να το πράττουμε από το 1982, όταν πρωτοπροσκυνήσαμε τη Χάρη Της.

"Επί την ηλίου δύσιν" ανηφορίσαμε στο αγέρωχο βουνό Βουλκάνος, απ' όπου μάλιστα έλαβε το όνομα η Μονή, αλλά και η τιμώμενη Παναγία. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, στην κορυφή του όρους της Ιθώμης (ύψος 802 μ.) στον ιερότερο χώρο της Μεσσηνίας, ψηλά στο βουνίσιο πλάτωμα, εδώ που ο Ιθωμάτας Δίας δεχόταν τις θυσίες και ικεσίες των ανθρώπων, θεμελιώθηκε η Μονή -κατά την παράδοση- το 726 επί Λέοντος Ισαύρου ή Αυτοκράτορα Ανδρονίκου.

Αυτό είναι το νεότερο Μοναστήρι (ανδρικό, που ιδρύθηκε το 1625), δεδομένου ότι το παλαιότερο βρίσκεται στην κορφή του βουνού. Λειτουργείται σε έκτακτες περιπτώσεις, κυρίως όμως κάθε Δεκαπενταύγουστο, οπότε συρρέουν χιλιάδες προσκυνητές από παντού!

Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για παμπελοποννησιακό προσκύνημα, όλα τα χρόνια που το επισκεπτόμαστε διακρίνουμε έντονα στοιχεία παρακμής στον ιερό αυτόν τόπο...

Γνωρίζουμε ότι ο νέος Μητροπολίτης Μεσσηνίας ενεργεί το κατά δύναμιν για την διόρθωση των κακώς κειμένων στη μοναχική ζωή του Βουλκάνου, κάτι βεβαίως που δεν αρέσει στο παλαιό κατεστημένο...

Σε εμάς βεβαίως δεν πέφτει λόγος περί του πώς και του γιατί στον ιερό τούτο χώρο. Απλώς στεκόμαστε ταπεινά κάτω απ' το φιλόξενο βλέμμα του Παντοκράτορα στο Καθολικό...

... και υποκλινόμαστε ενώπιον του αντιγράφου της εφέστιας και περίπυστης Εικόνας της Παναγίας. Εκζητούμε ό,τι η ψυχή επιποθεί και δεόμαστε "υπέρ ειρήνης και καταστάσεως του σύμπαντος κόσμου"!

Το φως των καντηλιών, μαζί με τις τελευταίες λάμψεις της θερινής εσπέρας, κατανύγουν την ύπαρξή μας!

Ο ναός άδειος... Απόλυτη ηρεμία... Μόνον ο έντονος αέρας του απογεύματος, εδώ ψηλά, μάχεται κι εκείνος να εισοδεύσει προσευχητικά στον τόπο της Παρθένου Κυράς.

Με αναπεπταμένες τις καρδιές αφήνουμε πίσω τον έρημο ναό, ο οποίος μάς πλημμύρισε με αρώματα πνευματικά και βγαίνουμε στον περίβολο της Μονής.

Άνθρωπος ουδείς... Μόνοι παρόντες εδώ ο αέρας και ο ήλιος που κρύβεται ολοένα πίσω από την κορφή του Βουλκάνου. Μοναχός ουδείς σε αυτή τη Μονή... Έτσι τουλάχιστον φαίνεται... Τώρα μάς πλημμυρίζει αίσθημα της ερημίας και της εγκατάλειψης...

Όμως δεν αφήνουμε τη μελαγχολία να μάς καταβάλλει. Βρεθήκαμε στην απλόχωρη αγκαλιά της Βουλκανιώτισσας και αυτό δεν είναι λίγο!!! Τι και αν ανθρώπινη ψυχή δεν εμφανίστηκε; Μόνοι εμείς, ενώπιόν Της, αποκτήσαμε πλησμονή Αγάπης από το στοργικό Βλέμμα Της. Τι κι αν ο τόπος είναι παντέρημος; Έχοντας Εκείνην, κατέχουμε το Παν!

2 σχόλια:

Δέσποινα είπε...

Η Παναγία πάντα βοήθειά σας!
Να περνάτε όμορφα και να έχετε καλή επιστροφή!

Daniel είπε...

καλή σας ημέρα.
Η χάρη Της βοηθειά σας, να αξιοθείτε να πάτε και του χρόνου και κάθε χρόνο για πολλά-πολλά χρόνια!
με αγάπη,
δ.μ.τ.

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails