Κυπαρισσία 2
Προσποιούμενοι τους αθώους
οι Αέρηδες
αποθέτουν στα ξέπορτα
ή
και στους κάδους ανακύκλωσης
τα ξώγαμα της Ιστορίας.
[Φωτογραφίες, ποίηση: π. Παναγιώτης Καποδίστριας, Ιούλιος 2010]
Σάς μεταφέρω κάτι που διάβασα για την πόλη και μού άρεσε πολύ: "Στην Κυπαρισσία αντίκρισα το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα των ταξιδιών μου!" εξομολογήθηκε ο Γάλλος Πρωθυπουργός Ζορζ Κλεμανσό, όταν, στις αρχές του 20ού αιώνα, βρέθηκε στην πόλη, για να εγκαινιάσει τη σιδηροδρομική γραμμή που κατασκεύασαν οι συμπατριώτες του. Στην 8η φωτό μας, το κυπαρισσιώτικο σπίτι, στο οποίο διέμεινε.
Έπεται η γ΄ και τελευταία συνέχεια.
6 σχόλια:
Στμφωνώ απόλυτα με τον Κλεμανσό!!! Το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα που έχω δει! Πολύ πιο όμορφα και από αυτό της Σαντορίνης! Να κάθεσαι στα βράχια στην παραλία και να βλέπεις τον ήλιο να βυθίζεται...Υπέροχο!!
Τρελοτουρίστρια
Καλησπέρα. Ωραίες φωτογραφίες από έναν τόπο που αγωνίζεται να κρατήσει κάτι από τη μνήμη του. Πόσο να καμαρώνουμε;Πόσο να μελαγχολούμε;
( Γκριζάρισε σήμερα, δρόσισε.Να ένας λόγος να αγαπάμε και το γκρίζο)
@ Τρελοτουρίστια,
αφού το λες εσύ, που έχεις γυρίσει τον κόσμο (συμφωνώντας με τον Κλεμανσό) το αποδέχομαι ασυζητητί.
Καλές θεάσεις να βιώνεις!
@ Καλησπέρα και σ' εσένα Διονύση Μάνεση!
Η διατήρηση της Μνήμηςαποτελείται αντιποίηση Θανάτου!
Ναι, έχουμε γκρίζο πολύ σήμερα, αλλά μού αρέσει και μού πάει!... Αίφνης αναθυμάμαι κάποιους αχάριστους, οι οποίοι μόνον όταν μάς έχουν ανάγκη μάς προσεγγίζουν, εκλιπαρώντας μάλιστα. Ύστερα, τοξότες εναντίον μας. Ώστε το γκρίζο ταιριάζει με τα σημερινά συναισθήματά μου.
Γραφική και ωραία πόλη.
Και να μην έχουμε πάει τόσα χρόνια... σχετικά κοντά είμαστε.
Τα ηλιοβασιλεματα στη "δυτική όχθη", όπως λέω τα μέρη μας, έχουν μοναδικό πορτοκαλοπορφυρένιο χρώμα
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Διατήρηση της Μνήμης, μήπως αντίπραξη στον Θάνατο (και όχι αντιποίηση); Ίσως πάλι να σφάλλω.
Καλό φθινόπωρο!
Δημοσίευση σχολίου