Τώρα βρισκόμαστε στα παραπήγματα των Κρατουμένων του Νταχάου ή τουλάχιστον σε ένα από αυτά, το οποίο σώζεται για λόγους μνήμης και μουσειακούς.
Θεωρώ ότι τα λόγια είναι όχι απλώς αδύναμα, αλλά εντελώς αφοπλισμένα, ενώπιον του Εγκλήματος, που συντελέστηκε εδώ... Γι' αυτό προσπαθώ ν' αποτυπώσω εν πλήρει σιωπή, οργή και κατανύξει όσα περισσότερα μπορώ, είτε σε φωτογραφίες, είτε σε βιντεάκια: Τα ομαδικά κρεβάτια (ας τα πούμε έτσι...), τα είδη υγιεινής (τι τραγικότης...), την περιρρέουσα θλίψη, καθώς ο γερμανικός ήλιος έχει ήδη βγάλει επάνω μας (παράδοξο κι αυτό!) όλη του την πυρά.
Τα χειρότερα έπονται...
1 σχόλιο:
ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕ ΜΑΘΑΜΕ..............................................HOMO HOMINI LUPUS....................................
Δημοσίευση σχολίου