ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ
Κρωγμοί σημαιών
μου αποσπούν την καρδιά
την τεμαχίζουν
τόση μελαγχολία
αναβάλλει τον ανθό
Όλο με καλούν
τα βλέφαρα κ΄ οι δρόμοι
στον Κεράτιο
ενώ πουλιά θλιμμένα
σοφίζονται πέταγμα.
Κωνσταντινούπολη, 29.11.2010
Όλα εδώ στο Φανάρι μυρίζουν Ρωμηοσύνη. Και μεγαλείο, μες σε εκπλήσσουσα απλότητα...
Συνομιλίες μυστικές των αιώνων ακατάπαυστες, ψίθυροι εκκωφαντικοί της ιστορίας που διηγείται όχι τα περασμένα πια, μα τα μελλούμενα!...
Και ο Ζακύνθου Χρυσόστομος και πάλι προσκυνητής στο Φανάρι... Επιστρέφει συνέχεια... Δεν το ξεχνά γιατί το αγαπά και το τιμά. Γιατί ξέρει πως το Φανάρι είναι η σάρκα του Γένους. Άρα "ουδείς ποτέ την εαυτού σάρκα εμίσησεν, αλλ' εκτρέφει και θάλπει αυτήν"...
Το Θάμβος του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού, όπου ασάλευτη τηρείται η Πατριαρχική Τάξις, υπόδειγμα λειτουργικό κι αίσθημα κατανυκτικό.
Και ο Δευτερεύων π. Ανδρέας, πολυεύθυνος ως ιδιαίτερος του Πατριάρχου, εργάζεται στην Πατριαρχική Αυλή αόκνως και αγογγύστως. Ο κόπος πολύς για να μην εξέλθη ουδείς πεινών...
Εδώ και ο Μητροπολίτης της γενέτειρας του Πατριάρχου, ο Ίμβρου και Τενέδου γλυκύς Κύριλλος.
Μαζί με τον "πατριάρχη" της παραδοσιακής μας μουσικής Χρόνη Αηδονίδη. Σε λίγο, στον Μέγα Εσπερινό της εορτής του Πρωτοκλήτου, της Θρονικής Γιορτής του Φαναρίου, ο Πατριάρχης θα τιμήσει με οφφίκιο το Αηδόνι της Ανατολής.
Η καμπάνα σημαίνει. Πάμε για το "Ευλογητός"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου