Απεβίωσε ο Γιάννης Χρυσικόπουλος

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Πέθανε χθες σε ηλικία 73 χρόνων και κηδεύεται σήμερα από τον ναό Θείας Αναλήψεως και Αγίων Σαράντα Ζακύνθου ο Γιάννης Χρυσικόπουλος. Ο αγαπητός μας Γιάννης υπήρξε ένας από τους πνευματικούς ανθρώπους της μετασεισμικής Ζακύνθου, ο οποίος με την παρουσία του νοηματοδότησε την προσπάθεια τού Τζάντε μας να υπερβεί την αποκαρδιωτική αίσθηση της θανατίλας, την οποία επέφερε το πολιτισμικό σοκ, εξαιτίας της Σεισμοπυρκαγιάς του '53.

Όντας αυτοδίδακτος και sui generis, ασχολήθηκε νωρίς με την δημοσιογραφία. Εξέδιδε την δεκαπενθήμερη εφημερίδα Μέλλον και αργότερα Το Μέλλον (22 Μαΐου 1963-12 Ιουνίου 1966, αριθμ. 1-91), διηύθυνε τις ομώνυμες εκδόσεις ("Βιβλιοθήκη Ζακυνθινών Μελετών"), που κυκλοφορήθηκαν πολύ και αγαπήθηκαν από τους Ζακυνθινούς, εξέδιδε το βραχύβιο τριμηνιαίο λογοτεχνικό περιοδικό Η Λύρα (Μάρτιος και Απρίλιος - Σεπτέμβριος 1970, αριθμ. 1 και 2-3), ενώ κατάφερε τη συγκέντρωση σημαντικού αρχειακού υλικού - δυσεύρετου σήμερα. Με τις όσες δυνάμεις του προσπάθησε να αναδείξει και να εκλαϊκεύσει το έργο των Μεγάλων της Ζακύνθου (Σολωμού, Κάλβου, Φώσκολου, Ξενόπουλου), αλλά και των παραδοσιακών μορφών έκφρασης, όπως του λαϊκού Θεάτρου ("Ομιλιών").

Η γενιά μου, ενηλικιωμένη στη θλιβερή Επαρχία Ζάκυνθο της δεκαετίας του '80, τον θυμάται στο στενόχωρο φωτοτυπάδικο - βιβλιοπωλείο του, στη λεωφόρο Δημοκρατίας στη Χώρα, να πασχίζει, με τον δικό του ιδιότυπο τρόπο, να μάς εμφυσήσει την αγάπη για τα Γράμματα. Στα μάτια μας, εκείνος τότε ήταν η αυθεντία επί παντός, επειδή κατείχε πρόσωπα, πράγματα, αρχεία και μπορούσε να μάς υποδείξει λύση στα ζητούμενά μας.

Τον ευγνωμονούμε για Όλα, τον κατευοδώνουμε φιλικά και είναι σίγουρο ότι θα τον θυμόμαστε ως μια χαρακτηριστική μορφή της σύγχρονης Ζακύνθου, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιόμαστε για την τύχη του Αρχείου του, το οποίο ούτως ή άλλως είναι ανάγκη να αξιοποιηθεί δεόντως!