ΒΑΘΥΣ Ο ΘΡΟΟΣ
Και ιδού
Έλλην
κατακαλόκαιρος
μεσημεριάτης Ήλιος
από ψηλά
φωνάζει το νησί
με τ’ όνομά του και
την παραθαλάσσια κόρη
κράζει
του αρχαίου Μαΐστρου
Φ α ι α κ ί α…
Ν α υ σ ι κ ά α…
Ν α υ σ ι κ ά α… εσύ που
εις τον Έρωτα της Θάλασσας
–τρέμοντας οι μαστοί σου
ωσάν τόπια–
το γυμνό σώμα παρέδιδες
Ν α υ σ ι κ ά α…
Τώρα
Άνεμοι νέοι
ταξιδεύουν το νησί
στο Αλλού
Κάτω στων Ελαιών
τους λόφους
βορείων γυναικών
ονόματα ξένα
Γ ι ο χ ά ν α…
Β ρ ο υ γ χ ί λ δ η…
πρωτάκουστα τρέχουν
κι ο Έλλην
κατακαλόκαιρος Ήλιος φωνάζει εις μάτην
Μόνον
μες απ’ των ακραίων βράχων
τα κούφια σπλάχνα
σκιαγμένα εκτινάσσονται
αγριοπούλια μαύρα
υψώνονται
βυθίζονται
σε μεγάλα κομμάτια
σχισμένου Φωτός
Βαθύς αποδημητικός
των φτερών τους ο θρόος
κι ωσάν
αναστενάζοντας μόλις
Ν α υ σ ι κ ά α…
Ν α υ σ ι κ ά α…
(Από την τελευταία συλλογή του Δημήτρη Ι. Σουρβίνου, Απόηχοι σε πλάγιο φως, εκδ. Διάττων, 2004)
Λεζάντα για τη φωτογραφία
Η τελευταία φωτογραφία του Δημήτρη Ι. Σουρβίνου (1924-2008) στο τριήμερο Επιστημονικό Συνέδριο (10-11-12 Νοεμβρίου 2006) της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών «Σολωμός – Μάντζαρος – Πολυλάς», στην τιμητική συνεδρία (10 Νοεμβρίου 2006) «Τιμή σε έναν μετασολωμικό: Ο ποιητής Δημήτρης Ι. Σουρβίνος διαβάζει ποίησή του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου