© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Η μπουγάδα

Απόπειρα (νανο)διηγήματος από τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια

Η απλώστρα γέμισε πάλι σήμερα. Ένα γαλάζιο πουκάμισο, ένα καφέ παντελόνι, μια λουλουδάτη πετσέτα προσώπου, μια ολόμαλλη φανέλα, ένα σώβρακο μακρύ, ολόμαλλο κι αυτό. Η Αλεξάνδρα, με όσο γίνεται νεανικότερες κινήσεις παρά τα ογδόντα πέντε της, μπουγάδιασε νωρίς-νωρίς και τώρα επιδίδεται στη λάτρα του φτωχικού της. Μόλις επιστρέψει ο στύλος του σπιτιού απ’ το λιοστάσι, πρέπει όλα να είναι στην εντέλεια. Νάχει ν’ αλλάξει μοσκοβολισμένα ρούχα, να φάει τ’ αυγά που τού τηγάνισε, να ξαποστάσει λίγο, γιατί το βράδυ έχει να πάει στο λιτρουβείο.

«Αγωνίζεται ο Σάββας μου, παραγωνίζεται για τη φαμίλια μας! Πρέπει, όσο δύναμαι κι εγώ, να τον ευχαριστάω. Ό,τι μπορώ γι’ αγάπη του!», συλλογίζεται και κάνει τ’ αδύνατα δυνατά, καθώς οι αρθρώσεις δεν την πολυβοηθάνε πια. Γέρασε στην αγάπη του, βλέπεις!...

Το άλλο πρωί έχει πλύσιμο ξανά. Το πουκάμισο, το παντελόνι, η πετσέτα, η φανέλα, το σώβρακο παραταγμένα στην απλώστρα, ως συνήθως.

«Τον αγαπάω, αν και τόνε φοβάμαι κιόλας. Αλλά είναι καλός! Κι αν αγριεύει κι αν μού δίνει κάνα χαστούκι πότε-πότε, ξέρω πως με σέβεται. Είναι γλυκός. Κάθε βράδυ πούρχεται από την ταβέρνα θα μού φέρει μία σοκολατίτσα! Η Παναγία, η Παρθένα, η Κυρά, να τον έχει γερό!», σιγομουρμουρίζει και με βλέμμα λατρείας σταυροκοπάει το μέρος των αμπελιών, όπου ολοένα τρυγάει μεσ’ στην κάψα ο Σάββας.

Την άλλη μέρα η Αλεξάνδρα πλένει και ξαναπλένει. Το γαλάζιο, το καφέ, τη λουλουδάτη, την ολόμαλλη, το μακρύ… Τον αγαπάει!

Εκείνο που μαρτυράω σ’ εσάς και -προς Θεού- μη σας ξεφύγει τίποτε και το μάθει η έρμη η Αλεξάνδρα είναι ότι τον Σάββα τόνε κήδεψε η ίδια πριν από χιλιάδες τώρα μέρες.

Η απλώστρα ξαναγέμισε. Ακόμη διερευνώ το γιατί και το πώς -με τι μανταλάκια δεν ξέρω- σήμερα, δίπλα στα ρούχα του Σάββα, έχει κρεμάσει ένα ταψί.

[Εικαστικό σχόλιο: Μπάμπης Πυλαρινός]

14 σχόλια:

Μαρία Σ είπε...

Πολύ ωραία και η σημερινή ιστορία.
Το γραψιμό σου εχει μια φρεσκάδα,μια αληθοφάνεια, σου εξάπτει την περιέργεια και στο τέλος εκπληξη!!!
Το ταψί τι θέλει εδώ??

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Όχι!!!
Δεν είστε καθόλου εντάξει!
Πως τελειώνετε έτσι στη μέση του πουθενά μ ένα..ταψί;;;

Πρέπει κάτι να υπάρξει τέλος πάντων..
Χρειάζομαι Κάτι.. για να ..έχω βάλει στο ταψί..που να ταιριάζει με την Άρνηση-το μόνο μηχανισμό άμυνας που χρησιμοποιεί μέσω των ρούχων η Αλεξάνδρα..
Η ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ ΜΟΥ ΦΡΆΣΗ:"Γέρασε στην αγάπη του"

wwwAnnatsoukalakoufou.gr είπε...

Τι μπορεί να πάθει ο άνθρωπος! Η καημένη η γιαγιά έχει τα πρώτα σημάδια Αλτχάισμερ, όμως η αγάπης της δεν εξέλιπεν.Πολύ καλό το διήγημά σας πάτερ. Φιλικώτατα

panagiotisandriopoulos είπε...

Nανοδιήγημα, σα να λέμε νανολογοτεχνία (ή και νανοτεχνολογία)!
Τελικά, αγαπητέ μας Π.Κ., μας εισάγεις ολοένα και περισσότερo στην αξία του μικρού!...
Θα χρειαζόμαστε ...νανόμετρο σε λίγο, γιατί η σημασία των νανοδιηγημάτων σου, είναι τόσο πυκνή που θ' αρχίσουμε να δυσκολευόμαστε...

Πρωτοπρεσβύτερος Παναγιώτης Σπουργίτης είπε...

ΠΑΤΕΡΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΜΑΣ ΔΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΤΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΑΣ ΤΑΛΑΝΤΟ, ΝΑ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΟΣΟ ΦΡΕΣΚΟ ΚΑΙ ΔΡΟΣΕΡΟ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΑΣ ΤΑΛΕΝΤΟ! ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Macubert Thanasis Sabaziotis ‎(μέσω facebook) είπε...

... μέσα σε λίγες γραμμές, αρκετή δύναμη για να τραβήξει τη προσοχή!

P. Kapodistrias είπε...

@ Μαρία Σ.,

κατ' αρχήν απολογούμαι ότι σήμερα που πέρασες απ' το γραφείο μου ήμουν πολύ απασχολημένος και δεν μποιρέσαμε να τα πούμε...

Ευχαριστώ για όσα καλά αναφέρεις περί του νανό- μου! Δεν ξέρω αν έχει τις αρετές που αναφέρεις, διαθέτει όμως πόνο και αγάπη!!!

Όσο για το ταψί, ακόμη αναρωτιέμαι κι εγώ...

P. Kapodistrias είπε...

@ Ρεγγίνα,

Ναι!!!... Παρά τα φαινόμενα, όντως, δεν είμαι εντάξει, αλλά μονίμως σε μιαν α-ταξία, περί της οποίας πότε ευχαριστούμαι,πότε στεναχωρούμαι...

Το "γέρασε στην αγάπη του" προέρχεται από ποίημά μου. Άσκηση: Βρες το (συλλογή "Έσχατος φίλος"), αντίγραψέ το (αν σού περισσεύει ελεύθερος χρόνος εδώ) και ξαναέλα για... πρόχειρο διαγώνισμα!

Όσο για την ουσία του διηγήματος, μ' έχει πονέσει αυτή η ιστορία και ήθελα κάποτε (και νυν εστί) να την αποδώσω! Τώρα κάπως λυτρώθηκα. Ελπίζω και οι ήρωές μου!!!

P. Kapodistrias είπε...

@ Άννα Τσουκαλά-Κουφού,

Αυτές οι παραθεωρημένες μικρές ιστορίες αποτελούν το άλας της ζωής!

Ευχαριστώ πολύ για την αγάπη Σας!

P. Kapodistrias είπε...

@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,

Κάτι ανάλογο με αυτά που γράφεις λέγαμε χθες με κοινό φίλο! Νόμιζα -ομολογώ- ότι ο όρος "νανοδιήγημα" υφίσταται, όμως εκ των υστέρων διαπιστώνω ότι εδώ πρωτοσημειώνεται. Λες να έχουμε, οι του Ίσκιου εννοώ, προσφέρει το κατιτίς μας στην ορολογία της πεζογραφίας μας;;;;; Χα, χα!

Όσο για την αξία του Μικρού, πες το και ξαναπές το!

Χαιρετισμούς στην Οικογένεια! Εδώ καύσωνας, εγκλήματα, φωτιές...

P. Kapodistrias είπε...

@ π. Παναγιώτη Σπουργίτη,

Ευχαριστώ για τα ευγενικά αισθήματα, τα εναποτυπωμένα στο σχόλιό σου. Ανταποδίδω σεβασμό και αγάπη!

P. Kapodistrias είπε...

@ Φίλε Σαμπαζιώτη,

Ευχαριστώ τα μάλα! Χαίρε και αγάλλου!!!

Roni Bou Saba روني بو سابا είπε...

πόσο σουρεαλιστική μπορεί να είναι μια αγάπη; μήπως είναι η τόση αγάπη που οδήγησε την γυναίκα στο αλτζχάιμερ; ή είναι το αλτζχάιμερ που συντηρούσε την αγάπη;

P. Kapodistrias είπε...

@ Ρόνι Μπου Σάμπα,

Ούτως ή άλλως η Αγάπη είναι σουρεαλιστική και -ληστική και -ληστρική!!!
Μού άρεσαν οι πιθανότητες σχέσεων αλτσχάιμερ και αγάπης!!! Είναι εξόχως ποιητικές, άρα πραγματικές. Αμφιδρομία πλήρης υφίσταται εδώ...

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails