Φωτοπαραλειπόμενα από την 51η Biennale di Venezia (2005) και την εκπροσώπηση της Ζακυνθινής Ποίησης {1ο μέρος}

Τέτοιες μέρες, κάθε δύο χρόνια, η Βενετία αρχίζει να βιώνει την Biennale της. Κάθε τέτοιο καιρό, λοιπόν, εμείς αναθυμούμαστε κάτι που γενικώς πέρασε απαρατήρητο, όταν συνέβη: Στις 9 και 10 Ιουνίου 2005, η σύγχρονη πνευματική Ζάκυνθος εκπροσωπήθηκε αυτοπροσώπως με τρεις Ποιητές της στην 51η Biennale di Venezia: την Έρση Λάγκε, τον Διονύση Φλεμοτόμο και τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια. 

Επρόκειτο για μια πολύ σημαντική στιγμή των ζακυνθινών γραμμάτων, για την οποία μερίμνησαν -προς τιμήν τους αυτό- ο τότε Νομάρχης Ζακύνθου Διονύσης Γάσπαρος και η σύζυγός του Χριστίνα Λούντζη, φιλόλογος. 

Πρέπει να ομολογηθεί ότι δεν μας προκύπτει άλλη παρόμοια περίπτωση, κατά  την οποία η Ποίηση του νησιού μας και όσοι ασχολούνται σοβαρά με αυτήν να παρουσιάστηκε αντιπροσωπευτικά σε μια τόσο μεγάλη και καταξιωμένη διοργάνωση. [Σχετικό αναλυτικό άρθρο είχαμε δημοσιεύσει εκείνο τον καιρό, το οποίο μπορείτε να ξαναδιαβάσετε, ανατρέχοντας εδώ].

Σήμερα, από το πλούσιο φωτο-αρχείο του ταξιδιού εκείνου, παρουσιάζουμε την βραδιά της 9ης Ιουνίου 2005. Από πλευράς Βενετίας τα πάντα είχε φροντίσει ο ευφυέστατος Βενετσιάνος εικαστικός Marco Nereo Rotelli. Ο ίδιος, με τους συνεργάτες του -κυρίως τον Achille Bonito Oliva- είχε φωτίσει υπέροχα το λιλιπούτειο νησάκι San Secondo, το Νησί της Ποίησης, όπως είχε τότε χαρακτηρισθεί. 

Όλοι οι συμμετέχοντες ποιητές, αφού επιβιβάστηκαν στο βενζινόπλοιο "Il Doge" έπλευσαν προς το νησάκι, θαύμασαν τη θεαματική εγκατάσταση του Rotelli, ενώ ανέγνωσαν ποιήματά τους -ιδιαίτερα οι Ζακυνθινοί-, αλλά και το πασίγνωστο ποίημα του Ζακυνθινοϊταλού κορυφαίου Ποιητή Ugo Foscolo "A Zacinto", γραμμένο νοσταλγικά για τη γη της Ζακύνθου που τον γέννησε.

Ο ποιητής Loretto Rafanelli διαβάζει ποιήματά του.