© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Τα νέα παυσίπονα ποιήματα του Σταύρου Αμπελά

Διάβασε και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Έφτασε ώς εμάς προ καιρού η νέα -7η κατά σειράν- ποιητική συλλογή του φίλου Ζακυνθινού ποιητή Σταύρου Αμπελά, υπό τον τίτλο "Ρεφρέν". Πρόκειται για μιαν αυτοέκδοση, καμωμένη ολόκληρη από τον ίδιο τον ποιητή, όπως άλλωστε το συνηθίζει. Μου θυμίζει τα χειροποίητα εργόχειρα της παλιάς εποχής και γι' αυτό ακριβώς λαμβάνει μεγαλύτερη αξία στα μάτια μου ό,τι φτιάχνει ο Σταύρος! 

Ο Αμπελάς είναι ποιητής κατ' εξοχήν, δίχως να κραυγάζει και ν' αυτοσυστήνεται ή ν' αυτοπροβάλλεται ως τέτοιος. Ζει ανάμεσά μας, αναπνέει τα ίδια προβλήματα με όλους τους καταπιεζόμενους έως σπαραγμού συνΈλληνες, συνωστίζεται στην πολύβουη υγρασία του καιρού και του τόπου μας, βρίσκει όμως τον τρόπο να αντέχει και (όσο τού είναι δυνατό) να δια-φεύγει: Με τον τρόπο της γραφής του! Τα μικρά - πυκνογραμμένα ποιήματά του αποτελούν κατά βάσιν παυσίπονα λόγια. Γράφει και σώζεται, κατά το παλαιοπατερικό φλέγμα (εκ του βίου του οσίου Αρσενίου του Μεγάλου): "Φεύγε και σώζου". Με αυτή την έννοια, λοιπόν, η Ποίηση αποκαθίσταται στην πρωταρχική περιωπή της:  και φυγή και σωτηρία

Ευθύς κατωτέρω αντιγράφουμε επτά από τα δεκαεννιά ποιήματα της ανά χείρας συλλογής -δείγματος χάριν-, ευελπιστώντας ότι η παυσίπονη ποιητική παραγωγή του Σταύρου Αμπελά θα συνεχισθεί με ανάλογους δροσιστικούς / ανακουφιστικούς καρπούς!


Πόλεμος 

Δεν υπάρχει τρόπος 
να επιστρέψουμε στη μήτρα. 
Πρέπει να πολεμήσουμε 
άοπλοι το θηρίο. 
Στην πρώτη γραμμή 
εκεί που τα κορμιά 
τ' αλέθει αδιάκριτα 
ο μύλος. 

Κούρος 

Ευθυτενής, γαλήνιος, στωικός 
διασχίζει τους αιώνες 
σαν βασιλιάς 
κι όλοι παραμερίζουν 
και προσκυνούν 
γιατί ατενίζει αγέρωχος 
με ελαφρό μειδίαμα 
πέρα απ' τη ζωή 
το τρομερό μυστήριο 
του θανάτου.

Σαράντα κύματα 

Πέρασε η ζωή μου 
απ' τα σαράντα κύματα 
μα το κορμί μου αταξίδευτο 
σαπίζει στον γιαλό. 

Δημοπρασία 

Η τιμή ξεκίνησε 
από πολύ ψηλά. 
Όσο περνούσε η ώρα 
έπεφτε και πιο χαμηλά. 
Όλοι αγωνίζονταν να δώσουν
και κάτι λιγότερο. 
Εγώ με ηδονή παρακολουθούσα 
το πόσο φτηνά τελικά 
θα με πουλούσαν.

Κεραυνός 

Θα 'θελα να κρατώ 
κεραυνό. 

Να τον ρίχνω 
και να πιάνει φωτιά. 

Όμως έχω μόνο 
ένα παγωμένο χέρι. 

Από ψηλά 

Κι εγώ είμαι ένα πουλί 
που πετά ψηλά 
πάνω απ' το κεφάλι σου 
δίχως να το νιώθεις 

όπως δε νιώθεις την ανάσα σου. 

Χαμένο παιχνίδι 

Μην προσπαθήσεις 
να τα πεις όλα. 
Χάθηκε το παιχνίδι. 
Αυτοί που απευθύνεσαι 
γνωρίζουν ήδη 
τα περισσότερα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails