[Μια ομάδα εννέα πολύ μικρών ποιημάτων, υπό τον τίτλο "Νύξεις-Ανοίξεις" έγραψα το 2001. Πρωτοδημοσιεύτηκαν στην ποιητική συλλογή μου Της αγάπης μέγας χορηγός (2003) και οριστικά στον συγκεντρωτικό τόμο Καμένες πεταλούδες (2010). Εσείς, αν δεν έχετε τα βιλία, μπορείτε να τα αναγνώσετε ΕΔΩ!
Επειδή οι βόλτες μου στην ολάνθιστη ύπαιθρο της Ζακύνθου έχουν και την έννοια αφενός μεν της φωτοαποτύπωσης τού ανθηρού περίγυρου, αφετέρου δε της ποιητικής πρόσληψής του, άρχομαι σήμερα κάποιων ανοιξιάτικων φωτο-ποιημάτων, με γενικό τίτλο "Νύξεις-Ανοίξεις (2η ομάδα)", δημοσιευόμενων υπό την επήρεια της πρώτης συγκίνησης. Στο μέλλον ασφαλώς θα ξανακοιταχθούν!... Ελπίζω να έχουμε γονιμότητα, εσείς κι εγώ, ώστε να μετάσχουμε στην ευωδία των χρωμάτων και αυτής της πανΆνοιξης, που διάγουμε ολοένα!
π. Π. Κ.]
Όλες μεριμνούν
άνοιξη να ρουφήξουν
οι ανθοστιγμές.
οι ανθοστιγμές.
Ο χρόνος εξαντλείται
αφού μας εξαντλήσει.
[π. Παναγιώτης Καποδίστριας, Μπανάτο Ζακύνθου 4.5.2015]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου