Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης
Την Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2016, πέθανε ο αγαπημένος ηθοποιός Γιάννης Μιχαλόπουλος και σήμερα Σάββατο κηδεύτηκε στο νεκροταφείου του Ζωγράφου.
Χθες αλλά και σήμερα «ξεφύλλισα» της σελίδες των εφημερίδων, τα site και σχεδόν παντού διάβαζα τα ίδια και τα ίδια για τον Μιχαλόπουλο…
«Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 89 ετών άφησε στο ΚΑΤ ο Γιάννης Μιχαλόπουλος. Σύμφωνα με πληροφορίες ο γνωστός ηθοποιός υπεβλήθη σε επέμβαση στο πόδι και λίγες ώρες μετά την ανάνηψη υπέστη ανακοπή. Ο Γιάννης Μιχαλόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Απριλίου του 1927. Στον κινηματογράφο έπαιζε συνήθως δεύτερους ρόλους. Εμφανίστηκε σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων: «Αχ αυτή η γυναίκα μου», «Άνθρωπος για όλες τις δουλειές», και άλλες. Στην τηλεόραση έπαιξε σε πολλές σειρές, με πιο γνωστή το «Ορκιστείτε παρακαλώ», από τις πιο πετυχημένες τηλεοπτικές κωμικές σειρές της δεκαετίας του 1980, όπου πρωταγωνιστούσε ως δικαστής.»
Παντού τον παρουσίαζαν σαν τον «τηλεοπτικό ηθοποιό» ή τον κινηματογραφικό ηθοποιό των…«δεύτερων ρόλων». [με εξαίρεση ένα καλό αφιέρωμα στο «Πρώτο Θέμα» που υπογράφει ο Μιχάλης Στούκας.
Σχεδόν κανείς δεν ασχολήθηκε με τον θεατρικό Γιάννη Μιχαλόπουλο. Τον Πρωταγωνιστή Γιάννη Μιχαλόπουλο. Τι είναι πρωταγωνιστής; Αυτός που κρατά ένα από τους πρώτους ρόλους σε μια παράσταση, αυτός που το όνομα είναι στην κορυφή της μαρκίζας του θεάτρου, αυτός που – όπως λέγαμε παλιά – τα.. «φέρνει» στο ταμείο του θεάτρου. Τέτοιος ηθοποιός ήταν ο Γιάννης Μιχαλόπουλος. Πρωταγωνιστής για πολλές δεκαετίες!
Θυμάμαι την τελευταία φορά που τον είδα στην σκηνή. Ήταν σε μία από τις πιο σημαντικές παραστάσεις της καριέρας του. Ηταν Φεβρουάριος του 1993 στην τότε Κεντρική σκηνή του Εθνικού θεάτρου [στο Κοτοπούλη-Rex] στο έργο του Δημήτρη Ψαθά «Φον Δημητράκης» που είχε ανεβάσει ο φίλος μου σκηνοθέτης Πάνος Παπαϊωάννου.
Ο Μιχαλόπουλος «επέστρεφε» [αποφοίτησε από την σχολή του Εθνικού] μετά από 42 χρόνια στην σκηνή του Εθνικού θεάτρου! Αποθεώθηκε σε αυτή την παράσταση!!. Ηταν τόσο μεγάλη επιτυχία που το έργο – σπάνιο για το Εθνικό – επαναλήφθηκε μέσα στην ίδια χρόνια [15-2-93 έως 11-4-93 και 8-5-93 έως 30-5-93].
Τον Γιάννη Μιχαλόπουλο είχα την τύχη να τον γνωρίσω πριν..36 χρόνια! Έγραφα τότε [από το 1979 έως το 1986] την συνέντευξη της εβδομάδας στο θρυλικό περιοδικό «Ρομάντσο».
Με αφορμή τον θάνατο του αγαπημένου αυτού ηθοποιού που πολλά χρόνια μας κράτησε συντροφιά μέσα από τους ρόλους που ερμήνευσε, σκέφθηκα να γυρίσουμε λίγο στα παλιά!
Θυμήθηκα ότι του είχα πάρει μια συνέντευξη για το «Ρομάντσο». Έψαξα το αρχείο μου -που δυστυχώς δεν είναι ολόκληρο στα χέρια μου από δική μου ανοησία– και βρήκα εκείνη την συνέντευξη..
Ήταν στο τεύχος 1955 στις 2-9-1980. Την ξανά διάβασα –μην περιμένετε και πολλά- πιτσιρικάς ήμουν τότε! Μου είχε μιλήσει για την μέχρι εκείνη την στιγμή 29χρονη πορεία του στο θέατρο, για το πότε έγινε πρωταγωνιστής. Απάντησε σε πολλούς που τότε έλεγαν ότι το παίξιμο του θυμίζει τον σπουδαίο κωμικό Βασίλη Λογοθετίδη. Μου μίλησε για τον κινηματογράφο που δεν του.. «πήγαινε» και για την άρνηση του να δεχτεί τον «τίτλο» του τηλεοπτικού ηθοποιού που του απέδιδαν τότε.. [όπως και τώρα!]
Αν σας ενδιαφέρει δείτε τι έλεγε ο Γιάννης Μιχαλόπουλος πριν 36 χρόνια. Διαβάστε ευθύς κατωτέρω. Η φωτό της συνέντευξης μεγεθύνεται.
Καλό του ταξίδι. Ήταν ένας καλός άνθρωπος και ένας σπουδαίος καλλιτέχνης που όμως είχε την ατυχία να γεννηθεί στην Ελλάδα. Στην χώρα που κάνει ότι «μπορεί» για να «θάψει» την όποια αξία. Και τότε και τώρα!!
Στην πρώτη φωτογραφία, ο Γιάννης Μιχαλόπουλος με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία «Αχ αυτή η γυναίκα μου» [1967 ]
Στη δεύτερη φωτογραφία, με την Ελένη Μαυρομάτη στον τηλεοπτικό «Κύριο συνήγορο» των 256 επεισοδίων!! [ 1970]
Στην τρίτη φωτογραφία, ο Γιάννης Μιχαλόπουλος με την Ρέα Φορτούνα, την Πέπη Μεταλίδου και τον Χρήστο Δακτυλίδη στον «Φόν Δημητράκη» στην σκηνή του Εθνικού θεάτρου [1993].
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου