© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2017

Για τον Γρηγόρη Αυξεντίου η 583η "Ιστορία Εικονογραφημένη"

Μας πληροφορεί μες από το ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ν. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗΣ

Tον Απρίλιο του 1955 οι Ελληνοκύπριοι ξεσηκώθηκαν για να αποτινάξουν τον βρετανικό ζυγό, με στόχο την «Ένωσιν» με τη μητέρα-πατρίδα Ελλάδα. Η έναρξη του αγώνα ξεκίνησε τις βραδινές ώρες της 31ης Μαρτίου  προς την 1η Απριλίου 1955 με επιθέσεις σε κυβερνητικά κτήρια, σε αστυνομικούς σταθμούς, στον ραδιοσταθμό και σε βρετανικό στρατόπεδο της Αμμοχώστου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα στο στόχαστρο της ΕΟΚΑ βρέθηκαν, εκτός από τους Άγγλους δυνάστες, οι Ελληνοκύπριοι συνεργάτες τους, οι Τουρκοκύπριοι της οργάνωσης Ταξίμ που επιζητούσαν «ένωση» της Κύπρου με την Τουρκία, αλλά και μέλη του ΑΚΕΛ, που οι «εθνικόφρονες» της ΕΟΚΑ τούς κατηγορούσαν ως συνεργάτες των Άγγλων. Παρά το αίμα που χύθηκε και τους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους (Καραολής, Δημητρίου, Παλληκαρίδης, Αυξεντίου κ.ά.), ο στόχος της Ένωσης δεν επιτεύχθηκε. Με τις συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης (19 Φεβρουαρίου 1959) η Κύπρος έγινε ανεξάρτητο κράτος την 1η Οκτωβρίου 1960.

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου αποτελεί μία από τις εμβληματικές φυσιογνωμίες του κυπριακού αγώνα. Τον Ιανουάριο του 1955 μυήθηκε στον αγώνα και έγινε πρώτος τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην περιοχή Αμμοχώστου. Ως υπαρχηγός της ΕΟΚΑ θα πολεμήσει για την αποτίναξη του βρετανικού ζυγού και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Μετά την επικήρυξή του από τους Βρετανούς κατέφυγε στον Πενταδάκτυλο και ηγήθηκε της πρώτης ανταρτικής ομάδας στο Μαύρο Όρος. Τον Μάρτιο του 1956 μεταμφιέζεται σε καλόγηρο και για μεγάλο διάστημα θα παραμείνει στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Στα τέλη Φεβρουαρίου του 1957 οι βρετανικές δυνάμεις έλαβαν την πληροφορία ότι ο Αυξεντίου και η ομάδα του κρύβονται σε μια σπηλιά πλησίον της Μονής Μαχαιρά, στο όρος Τρόοδος.

Στις 3 Μαρτίου 1957, έπειτα από κατάδοση, απόσπασμα Βρετανών στρατιωτών περικύκλωσε τη σπηλιά. Ύστερα από δεκάωρη άνιση μάχη ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ έπεσε ηρωικά μετά την πυρπόληση του κρησφυγέτου του. Οι Βρετανοί, φοβούμενοι λαϊκή εξέγερση, έθαψαν το καμένο σώμα του Αυξεντίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, τα λεγόμενα σήμερα Φυλακισμένα Μνήματα, δίπλα σε άλλους συναγωνιστές του.

Αναμφίβολα, κάθε περίοδος της Ιστορίας στιγματίζεται και καθορίζεται σχεδόν πάντοτε είτε από ένα ιστορικό γεγονός είτε από μια σπουδαία προσωπικότητα. Πρόκειται για έναν πόλο που ωθεί τον ρου της Ιστορίας προς μια κατεύθυνση, την οποία καλούμαστε να ακολουθήσουμε όλοι οι μεταγενέστεροι. Μια τέτοια προσωπικότητα του κυπριακού αγώνα 1955-1959 υπήρξε και ο Γρηγόρης Αυξεντίου.

Η θυσία του συγκίνησε όλο τον ελληνισμό, αλλά και πολλούς ξένους, ανάμεσά τους και Άγγλους. Συγκλόνισε ακόμα και τον μεγάλο ποιητή της Ρωμιοσύνης Γιάννη Ρίτσο, ο οποίος δημιούργησε ένα από τα συγκλονιστικότερα ποιήματά του με τίτλο «Αποχαιρετισμός». Ο αγώνας του, ο αγώνας όλων των Κυπρίων την περίοδο 1955-1959, μπορεί να μην είχε τα ποθούμενα αποτελέσματα, μπορεί να μην οδήγησε στον μεγάλο και υψηλό στόχο της Ένωσης, έδωσε όμως τη δυνατότητα στον κυπριακό λαό να πάρει την τύχη του στα χέρια του, έστω και υπό αντίξοες συνθήκες. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου επέλεξε συνειδητά να γίνει ολοκαύτωμα για μια ιδέα. Έγινε θρύλος που ξεπέρασε τα όρια της Κύπρου και του ελληνικού χώρου. Έγινε ο ήρωας που εκφράζει για όλους τους ελεύθερους ανθρώπους τις μεγάλες οικουμενικές, πανανθρώπινες αξίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails