© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017

Τζένη Ρουσσέα - αφιέρωμα μέρος 4ο | Η ΜΕΤΑ ΤΟ "ΜΟΥΣΟΥΡΗ" ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ, ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ...

Γράφει ο Δημήτρης Κραουνάκης - φωτογραφίες από το αρχείο του

Τέταρτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος στην Τζένη Ρουσσέα του Uεάτρου. Στο πρώτο και δεύτερο μέρος είδαμε την πορεία της κυρίως στο πλευρό του Κώστα Μουσούρη και τις προσπάθειες που έκανε όταν ανέλαβε την επιχείρηση του θεάτρου, όταν εκείνος έφυγε. Μιλήσαμε για το δύσκολο διάστημα που ακολούθησε μετά την αποχώρηση της από αυτό το θέατρο, όπου πέρασε σχεδόν τα πρώτα 25 χρόνια της καριέρας της. Στο τρίτο μέρος είδαμε μια ξεχωριστή συνεργασία της Τζένης με την κα Αλίκη το 1985 και με αφορμή αυτή την συνεργασία γνωρίσαμε -μέσα από ένα μεγάλο αφιέρωμα- ποια ήταν η πρώτη Αλίκη του θεάτρου μας. Σήμερα, στο 4ο μέρος του αφιερώματος, θα δούμε όλες τις θεατρικές εμφανίσεις της Τζένης Ρουσσέα από το 1984 μέχρι σήμερα.
1984-1985 Θέατρο "Πολύτεχνο" Ε. Κισόν "Άδεια γάμου". Μετάφραση Αννα Βαρβαρέσου. Σκηνοθεσία Δημήτρης Ιωακειμίδης, σκηνικά-κοστούμια Γιάννης Λέκος. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Δημήτρης Ιωακειμίδης, Γκάρυ Βοσκοπούλου, Αντώνης Αναστασάκης, Χριστίνα Κοντσέτα, Κωνσταντίνος Τσάκωνας.
Καλοκαίρι 1985 Ευριπίδη "Τρωάδες" στο Αρχαίο Στάδιο Δελφών. Απόδοση, σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια Γιάννης Τσαρούχης. Αναβίωση των "Τρωάδων" που είχε παρουσίασει ο Τσαρούχης τον Σεπτέμβριο του 1977 σ ένα γκαράζ στην Αθήνα στην οδό Καπλανών με ερμηνεύτριες την Σμάρω Στεφανίδου, Σαπφώ Νοταρά, Αλίκη Γεωργούλη, Εύα Κοταμανίδου, Χρήστο Τσάγκα, Πίτσα Μπουρνόζου κα.
1985-1986 Θέατρο "Πύλη" Μάρσα Νόρμαν "Καληνύχτα μητέρα" Μετάφραση Μαρίνος Κουσουμίδης, σκηνοθεσία Δημήτρης Βιλλάν, σκηνικά-κοστούμια Ελλη Πανούση. Στους ρόλους η κα Αλίκη και η Τζένη Ρουσσέα.

Καλοκαίρι 1986 Δημοτικό Θέατρο Ρόδου. Μανώλη Κορρέ "Επικίνδυνο παιχνίδι" Σκηνοθεσία Πάνος Παπαιωάννου, σκηνικά Γιάννης Καρύδης. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Βασίλης Ανδρεόπουλος, Γιώργος Παληός, Βάννα Ζάκκα, Βασίλης Βασιλάκης.
1987-1988 "Ανοιχτό Θέατρο" Γιώργου Μιχαηλίδη. Αύγουστου Στρίμπεργκ "Ο Πελεκάνος" Μετάφραση Λάζαρος Μαυρόπουλος, σκηνοθεσία Γιώργος Μιχαηλίδης, σκηνικά-κοστούμια Γιώργος Μετζικόφ. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Μηνάς Χατζησάββας, Ζαχαρίας Ρόχας, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μπέλλα Μπερδούση.
1988-1989 Θέατρο "Βεργή" Ζαν Κοκτώ "Οι τρομεροί γονείς". Μετάφραση Σπύρος Νικολετάτος, σκηνοθεσία Βίκτωρ Παγουλάτος, σκηνικά Γιώργος Ανεμογιάννης. Στούς ρόλους Ελσα Βεργή, Τζένη Ρουσσέα, Χρήστος Φράγκος, Σωκράτης Αλαφούζος, Αναστασία Παπαστάθη.
1989-1990 Θέατρο "Βεάκη Τερτσολί-Βαιμέ "Μπορώ και με την γυναίκα μου". Μετάφραση Αννα Βαρβαρέσου, σκηνοθεσία Γιάννης Δαλιανίδης, σκηνικά Γιώργος Ανεμογιάννης, μουσική-τραγούδια Γιώργος Κατσαρός. Στους ρόλους Κώστας Ρηγόπουλος, Τζένη Ρουσσέα, Ελένη Φιλίνη, Νίκος Δαδινόπουλος.
Μετά τον θάνατο της Ελσας Βεργή [29-6-1989] η Τζένη Ρουσσέα είναι η πρωταγωνίστρια του θεάτρου "Βεργή" [1990-1994] παίζοντας σε τέσσερα έργα: [στην ανωτέρω φωτό: Ελσα Βεργή, Τζένη Ρουσσέα.]
1990-1991 Θέατρο "Βεργή" - Κόλιν Ουέλαν "Οιδιπόδεια παιχνίδια", μετάφραση Μέλπω Ζαρόκωστα, σκηνοθεσία Βίκτωρ Παγουλάτος, σκηνικά Γιώργος Ανεμογιάννης.Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Χρήστος Φράγκος, Τζένη Στεφανάκου, Φωκίων Ζαρίκος, Αναστασία Παπαστάθη.
1991-1992 Θέατρο "Βεργή" Μαρίας Λαμπαδαρίδου "Παιχνίδι με τον χρόνο". Σκηνοθεσία Κλέαρχος Καραγιώργης,σκηνικά Γιώργος Ανεμογιάννης. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Χρήστος Φράγκος, Χαριτίνη Καρόλου, Φωκίων Ζαρίκος, Βασίλης Βλάχος.
1992 Καλοκαίρι. Οπερέτα θεόφραστου Σακελλαρίδη "Δεσποινίς Σορολόπ". Σκηνοθεσία Βίκτωρ Παγουλάτος, σκηνικά Θεοδόσης Δαυλός, ενορχηστρώσεις Γιώργος Θεοδοσιάδης. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Γιώργος Μούτσιος, Ανδρέας Ντούζος, Δέσποινα Νικολαΐδου κα [περιοδεία].
25-8-1992 Υπαίθριο Δημοτικό θέατρο Ζακύνθου. Η Τζένη Ρουσσέα γιορτάζει τα 35 χρόνια της στο θέατρο, στην πατρίδα της την Ζάκυνθο, με την οπερέτα "Δεσποινίς Σορολόπ".
1992-1993 Σώμερσετ Μωμ "Η νύφη από το Λίβερπουλ". Μετάφραση Ελένη Γιολάση, σκηνοθεσία Βίκτωρ Παγουλάτος, σκηνικά Γιώργος Ανεμογιάννης. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Χρήστος Φράγκος, Νίκος Βανδώρος, Χαριτίνη Καρόλου κα.
1993-1994 Ζαν Κοκτώ "Τα ιερά τέρατα". Μετάφραση Σπύρος Νικολετάτος, σκηνοθεσία Σταμάτης Χονδρογιάννης, σκηνικά Γιώργος Ανεμογιάννης. Τζένη Ρουσσέα, Χρήστος Φράγκος, Τζόλυ Γαρμπή, Χαριτίνη Καρόλου κα.
Καλοκαίρι 1994 Νέο ανέβασμα της οπερέτας του Θεόφραστου Σακελλαρίδη "Δεσποινίς Σορολόπ". Δόθηκε μια παράσταση στο θέατρο "Δάσους" της Θεσσαλονίκης και διαλύθηκε το σχήμα. [Κακή επιλογή συνεργατών από τον παραγωγό, που ήμουν εγώ!]

1994-1995 Θέατρο "Ακροπόλ" Λέων Τολστόι "Άννα Καρένινα". Σκηνοθεσία Κοραής Δαμάτης, σκηνικά Μανώλης Παντελιδάκης. Θίασος Μιμής Ντενίση. Στους ρόλους Χρήστος Πολίτης, Τάσος Χαλκιάς, Γιώργος Παρτσαλάκης, Απόστολος Γκλέτσος, Τσέσυ Παπουτσή κα Εκτακτη συνεργασία Τζένη Ρουσσέα.
1996-1997 Θέατρο "Καλουτά" Βίκτωρ Ουγκό "Οι άθλιοι". Διασκευή Πέτρου Μάρκαρη, σκηνοθεσία Κώστα Νταλιάνη, σκηνικά Γιώργου Πάτσα. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Κοσμάς Ζαχάρωφ, Αλκης Παναγιωτίδης, Ιλιάς Λαμπρίδου, Ντίνος Δουλγεράκης κα.

1997-1998 Θέατρο "Ακροπόλ" Μιχαηλίδη-Τζιώτη "Ήρθες σαν όνειρο".Στους ρόλους Τόλης Βοσκόπουλος, Αντζελα Γκερέκου, Τάκης Βουλαλάς, Νίνα Λοτσάρη, Ελενα Τζώρτζη κα. Εκτακτη συνεργασία Τζένη Ρουσσέα.
1998-1999 Θέατρο "Σταθμός" Ζαν Ανούιγ "Ιεζάβελ". Μετάφραση Ροζίτα Σώκου, σκηνοθεσία Κοραής Δαμάτης, σκηνικά-κοστούμια Μιχάλης Σδούγκος.Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Νίκος Κούρος, Δημήτρης Αλεξανδρής, Βερόνικα Αργέντζη, Ολγα Πολίτου, Τζένη Ιωακειμίδου.

1999-2000 Θέατρο "Εναστρον" Εντβαρντ Ρατζίνσκι "Εγώ ο Ντοστογιέφσκι". Μετάφραση Παυλίνα Γαλανοπούλου, σκηνοθεσία Χρήστος Τσάγκας, σκηνικά-κοστούμια Βέρα Τσελπάνοβα. Στους ρόλους η Τζένη Ρουσσέα και ο Χρήστος Τσάγκας.

2000-2001 Συνεργάζεται με το "Θέατρο τση Ζάκυθος" στο έργο "Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας" του Γρηγόριου Ξενόπουλου. Σκηνοθεσία Πάνος Βαρδάκος, σκηνικά-κοστούμια Νίκη Πέρδικα. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Γκάρυ Βοσκοπούλου, Ολυμπία Παγουλάτου, Γιώργος Βούτος, Ηλίας Χριστόπουλος, Διονύσης Ποταμίτης.[ περιοδεία].
2002. Από το Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού θεάτρου- "Θεατρικό Μουσείο", δόθηκε στην Τζένη Ρουσσέα το έπαθλο "Κυβέλη". Το βραβείο αυτό απονέμεται στις πρωταγωνίστριες με διαρκή προσφορά στο θέατρο.
20-4-2002 Αθήνα, Θέατρο "Ακάδημος", "Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας" του Γρηγόριου Ξενόπουλου [για ένα μήνα].

2002-2003 Συνεργάζεται με το "Θέατρο τση Ζάκυθος", στο έργο του Παντελή Χορν "Φλαντρώ". Σκηνοθεσία Βασίλης Νικολαίδης, σκηνικά-κοστούμια Αφροδίτη Κουτσουδάκη. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Καλλιρόη Μυριαγκού, Αννα Κουτσαφτίκη, Λεωνίδας Κακούρης, Μαρία Καλλιμάνη [περιοδεία].
11-4-2003 Αθήνα, Θέατρο "Αθηνών", Παντελή Χορν "Φλαντρώ" [για ένα μήνα].
2003-2004 Θέατρο "Ιλίσια-Βολανάκης" Ερικ-Εμμανουέλ Σμιτ "Οσκαρ". Μετάφραση -διασκευή Μιμή Ντενίση, σκηνοθεσία Δημήτρης Λιγνάδης, σκηνικά-κοστούμια Ελλη Παπαγεωργακοπούλου. Στους ρόλου η Τζένη Ρουσσέα και ο Δημήτρης Λιγνάδης.
2006-2007 Θέατρο "Αργώ", Σάρλοτ Κίτλεϊ "Σκοτώνουμε την μαμά;" Μετάφραση -σκηνοθεσία Μαριάννα Κάλμπαρη, σκηνικά Μαρία Βασιλάκη. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Αιμιλία Υψηλάντη, Γωγώ Μπρέμπου, Ιφιγένεια Αστεριάδη. 

2009-2010 Θέατρο "Εμπορικόν". Ρέππα – Παπαθανασίου, "Αττική οδός". Σκηνοθεσία Μιχάλης Ρέππας, Θανάσης Παπαθανασίου. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Ελένη Γερασιμίδου, Γιώργος Τζώρτζης, Σταύρος Ζαλμάς, Ράνια Σχίζα, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Κατερίνα Τσάβαλου, Σταύρος Καραγιάννης, Σταύρος Μερμήγκης, Αλεξάνδρα Κουλούρη και Μαρία Αντουλινάκη [το 2ο χρόνο].
2010-2011 Θέατρο "Εμπορικόν" Ρέππα-Παπαθανασίου "Αττική οδός" [2ος χρόνος].
Καλοκαίρι 2013 "Η Ζάκυνθος ομιλεί" [κείμενα: Διονύσιου Σολωμού, Διονύση Ρώμα, Γιάννη Τσακασιάνου.] Σκηνοθεσία Αναστασία Παπαστάθη, σκηνικά-κοστούμια Ειρήνη Παγώνη, μουσική Ιάκωβος Κονιτόπουλος. Στους ρόλους Τζένη Ρουσσέα, Κώστας Καποδίστριας, Γιώργος Βούτος, Γεωργία Ζώη, Σοφία Παναηλίδου, Αναστασία Παπαστάθη.
[Στη φωτό: Κώστας Καποδίστριας - ιδρυτής του "θεάτρου τση Ζάκυθος"- Γεωργία Ζώη, Τζένη Ρουσσέα, Σοφία Παναηλίδου, Γιώργος Βούτος]
Παλαιό Πανεπιστήμιο Αθηνών [Πλάκα] 20-24/7/2013 - Ζάκυνθος, Λόφος του Στράνη [1/8/2013] στο πλαίσιο των εκδηλώσεων "Εν Ζακύνθω συναντήσεις τέχνης" του Δήμου Ζακυνθίων.
Καλοκαίρι 2014 "Η Ζάκυνθος ομιλεί". Κείμενα: Διονύσιου Σολωμού, Διονύση Ρώμα, Γιάννη Τσακασιάνου. [2ος χρόνος] Παλαιό Πανεπιστήμιο Αθηνών [3-12/7/2014]

Εδώ ολοκληρώθηκε το αφιέρωμα στην Τζένη Ρουσσέα του Θεάτρου. Μέσα από κείμενα και ογδόντα φωτογραφίες περιέγραψα αναλυτικά την εξηντάχρονη πορεία της στο θέατρο [61!!]. Υπάρχουν πολλά θετικά σε αυτή την πορεία αλλά και κάποια κατά την γνώμη μου αρνητικά ή μάλλον κάποιες λάθος επιλογές της. Σε αυτές τις λάθος επιλογές θα σταθώ μια και τα θετικά είναι γνωστά, είναι αυτά που την έκαναν ιδιαίτερα αγαπητή στο κόσμο..
Τα αρνητικά οφείλονται κυρίως στον χαρακτήρα της. Δεν νομίζω ότι η Τζένη πάλεψε ιδιαίτερα για την καριέρα της, δεν την υπερασπίστηκε όσο θα έπρεπε.. Δεν εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις -όπως θα έκαναν όλοι σε αυτό τον χώρο- που θα έσπρωχναν το όνομα της ακόμα πιο ψηλά.. [Είχε γύρω της όλους αυτούς που θα μπορούσαν να το κάνουν για εκείνη, αλλά δεν νομίζω ότι τους εμπιστεύτηκε ποτέ!] Γνωρίζω βέβαια ότι πέρασε αρκετά σοβαρά προσωπικά προβλήματα χωρίς η ίδια να έχει την ευθύνη γι αυτά, που σίγουρα την επηρέασαν αρνητικά και που αρκετές φορές έφεραν ένα πισωγύρισμα στην καριέρα της...
Σημαντικό λάθος στην πορεία της νομίζω ότι ήταν η "επιμονή" της να μείνει στο "Μουσούρη" σχεδόν 25 χρόνια... [Δεν υπάρχει άλλος Έλληνας ηθοποιός, που να έμεινε τόσα πολλά χρόνια στην ίδια θεατρική σκηνή!] Και η ίδια το λέει -όπως είδαμε σε κάποια συνέντευξη- δεν τόλμησε να φύγει από την "σιγουριά" του Μουσούρη. Έτσι δεν μπόρεσε εκείνα τα χρόνια να δοκιμαστεί σε διαφορετικούς ρόλους από αυτούς που το κοινό του "Μουσούρη" απαιτούσε, εκτός κάποιων εξαιρέσεων... Αυτή η επιλογή δεν της έδωσε τότε την ευκαιρία να δουλέψει με διαφορετικούς σκηνοθέτες. Και το λέω αυτό, γιατί, όταν της δόθηκε η ευκαιρία να παίξει σε έργα όπως το "Καληνύχτα μητέρα" της Μάρσα Νόρμαν το 1985 [σκηνοθεσία Δημήτρης Βιλλάν], στον "Πελεκάνο" του Στρίντμπεργκ το 1987 [σκηνοθεσία Γιώργος Μιχαηλίδης], στον "Οσκαρ" του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ το 2003 [σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη] και σε αρκετά ακόμα έργα, έδειξε τις τεράστιες υποκριτικές δυνατότητες της, πραγματοποίησε μεγάλες ερμηνείες σε ρόλους ιδιαίτερα απαιτητικούς. Σημαντικό ακόμα λάθος ήταν η επιλογή της να μην παίζει τα καλοκαίρια [σπάνια το έκανε]. Προτιμούσε τα καλοκαίρια να τα περνά στο σπίτι της στην Ζάκυνθο κοντά στους δικούς της ανθρώπους. Αυτό της στέρησε την δυνατότητα να παίξει στην "Επίδαυρο", στο "Ηρώδειο" μεγάλους κλασικούς ρόλους, που ξέρω ότι της άξιζαν. Για μένα η Ρουσσέα θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε μια μεγάλη τραγωδό. Είχε όλα τα προσόντα και ας μην τα έβλεπαν κάποιοι... "ειδήμονες" που κινούσαν τα ηνία του θεάτρου - πάντα υπήρχαν κάτι τέτοια... "φυντάνια" που τελικά έκαναν τόσο κακό στην εξέλιξη του θεάτρου μας. Επίσης αυτή η αποχή της τα καλοκαίρια από το θέατρο της στέρησε την δυνατότητα να περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα, αποκλείοντας έτσι το εκτός Αθηνών κοινό να την δει στην σκηνή, του άφησε μόνο την εικόνα της από το σινεμά και τις τηλεοπτικές σειρές που φυσικά δεν δείχνουν το μέγεθος του ταλέντου της...
Όλα αυτά όμως έγιναν, δεν αλλάζουν πια. Ας της ευχηθούμε να είναι για πολλά ακόμα χρόνια καλά, να προσέχει... σωστά [!] τον εαυτό της και -γιατί όχι;- να την ξαναδούμε σύντομα στην σκηνή σε κάτι που θα αναδεικνύει το μεγάλο της ταλέντο. Έχει την δύναμη να το κάνει και ξέρω ότι αυτό είναι μια μεγάλη επιθυμία της. Θέλει να κάνει μια... ηρωική έξοδο! Της το εύχομαι..
Η Τζένη για μένα, μετά από 38 χρόνια γνωριμίας είναι "οικογένεια", με τις αγάπες μας, αλλά και με τους καυγάδες μας. Έτσι δεν συμβαίνει, άλλωστε, σε κάθε οικογένεια; Η αγάπη όμως παραμένει πάντα, όπως και το ενδιαφέρον μου για εκείνη. Ποτέ δεν θα ξεχάσω -πιτσιρικάς ακόμα- πώς με υποδέχτηκε στο καμαρίνι της στο "Μουσούρη" [επιχειρηματίας και πρωταγωνίστρια εκείνη] και της ζήτησα μια συνέντευξη για το Ρομάντσο. Ηταν το 1979. Θα θυμάμαι πάντα την συνεργασία μου μαζί της -πάλι στο "Μουσούρη"- σαν υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων του θεάτρου της και τις συνεργασίες μας σε άλλα θέατρα τα χρόνια που ακολούθησαν. Δεν ξεχνώ τα είκοσι πέντε καλοκαίρια που μαζί με την οικογένεια της περνάγαμε στην Ζάκυνθο κάνοντας θεατρικά σχέδια για το μέλλον που τα περισσότερα ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν! [Είναι... ζακυνθινό, αγύριστο κεφάλι!]. Θυμάμαι την κόρη της, την μικρούλα Έλλη [που μας πήγαινε μαζί η Τζένη στο... τσίρκο(!) την περίοδο του πανηγυριού του Αγίου τον Αύγουστο], την Ελλη που μεγάλωσε και έκανε γιαγιά την Τζένη! Τους... καυγάδες μας και αυτούς τους θυμάμαι, αλλά δεν έχουν καμία σημασία για μένα, όπως δεν έχουν σημασία και οι ασήμαντοι, που υπογείως τους προκάλεσαν. Είπαμε, "Οικογένεια"...
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον πατέρα Παναγιώτη Καποδίστρια που φιλοξένησε στην σελίδα του "Στον ίσκιο του Ήσκιου" το εκτενέστατο αυτό αφιέρωμα για την Τζένη Ρουσσέα. Γνωρίζω ότι η Τζένη -αλλά και η αδελφή της η Μαρία- τρέφουν μεγάλη αγάπη και σεβασμό στον ίδιο και το έργο του. Θυμάμαι την βραδιά που οργάνωσε το Μουσείο Επιφανών Ζακυνθίων στις 11-7-2007 στο λόφο του Στράνη -στο πλαίσιο του εορτασμού για το έτος Διονυσίου Σολωμού-, όπου ομιλητής ήταν ο π. Παναγιώτης, ενώ η Τζένη διάβασε κάποια κείμενα. Από εκείνη την όμορφη βραδιά είναι η φωτογραφία με την οποία θα κλείσουμε αυτό το αφιέρωμα στην Τζένη μας..
[Στην ανωτέρω -τελευταία- φωτό: Η Τζένη Ρουσσέα με τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια στον λόφο Στράνη το 2007.]

1 σχόλιο:

Δημήτρης Κραουνάκης είπε...

Πατέρα Παναγιώτη, σας ευχαριστώ θερμά για την όμορφη παρουσίαση του αφιερώματος για την θεατρική πορεία της Τζένης Ρουσσέα. Ήξερα πως έπρεπε να το εμπιστευτώ σε Ζακυνθινά χέρια που αγαπούν το ίδιο μ έμενα την Τζένη και την προσφορά της..

Δυστυχώς όμως - εδώ και αρκετά χρόνια - έχω καταλάβει ότι στην πατρίδα της την Ζάκυνθο ελάχιστα εκτιμούν όπως θα έπρεπε την Τζένη Ρουσσέα - δεν μιλάω βέβαια για τον κόσμο που πάντα δείχνει την αγάπη του για εκείνη - αλλά γι αυτούς που κρατούν ή κράτησαν στα χέρια τους τα πολιτιστικά πράγματα του νησιού τα τελευταία αρκετά χρόνια...

Αναζητώντας διάφορα στο διαδίκτυο, βρέθηκα επάνω σε πλατεία και μνημείο του συνθέτη Δημήτρη Λάγιου, κινηματογράφο με το όνομα του ηθοποιού Χρήστου Νέγκα στο Κρυονέρι.. Συμφωνώ με αυτούς που προχώρησαν σε αυτές τις κινήσεις. Και οι δύο - αν και έφυγαν τόσο νέοι - πρόσφεραν ότι μπορούσαν -ή μάλλον όσα πρόλαβαν - στον τόπο τους..

Στην αναζήτηση αυτή στο διαδίκτυο δεν βρήκα όμως πουθενά στο νησί σας κάτι που να έχει το όνομα της Τζένης...Τι περιμένουν οι.."άρχοντες" της Ζακύνθου, να "φύγει";; Όσο ζει ο άνθρωπος νιώθει τις χαρές που του προσφέρουν οι συν άνθρωποι του, οι συν πατριώτες του...

Χωρίς να το θέλω θυμήθηκα την κίνηση που είχα κάνει - κρυφά από την Τζένη - το 2004.. [έξαλλη είχε γίνει μαζί μου, όταν το έμαθε!.]

Βρέθηκα τότε στην Ζάκυνθο με μια συναυλία του συνθέτη Γιώργου Κατσαρού στο «ανώνυμο» υπαίθριο Δημοτικό θέατρο του νησιού. Έγραψα αυτές τις σκέψεις μου σε μια επιστολή στον τότε Δήμαρχο [ αρ. πρωτ 8919/1-10-2004] λέγοντας του ότι θα έπρεπε στο "ανώνυμο" αυτό θέατρο να δοθεί το όνομα της κας Ρουσσέα η οποία τότε συμπλήρωνε τα 50 χρόνια της στο θέατρο... Καμία απάντηση…τίποτα.. Μάλιστα βρήκαν τρόπο να με "τιμωρήσουν" - έτσι νόμιζαν -δυο χρόνια μετά.. Το 2006 πρότεινα στο Δήμο να φέρω στο νησί για μια συναυλία τον συνθέτη Γιάννη Σπανό [ δική μου παραγωγή, δηλαδή ο Δήμος δεν θα πλήρωνε τίποτα, αντίθετα θα εισέπραττε το ποσοστό του από τις εισπράξεις για την παραχώρηση του θεάτρου] με ένα σχήμα που το αποτελούσαν 18 άτομα, μουσικοί και τραγουδιστές [Καίτη Χωματά, Σοφία Βόσσου κα] με το οποίο τότε είχαμε περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα..Με αγνόησαν επιδεικτικά οι υπεύθυνοι στα πολιτιστικά, σε σημείο να κάνουν στο τηλέφωνο ότι δεν με γνωρίζουν!!..Είχαν ενοχληθεί βλέπεται από την επιστολή μου που αφορούσε την Τζένη και το "ανώνυμο" υπαίθριο Δημοτικό θέατρο...Και μαζί με εμένα αγνόησαν και ένα μεγάλο Έλληνα συνθέτη, από τους λίγους που έχουν απομείνει. Μάλιστα τότε έβγαλα ένα δελτίο τύπου με τον τίτλο "Έτσι αντιμετωπίζουν στην Ζάκυνθο τον πολιτισμό;"

Με ενόχλησε τόσο η συμπεριφορά των "υπευθύνων" στα πολιτιστικά [δεν αναφέρω τα ονόματα τους γιατί η μια έχει "φύγει"] που από τότε όχι δεν ξανά έφερα δουλειά [μουσική ή θεατρική] στην Ζάκυνθο - όπως έκανα από το 1983 [τότε που δήμαρχος ήταν ο αείμνηστος Τάλμποτ Κεφαλληνός] - αλλά δεν ξανά πάτησα στο νησί όπου επί 25 χρόνια πέρναγα τα καλοκαίρια μου..

Δεν συμφωνείτε πατέρα Παναγιώτη; Όσο ζούνε πρέπει να τους τιμάμε τους ανθρώπους που ξεχώρισαν σε κάθε τομέα και που πρόσφεραν με την αναγνωρισιμότητα τους στον τόπο τους…

Δεν είναι αρκετό οι "άρχοντες" του τόπου να κάνουν δηλώσεις και να λένε μεγάλες κουβέντες «μετά»… Εγώ τουλάχιστον - αν είμαι καλά - δεν θα τους το επιτρέψω τότε να το κάνουν..

Και πάλι σας ευχαριστώ θερμά

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails