Στην Έρση Λάγκε (+6.6.2018), θύμηση φιλική
Ι
Κ' ενώ εμείς
γυρεύαμε (αργά)
στη Βησσαρίωνος να φτάσουμε
-ή άλλη οδό να βρούμε-
εσύ
στα πιο βαθιά ταξίδευες
για το γαλάζιο της Γαλήνης
τόπους ανείδωτους να δεις
ή το κενό της Φύσης να γνωρίσεις-
για μύηση στην πλάση της Σιωπής
έκπληξης λέξεις και εικόνες πλησμονής
σαν φίλτρο της ανάγκης να χαρίσεις.
ΙΙ
Κι αν δεν γυρίσεις κάποτε
στη διαδρομή της αντοχής
ή στον μονόδρομο της δράσης
εμείς
σε Νόστου ρότα θα σε βλέπουμε
ιδιόλεκτα να ιστορείς
της θέασης τα θαυμαστά
ή τα γεννήματα της Γνώσης
και πειστικά να προσκαλείς
στα γεγονότα τον πολίτη-
όπου
φθόγγοι του μύθου φέγγουνε
του νέου Λόγου την ακμή
και ο αγώνας για τον κόσμο της Αυγής
αρχίζει (ώς το τέλος) απ' τη δύση.
ΙΙΙ
Κι αν δεν μιλήσεις πια ποτέ
για τα κλειδιά του D.N.A.
και του πλανήτη τις πληγές
εδώ
"στην πόλη τούτη τη μικρή"
-μ' άνθη πνοής στα χάσματα
ή στα χαλάσματα της κορυφής-
για τ' όνειρο σε συνοδεύουμε
ή στις σελίδες σου γυρνάμε
(από την ώρα της φυγής
ώς της ανάμνησης το δάκρυ)-
έτσι μαζί στην έξοδο
γι' άλλης αφήγησης αρχή
σήματα μνήμης ή αφές της χαρμονής
σαν δώρο της Φιλίας να κρατάμε.
Διονύσης Σέρρας
Ζάκυνθος, Ιούνιος - Ιούλιος 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου