Το Βουθρωτό (Αλβανικά: Butrint ή Butrinti, Αρχαία Ελληνικά: Βουθρωτόν, Λατινικά: Buthrotum) είναι αρχαιολογικός χώρος και αρχαία ελληνική πόλη στην Αλβανία, περίπου 20 χιλιόμετρα νότια από τους Αγίους Σαράντα σε ένα λόφο με θέα το κανάλι Βιβάρι. Κατοικημένo από τα προϊστορικά χρόνια, το Βουθρωτό υπήρξε έδρα Ελληνικής πόλης και αργότερα χριστιανικής επισκοπής. Μετά από μια περίοδο υπό βυζαντινή διοίκηση και σύντομη κατοχή από τους Βενετούς, η πόλη εγκαταλείφθηκε στα τέλη του Μεσαίωνα λόγω χαμηλού και υγρού εδάφους. Ο σημερινός αρχαιολογικός χώρος αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Ιστορία
Το ημερολόγιο του Βουθρωτού βρίσκεται στον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. Η πόλη μνημονεύεται κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, όταν ενεπλάκη στους εμφυλίους πολέμους της Αυτοκρατορίας μεταξύ Καίσαρος και Πομπηίου. Αργότερα αναφέρεται το Βουθρωτό επί αυτοκράτορος Δεκίου, επί του οποίου εμαρτύρησε εκεί ο Άγιος Θερίνος. Μνημονεύεται ως έδρα επισκόπου το 458 και το 535 μΧ. Το Β. ήταν μία από τις 12 πόλεις που αποτελούσαν την επαρχία της παλαιάς Ηπείρου. Ως σημαντικό φρούριο μνημονεύεται συχνά στους μεσαίους χρόνους. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το Βουθρωτό υπόκειται στον Δεσπότη της Ηπείρου. Την εποχή εκείνη μεταβιβάζεται ή καταλαμβάνεται από διάφορες δυτικές δυνάμεις (Σικελία, Ναβάρρα, Βενετία κλπ). Τους διάφορους κατακτητές ή διεκδικητές ενδιέφερε κυρίως το φρούριο, που προσέφερε ασφάλεια στη γειτονική Κέρκυρα, και τα πλούσια ιχθυοτροφεία, που προσέφεραν εισόδημα. Κατά τον 15ο αι. η πόλη εγκαταλείφθηκε και διατηρήθηκε μόνο το φρούριο και τα ιχθυοτροφεία, που συχνά προσβάλλονταν από τους Τούρκους. Από το 1925 ιταλική αρχαιολογική αποστολή άρχισε ανασκαφές, που έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα προϊστορικών, ελληνικών, ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων.
Μυθολογία
Σύμφωνα με τον μύθο, ο Αινείας επισκέφτηκε το Βουθρωτό στο ταξίδι του από την Τροία. Στο μέρος αυτό συνάντησε την Ανδρομάχη και τον Έλενο, οι οποίοι επίσης είχαν ταξιδέψει από την Τροία και τώρα βασίλευαν στην Χαονία.
Σύγχρονη εποχή
Το 1797 το Βουθρωτό τέθηκε υπό γαλλικό έλεγχο, όταν παραχωρήθηκε στη Βενετία από το Ναπολέοντα ως μέρος της συνθήκης του Κάμπο Φόρμιο. Το 1799 ο Οθωμανικός και τοπικός κυβερνήτης Αλή Πασά του Τεπελένι κατέκτησε την πόλη, η οποία έγινε μέρος της αυτοκρατορίας μέχρι την ανεξαρτησία της Αλβανίας το 1912. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η θέση της αρχικής πόλης είχε παραμείνει αχρησιμοποίητη για αιώνες και ήταν περιτριγυρισμένη από βάλτους.
Ως τουριστικός προορισμός
Η αρχαία πόλη γίνεται όλο και πιο δημοφιλής τουριστικός προορισμός, προσελκύοντας εκδρομείς από το κοντινό ελληνικό νησί της Κέρκυρας, και άλλα μέρη της Ευρώπης και της Αλβανίας. Τα ιπτάμενα δελφίνια (30 λεπτά) και τα μικρά πλοία (90 λεπτά) λειτουργούν καθημερινά από το Νέο Λιμάνι της Κέρκυρας και το λιμάνι των Αγίων Σαράντα. Το Βουθρωτό είναι προσβάσιμο από τους Αγίους Σαράντα μέσω του αναβαθμισμένου δρόμου είτε με λεωφορείο είτε με ταξί.
Το Εθνικό Πάρκο Βουθρωτού είναι ανοιχτό όλο το χρόνο από τις 8 το πρωί μέχρι το σούρουπο. Το μουσείο είναι ανοιχτό από τις 08:00 μέχρι τις 16:00. Οδηγοί στα Αγγλικά και στα Αλβανικά είναι προς πώληση στο εκδοτήριο εισιτηρίων έξω από τον αρχαιολογικό χώρο. Οι οδηγοί περιλαμβάνουν πληροφορίες για τα μνημεία του Βουθρωτού και τα περιβαλλοντικά μονοπάτια γύρω από το Βουθρωτό, καθώς και για άλλους κοντινούς αρχαιολογικούς χώρους στη νότια Αλβανία.
[πηγή: Βικιπαίδεια]
Φωτογραφίες: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου