Αντώνης Δ. Σκιαθάς
Χρησμοί της μνήμης του Ελεεινού της ποίησης – Γ΄
Αγόρι μου,
του είπε τότε ο ασθενής πατέρας,
παίζοντας στη φυσαρμόνικα
ηδονικά του μέλλοντα θανάτου τις ζωές.
Εκείνα τα χρόνια οι αυλικοί
έβαζαν τα κομμένα μέλη στ’ αλάτι,
γέμιζε ο κήπος κρεατόμυγες
και μύριζε αρρώστια το αρχονταρίκι
της μονής και οι ίσκιοι των καλογέρων
καρφωμένοι σε χιόνι απάτητο.
Και ας μην είχε ξημερώσει ακόμα.
Και ας μην είχε νοιώσει
ποτέ ο Κάλβος
τις άηχες νύχτες του Ομήρου
αλλά μόνο τις εύηχες μνήμες του ελεεινού ποιητή,
πατέρα του και αδερφού του,
Διονυσίου Σολωμού.
[Από τη συλλογή Ευγενία, εκδ. «Πικραμένος», 2016]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου