ΚΑΤΕΥΟΔΙΟ
Μνήμης στίχοι
για τη Λούλα Βάλβη-Μυλωνά (1928-2022)
Κι όταν αργά θα τρι-
γυρνάς
στου κρίνου τα κρυμμένα
μονοπάτια
φίλη ανάμνησης θα στέκεσαι
στη Βερυκίου 15
να πάρεις μιαν ανάσα της γραφής ‒
απλά του Όνειρου το δάκρυ
ή την αλήθεια της Σιωπής
(ανάκουστη) να ιστορήσεις
~ · ~
Μετά
με φως θα ξεπερνάς
της γειτονιάς σου τα σκαλιά
‒ στο περιθώριο της πλάσης σου ταμένη ‒
μόνη
στο Ψήλωμα της διαδρομής σου
να βρεθείς ‒
κοιτώντας πάντα
στων Ιδεών σου τη γραμμή ‒
στον Λόφο της ανάστασης
και στης ανάβασης το Κάστρο.
Έτσι
περήφανη για τη ζωή
θα μελετάς
του κόσμου σου τα ιερά
και της μονάκριβης φωτιάς
θα στιχουργείς το μεγαλείο.
Διονύσης Σέρρας
5-6.7.2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου