Ο Ναός του Αγίου Λουκά του Ιατρού στα Λευκάκια Ναυπλίου {2ο μέρος}

Ταξίδεψε και φωτο-αποτύπωσε ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Ο Ναός Αγίου Λουκά του ιατρού, λαοφίλητου αγίου του καιρού μας, στα Λευκάκια Ναυπλίου, βρίσκεται μακριά από την πόλη, σ' έναν όμορφο ερημικό τόπο προβάλλει αυτό το ρωσικής αρχιτεκτονικής οικοδόμημα και εκπλήσσει με την επιβλητικότητά του. 

Στο ισόγειο του ναού λειτουργεί μουσείο όπου εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα του Αγίου Λουκά και πλήρες φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του. Πολύ συγκίνηση δημιουργεί το Δισκοπότηρο που χρησιμοποιούσε ο Άγιος για την τέλεση της Θείας Λατρείας όταν ήταν στην εξορία. Εντυπωσιακά και άξια θαυμασμού είναι τα έργα ζωγραφικής του Αγίου. Τα ιατρικά εργαλεία του Αγίου ολοκληρώνουν την πλούσια συλλογή του μουσείου. Λειτουργεί επίσης έκθεση βιβλίου με αξιόλογες εκδόσεις για παιδιά και ενήλικες.

Άγιος Λουκάς – Σταθμοί της ζωής του

• 1877. Γεννήθηκε στο Κέρτς της Κριμαίας. Μεγάλωσε στο Κίεβο όπου, εκτός από τις εγκύκλιες σπουδές, σπούδασε παράλληλα ζωγραφική στη σχολή Καλών Τεχνών.
• 1898-1903. Σπουδάζει ιατρική και ειδικεύε­ται στη χειρουργική
• 1904-1905. Εθελοντής στρατιωτικός για­τρός στον Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο. Νυμφεύ­εται την Άννα Βασιλίγιεβνα και αποκτούν τέσσερα παιδιά.
• 1905-1917. Εργάζεται σε διάφορα επαρχια­κά νοσοκομεία, ετοιμάζει την διατριβή του και σημαντικότατες επιστημονικές μελέτες.
• 1917. Μετακομίζει στην Τασκένδη. Εκλέ­γεται καθηγητής Πανεπιστημίου στην έδρα της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουρ­γικής.
• 1919. Πρώτη σύλληψη. Θάνατος της συζύ­γου του Άννας.
• 1921. Χειροτονείται ιερέας.
• 1923-1926. Χειροτονείται επίσκοπος. Δεύ­τερη σύλληψη. Εξορία στη Σιβηρία.
• 1924. Επιχειρεί την πρώτη ξενομεταμό­σχευση νεφρού από ζώο σε άνθρωπο.
• 1930-1933. Τρίτη σύλληψη. Εξορία στη Βό­ρεια Ρωσία.
• 1934-1937. Κυκλοφορεί το περίφημο σύγ­γραμμά του «Δοκίμια για την χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων». Εργάζεται εντατικά στην επιστημονική έρευνα. Οι έρευνές του τον οδηγούν πολύ κοντά στην ανακάλυψη της πενικιλίνης.
• 1937. Τέταρτη σύλληψη. Ακολουθούν τρία χρόνια φυλακής και σκληρών βασανιστη­ρίων στην Τασκένδη.
• 1940. Εξορίζεται και πάλι στη Σιβηρία.
• 1941. Διορίζεται αρχιχειρουργός στο στρα­τιωτικό νοσοκομείο Κρασνογιάρσκ.
• 1943. Εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κρασνο­γιάρσκ.
• 1944. Μετατίθεται στο Ταμπώφ ως αρχία­τρος και Αρχιεπίσκοπος.
• 1946. Βραβεύεται με το Α΄ βραβείο Στάλιν. Συγχρόνως μετατίθεται στην Αρχιεπι­σκοπή Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Σταδιακά χάνει την όρασή του.
• 1961. Στις 11 Ιουνίου εκοιμήθη εν Κυρίω στη Συμφερούπολη έχοντας υπηρετήσει το λαό του Θεού ως Ποιμένας και για­τρός με θυσιαστική αγάπη και αυταπάρ­νηση.
• 1966. Επίσημη αγιοκατάταξη από την Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία. Ανακομιδή των λειψάνων του.

Πηγή πληροφοριών: Ενημερωτικό φυλλάδιο Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδας.