Μακρές περιπλανήσεις δωματίου

Πάνω από την Αγία Μαρίνα στου Φαγιά

Πάνω από τη Λούχα

Στή μαΐστρα της Υπεραγάθου

"Μακρές περιπλανήσεις δωματίου" είναι ένας στίχος μου, δημοσιευμένος παλαιότερα, τον οποίον αγαπώ ιδιαίτερα. Έχω μάλιστα σκεφτεί να τον χρησιμοποιήσω είτε ως τίτλο βιβλίου, είτε ως κεντρικό τίτλο αυτού του Ιστολογίου. Διότι εκφράζει μια σκληρή αλήθεια, που όμως είναι αλήθεια: Ότι δηλαδή, τα καλύτερα ταξίδια μας είναι εκείνα που ονειρευτήκαμε, που διοργανώσαμε με τη σκέψη και πραγματοποιήσαμε στη σφαίρα του φανταστικού και μάλιστα με την παρέα που εμείς θελήσαμε. Ταξίδια μακρά, ριψοκίνδυνα, παράδοξα, ανασφαλή, αιρετικά, απροσδιόριστα!... Ανάλογα με το βαλάντιό του ο καθείς. Όχι το οικονομικό, αλλά εκείνο το ακριβό ή φτηνό βαλάντιο της Ψυχής του!

Καλοκαίρι καυτό, λοιπόν, και γενόμενος εν τω χωρίω Βανάτω της γλυκυτάτης (και πικροτάτης κάποτε) νήσου Ζακύνθου, με 38 βαθμούς Κελσίου, από το ημέτερο δωμάτιο εξακτινώνομαι και Σας προσφέρω ταξίδι νοητό σε γωνιές του ορεινού Τζάντε μας, που αποπνέουν χάρη και ουράνια ενέργεια.